💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی #اتاقی_که_آنجا_اتفاق_افتاد 4 🔰 تبادل نظر #ترامپ و #بولتون درباره #سپاه_پاسداران !!! 👈 سپس ترامپ موضوع سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را مطرح کرد و پرسید آیا آن را به عنوان یک سازمان تروریست خارجی در لیست سیاه قرار دهد تا از این طریق، در معرض مجازات‌ها و محدودیت‌های بیش‌تری قرار گیرد یا نه. من اصرار کردم که به خاطر کنترل این سازمان بر برنامه هسته‌ای و موشک‌های بالستیک ایران و همین‌طور حمایت گسترده آن از تروریسم اسلامیِ افراطی، اعم از شیعه و سنی، حتماً این کار را انجام دهد. ترامپ گفت شنیده است که ایران از این تحریم به طور خاص به شدت عصبانی خواهد شد و ممکن است واکنش شدیدی علیه نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه داشته باشد؛ که بعداً فهمیدم این موضعِ متیس بوده است. اما استدلال او درست نبود؛ حتی اگر نظریه متیس هم درست بود، باز هم راه‌حلش این بود که یا محافظت بیش‌تری از نیروهای خود به عمل آوریم و یا آن‌ها را به منظور تمرکز بر تهدید اصلی، یعنی ایران، عقب بکشیم. نهایتاً تقریباً دو سال طول کشید تا سپاه پاسداران به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی معرفی شود، که مقاومت شدید بروکراسی مستحکم [آمریکا] را نشان می‌دهد. 🌀 همچنین ترامپ گفت که فکر می‌کند باید در مورد 👈 کره شمالی نیز صحبت کند که من تأکید کردم این کار را انجام دهد. روز جمعه، گفت: «افراد زیادی هم هستند که معتقدند ایران با کره شمالی تعامل دارد. من به سازمان‌های اطلاعاتی دستور می‌دهم تحلیل کاملی در این‌باره، فراتر آن‌چه تا کنون بررسی کرده‌اند، انجام داده و نتایج آن را در گزارشی به من ارائه دهند .» خیلی خوشحال شدم. گفتم مشتاقانه منتظر صحبت دوباره با او هستم و ترامپ گفت «قطعاً.» (بعد از آن، در ماه نوامبر و روز تولد من، که مطمئنم کاملاً تصادفی بود، ترامپ کره شمالی را مجدداً به فهرست حامیان دولتی تروریسم اضافه کرد؛ در حالی که دولت بوش [پسر]، رئیس‌جمهور ۴۳م به اشتباه این کشور را از این فهرست حذف کرده بود.) 👈 البته مثل اینکه اینجا آقای بولتون فراموش کرده که همین بوش پسر ، صراحتا گفت ایران و عراق و کره شمالی ، محور شرارت هستند! ✳️ به نظرم در تماس با ترامپ چهار موضوع به نتیجه رسید: (۱) اعلام این‌که توافق ایران تحت بازبینی مستمر قرار داشته و در هر زمانی در معرض خروج آمریکا خواهد بود؛ ( چقدر ذلت بار ) (۲) مطرح کردن ارتباط میان ایران و کره شمالی؛ (۳) تصریح بر این‌که سپاه پاسداران باید به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی در نظر گرفته شود؛ و (۴) گرفتن قول مجدد در مورد ملاقات با ترامپ بدون نیاز به موافقت دیگران. اتفاقاً از آن‌جایی که تماس ما روی حالت بلندگو بود، همه این موضوعات برای تمام افرادی هم که با او در دفتر بیضی حضور داشتند، روشن شد. راستش، نمی‌دانستم اگر آن زمان عضو کابینه بودم، قبل از چنین سخنرانی‌ای، آیا کار دیگری جز یک تماس تلفنی، چند ساعت قبل، آن هم از بیرون [از کاخ سفید]، از دستم برمی‌آمد یا نه. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o

💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی #اتاقی_که_آنجا_اتفاق_افتاد 7 🌀 تمرکز #بولتون بر روی برنامه های هسته ای #ایران 🔰 تمرکزم روی ایران بود و با توجه به این‌که موعد تصمیم بعدی در خصوص تمدید یا عدم تمدید معافیت‌های تحریمی، ۱۲ می بود، این فرصت را پیدا کردم تا برای موضوع خروج [از توافق] فشار بیاورم. پمپئو سه‌شنبه عصر از فلوریدا با من تماس گرفت و در مورد آن‌چه باید درباره توافق هسته‌ای انجام می‌شد کلی آسمان و ریسمان به هم بافت. نمی‌توانستم تشخیص بدهم که هنوز به خاطر فرآیند سخت تأیید صلاحیتش عصبی است (که البته کاملاً قابل‌درک بود) یا اعضای وزارت خارجه که از احتمال خروج ما از توافق شدیداً مضطرب شده بودند، او را به بازی گرفته‌اند. 💠 بعد از گفت‌وگویی سخت و گاهی همراه با عصبانیت در مورد انتقادهای اجتناب‌ناپذیر از سوی افراد اخلاق‌مدار علیه تصمیم به خروج از توافق، پمپئو گفت از وزارت خارجه خواهد خواست تا پیامدهای ناشی از خروج ما را با دقت بیش‌تری مورد بررسی قرار دهد؛ کاری که اعضای وزارت خارجه تا آن زمان با سرسختی در برابر انجامش مقاومت کرده بودند. نگران بودم که عصبانیت آشکار پمپئو در مورد از میان بردن توافق هسته‌ای ایران منجر به تأخیر بیش‌تر در این تصمیم شود. با توجه به این‌که بوروکراسی دولتی از این عدم قطعیت استفاده می‌کرد تا از نابودی یک توافق بین‌المللی مقدس دیگر ممانعت به عمل آورد، تردید در سطوح سیاسی دولت می‌توانست مهلک باشد. ✳️ ترامپ بقیه هفته را در فلوریدا ماند،👈 اما من در واشینگتن بر ایران تمرکز کرده بودم. مدت‌ها بر این باور بودم که تهدید هسته‌ای ایران، با این‌که به لحاظ عملیاتی به اندازه کره شمالی پیشرفته نیست، اما می‌تواند به همان اندازه، و بلکه به طور بالقوه بیش‌تر از آن، خطرناک باشد، 👈👈به این دلیل که اهداف مذهبی و انقلابی، انگیزه رهبران ایران را شکل می‌دهند. برنامه هسته‌ای تهران (به علاوه فعالیت‌های آن در زمینه سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیک) و قابلیت‌های موشک‌های بالستیک آن، ایران را به تهدیدی منطقه‌ای و جهانی تبدیل می‌کرد. در خاورمیانه‌ای که پیشاپیش دچار تنش بود، پیشرفت ایران در حوزه هسته‌ای، الهام‌بخش دیگران (ترکیه، مصر و عربستان سعودی) شده بود تا اقداماتی را با هدف نهاییِ دستیابی به قابلیت‌های سلاح‌های هسته‌ای انجام دهند؛ و این مدرکی بود که نشان می‌داد پدیده اشاعه هسته‌ای در جریان است. همچنین وجه تمایز نه‌چندان خوشایند ایران، این بود که این کشور بانک مرکزیِ تروریسم بین‌المللی هم بود؛ با سابقه‌ای فعال، به خصوص در خاورمیانه، شامل حمایت از گروه‌های تروریستی با سلاح و منابع مالی، و به‌کارگیری قابلیت‌های نظامی متعارفش در کشورهای خارجی برای کمک به اهداف استراتژیکش. و با گذشت چهل سال، هیچ نشانه‌ای از فروکش کردن تب انقلاب اسلامی ایران در رهبران سیاسی و نظامی آن دیده نمی‌شود. ( جالب هست که خود #بولتون اعتراف میکنه ، آرمان های انقلاب هنوز در سران انقلاب دیده میشه بعد از 40 سال ! ) ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o

💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی #اتاقی_که_آنجا_اتفاق_افتاد 10 🔰 نشست ۲۷ آوریلِ ترامپ و مرکل یک «دیدار کاری» بود و نه «دیدار دولتی»؛ به همین دلیل هم به اندازه سفر مکرون باشکوه برگزار نشد. دیدار دونفره ترامپ و مرکل فقط پانزده دقیقه طول کشید و بعد از آن جلسه بزرگ‌تری در اتاق کابینه برگزار شد. ترامپ این جلسه را با گلایه از آلمان به خاطر «غذا دادن به هیولا» (یعنی روسیه) از طریق خط لوله نورد استریم ۲ آغاز کرد و در ادامه، موضوع را به اتحادیه اروپا کشید، که به اعتقاد او رفتار وحشتناکی با آمریکا داشت. برای من روشن بود که از نظر ترامپ، آلمان اسیر روسیه شده است. ترامپ همچنین جمله‌ای را به کار برد که من بعداً بارها آن را شنیدم «اتحادیه اروپا بدتر از چین است، فقط کوچک‌تر است ». ( این عبارت #بولتون نشان می دهد که برای #آمریکا ، حتی دوستانش هم مهم نیستند و اگر موقعیتش پیش بیاید، همین دوستانش را هم قربانی می کند) به علاوه، ترامپ گفت اتحادیه اروپا تشکیل شده تا از آمریکا بهره‌کشی کند، که مرکل (به زبان انگلیسی، چنان‌که در تمام طول جلسه حرف زده بود) با این نظر ترامپ مخالفت کرد. ✳️ ایران نیز جسته‌وگریخته مورد اشاره قرار گرفت. مرکل از ما خواست در توافق [برجام] باقی بمانیم و ترامپ با بی‌تفاوتی واکنش نشان داد. در کنفرانس خبری، ترامپ در مورد ایران گفت: «دست آن‌ها به سلاح هسته‌ای نخواهد رسید»؛ همین. روز بعد، با حمله‌ای که ظاهراً اسرائیل به مواضع ایران در سوریه کرد ، روز پرماجراتری [از روز نشست ترامپ و مرکل] بود. متیس [وزیر دفاع وقت آمریکا] و برخی دیگر در پنتاگون نگران بودند که این حمله موجب انتقام‌گیری ایرانی‌ها از نیروهای آمریکایی (احتمالاً از طریق گروه‌های شبه‌نظامی شیعه وابسته‌شان در عراق) شود. خبری از انتقام‌جویی نشد، و البته کلاً هم به نظر نمی‌رسید ترامپ از این بابت نگرانی داشته باشد. نظرش درباره ایران را که با نتانیاهو در میان می‌گذاشت، گفت کل این توافق [هسته‌ای] بر پایه دروغ بنا شده و ایران، آمریکا را احمق فرض کرده است؛ و اسرائیل می‌تواند هر وقت که دلش خواست این توافق را علناً مورد انتقاد قرار دهد؛ کاری که البته نتانیاهو پیشاپیش فعالانه مشغول آن بود. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o

💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی #اتاقی_که_آنجا_اتفاق_افتاد 11 ✳️ طی روزهای بعد، بی‌سروصدا به منوچین [وزیر خزانه‌داری آمریکا]، «هیلی » [نماینده وقت آمریکا در سازمان ملل]، «کوتس » [مدیر اطلاعات ملی]، «هسپل » [رئیس سی‌آی‌ای] و مقامات دیگر، تأکید کردم که همه شواهد نشان از خروج آمریکا از توافق ایران در اوایل ماه می دارد و همه ما باید به فکر پرده‌برداری مناسب از این تصمیم و انجام اقدامات تکمیلی در حوزه‌های مربوط به خودمان باشیم. منوچین اصرار داشت که برای بازگرداندن تحریم‌ها به شش ماه زمان نیاز دارد، که برای من قابل‌درک نبود. چرا نمی‌شد تحریم‌هایی را که مجدداً وضع شده‌اند، فوراً لازم‌الاجرا اعلام کرد؛ به استثنای یک مهلت کوتاه، مثلاً سه ماهه، برای آن‌که کسب‌وکارها بتوانند تغییرات لازم را در قراردادهای امضاشده‌شان بدهند یا کارهایی از این دست؟ مشکل همیشگی وزارت خزانه‌داری در دوره وزارت منوچین همین بود. به نظر می‌رسید همان‌قدر که اِعمال مجدد تحریم‌ها برایش مهم است، کاهش تأثیر آن‌ها هم برایش اهمیت دارد. تعجبی ندارد که ایران، کره شمالی و کشورهای دیگر، تا این حد در دور زدن تحریم‌ها مهارت داشتند؛ با این رویکرد منوچین (که اساساً شبیه به رویکرد دوران اوباماست)، زمان زیادی برای آماده شدن داشتند. 🔰 پمپئو در مورد اجرایی کردن بلافاصله تحریم‌ها با من هم‌عقیده بود. ما دو نفر پیروزی کوچکی هم کسب کردیم؛ منوچین مهلت «قطع همکاری» [میان کمپانی‌های بین‌المللی با ایران] را برای اکثر کالاها و خدمات، از ۱۸۰ روز به ۹۰ روز کاهش داد، به استثنای نفت و بیمه، که منوچین همان ۱۸۰ روز را برای آن‌ها در نظر گرفت. البته با توجه به این‌که مهم‌ترین جنبه اقتصادی تحریم‌ها فروش نفت بود، عقب‌نشینی منوچین چندان قابل‌توجه نبود. به علاوه، این مهلت صرفاً برای قطع همکاری‌های کنونی نبود، بلکه عقد قراردادهای جدید و عمل به آن‌ها نیز در این فرصت بدون هیچ ممنوعیتی ممکن بود. ( اینجا