⭕️🔻حدیثی که سبب شد آیت الله سبحانی (حفظه الله) از جوانی، دست به #قلم شوند! ⚡️قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اَلْمُؤْمِنُ إِذَا مَاتَ وَ تَرَكَ وَرَقَةً وَاحِدَةً عَلَيْهَا عِلْمٌ تَكُونُ تِلْكَ اَلْوَرَقَةُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ سِتْراً فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلنَّارِ وَ أَعْطَاهُ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِكُلِّ حَرْفٍ مَكْتُوبٍ عَلَيْهَا مَدِينَةً أَوْسَعَ مِنَ اَلدُّنْيَا سَبْعَ مَرَّاتٍ الأمالی،ج۱،ص۳۷ 🔺️اگر مؤمن از دنیا برود و #یک‌ورقه از خودش باقی بگذارد که بر آن #علمی نوشته شده باشد، روز قیامت این ورقه بین او و آتش #حائل می‌شود، و نه تنها مانع از آتش است، بلکه خداوند تبارک و تعالی در عوض‌ #هر‌حرفی که بر آن ورقه نوشته است، شهری وسیع‌تر از دنیا به اندازه هفت برابر به او اعطا می‌فرماید! ⚡️بنده در دوران جوانی این حدیث را مشاهده کردم و سبب‌ شد که #قلم به دست گرفته و آثاری را از خود به جای بگذارم. 📚 برگرفته از سخنان آیت الله سبحانی در درس خارج اصول ـ نقل از افق حوزه، چهارشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۴