سلسله مباحث #انس_با_دعا (۴۵) 💠 #حسن_ظن به خدای متعال در ادعیه، راهی برای مواجهت با #وسعت_الهی و دستیابی به #شرح_صدر 💎وقتی که فطرت نیاز خود را در ادعیه با همان وسعت که می خواهد در میان گذاشت و وسعت را در خدا و با خدا بودن دید، 👌این فطرت می تواند ارتباطات خود را با خلق سامان دهد و از اینجاست که «صدر» که در ارتباط با خلق مطرح می شود، به وسعتی می رسد که نامش «شرح صدر» می شود. 👈به خاطر همین است که در روایت می فرماید اگر کسی رابطۀ خودش را با خدای خودش اصلاح کرد ، خدا هم رابطۀ او را با مردم تنظیم و اصلاح می کند . 🌴«وَ مَنْ‏ أَصْلَحَ‏ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَصْلَحَ اللَّهُ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ. » (الخصال ؛ ج‏1 ؛ ص129 ) ✅کسانی که بتوانند خود را با حُسن ظنی که به خدای عالَمیان دارند مواجه با آن وُسعت درگاه الهی کنند دیگر در خود و زن و بچۀ خود خلاصه نمی شود و بلکه به محله و بلکه شهر و بالاتر استان و بیشتر ، کشور و بالاتر ، جهان می نگرد و جهانی فکر می کند و جهانی عمل می کند و اینجاست که می تواند از عُمّال و کارکنان اردوگاه الهی قرار بگیرد و جهاتی از امور خلق از ناحیه خدا به دست او جاری شود؛ هر چند در حدّ محله ای باشد ولی اصل این است که در پازلی به وسعت جهان می باشد و از این روست که در انتظاری که از خدا می کشد خود را توسعه بخشیده و حرکت و اصلاح و مبارزه جهت دستیابی به توحیدی همه جانبه محقق می گردد. 📚ادعیه وقتی انسان ها را تمرین می دهند که به این شرح صدر برسند و به عبارتی توصیۀ به شرح صدر نمی کنند و بلکه درمانی را در جهت دستیابی به شرح صدر تنظیم می کنند؛ ⬅️از این روست که تأئید آن را هم به عهده می گیرند و او را تا حدّ ممکن به حسب ارتباطی که با خدای عالَمیان پیدا کرده است، مصون از خطا و لغزش می کنند چرا که خدای متعال کار خلق را به او واگذاشته است ؛ بدین جهت مؤیَّد است و مورد توجه قرار می گیرد و الهامات گوناگونی به او می شود. حتی اگر کسی به حساب و از سرِ خلوص و دغدغه های ناب به یک کار فرهنگی کوچکی هم دست بزند، مورد توجه است و توفیقاتی گوناگون نصیب اش می شود. 🌴«وَ إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا اخْتَارَهُ اللَّهُ- عَزَّ وَ جَلَّ- لِأُمُورِ عِبَادِهِ، شَرَحَ صَدْرَهُ‏ لِذلِكَ، وَ أَوْدَعَ قَلْبَهُ يَنَابِيعَ الْحِكْمَةِ، وَ أَلْهَمَهُ الْعِلْمَ إِلْهَاماً؛ فَلَمْ يَعْيَ‏ بَعْدَهُ بِجَوَابٍ‏ ، وَ لَاتَحَيَّزَ فِيهِ عَنِ الصَّوَابِ؛ فَهُوَ مَعْصُومٌ مُؤَيَّدٌ ، مُوَفَّقٌ مُسَدَّدٌ ، قَدْ أَمِنَ مِنَ‏ الْخَطَأِ وَ الزَّلَلِ وَ الْعِثَارِ ‏ (كافي (ط - دار الحديث) ؛ ج‏1 ؛ ص501 ) #استاد_مهدی_منصوری #سبک_زندگی https://eitaa.com/joinchat/2367553583C4b7a5731ec