حرف مقام معظم رهبری اثبات می شود که مدام تاکید دارند اقتصاد کشور ، بدون نفت اداره شود ، خود #بولتون علنا اعلام می کند مهمترین جنبه تحریم، بحث نفت بوده است ) 🌀 من جانسون را ۹ صبح روز دوشنبه در دفتر خودم ملاقات کردم. اولین دیدار ما به سال ۲۰۱۷ در لندن بازمی‌گشت که در آن به طور مفصل در مورد ایران و کره شمالی صحبت کرده بودیم. پس از مرور جلسات اخیر ترامپ با مکرون و مرکل، و طرح «محورهای چهارگانه» مکرون ، جانسون گفت دولت انگلیس هم مسئله [نواقص برجام] را در چارچوب مشابهی بررسی کرده است. گفتم خوشحال می‌شوم که این طرح را «محورهای چهارگانه جانسون» بنامم؛ و همه به نشانه موافقت، خندیدیم. جانسون نیز، مانند مکرون، تأکید داشت که انگلیس کاملاً نسبت به نقاط ضعف توافق موجود واقف است؛ مسئله‌ای که می‌توانست برای بسیاری از حامیان توافق که هنوز آن را می‌پرستیدند، غافلگیرکننده باشد به جانسون توضیح دادم که چرا خروج آمریکا از توافق به زودی اعلام خواهد شد؛ اگرچه با شناختی که از ترامپ داشتم، نگفتم که این اتفاق برای روز بعد برنامه‌ریزی شده است. قرار نبود بعد از خروج از توافق صرفاً در انفعال فرو برویم، بلکه می‌خواستیم همه تحریم‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای را که به موجب توافق به حالت تعلیق درآمده بودند، مجدداً اِعمال کنیم. موقع خداحافظی، به جانسون یادآوری کردم که تابستان سال گذشته گفته بودم که می‌خواهم در مورد برگزیت به آن‌ها کمک کنم، و هنوز هم آماده‌ام این کار را بکنم؛ اگرچه تا پیش از این فرصت زیادی برای صحبت در این مورد نداشته‌ایم. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o

💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی #اتاقی_که_آنجا_اتفاق_افتاد 15 🔰اما درخواست ترامپ بسیار محدود بود: برانسون چه زمانی آزاد می‌شود و به آمریکا برمی‌گردد (چیزی که فکر می‌کرد اردوغان پیشاپیش قولش را داده است)؟ اردوغان فقط گفت فرآیند قضایی در ترکیه در حال پیگیری است و برانسون دیگر زندانی نیست، بلکه در «ازمیر» ترکیه تحت بازداشت خانگی قرار دارد. ترامپ از جوابی که اردوغان به سؤالش داده بود اظهار ناامیدی کرد و گفت انتظار داشته از اردوغان بشنود برانسون که فقط یک کشیش محلی است، در آستانه بازگشت به خانه است. ترامپ روی دوستی خود با اردوغان تأکید کرد، اما تلویحاً گفت حتی او هم [به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا] تا وقتی برانسون به آمریکا برنگردد، نمی‌تواند مسائل پیچیده پیش روی روابط آمریکا و ترکیه را حل کند. 👈ترامپ واقعاً آشفته بود. بعد از آن‌که طبق روال عادی، مقداری درباره تیلرسون غُر زد، حرف‌های نامشخصی درباره گولن زد (اسمی که ترامپ ادعا می‌کرد اولین بار است به گوشش می‌خورد) و سپس با ناباوری (و به اشتباه) گفت اردوغان گفته برانسون به آمریکا برنخواهد گشت. بعد با گلایه گفت برای همین است که هیچ‌کس با اردوغان تعامل نمی‌کند؛ به خصوص به این خاطر که کل جامعه مسیحیان آمریکا نگران این یک کشیش هستند. گفت کل مسیحیان آرام و قرار ندارند. اردوغان در جواب گفت جامعه مسلمانان در ترکیه هم [به خاطر حمایت آمریکا از گولن] آرام و قرار ندارند؛ ترامپ با قطع صحبت‌های او گفت، مسلمان‌ها در سراسر جهان آرام و قرار ندارند [و دست به اقدامات افراطی می‌زنند] و کسی هم جلویشان را نمی‌گیرد. ادامه گفت‌وگوی ترامپ و اردوغان از این هم بدتر بود؛ البته اگر بدتر از این قابل‌تصور باشد. ✳️ ترامپ سرانجام کسی را پیدا کرده بود که از تحریم کردنش لذت می‌برد؛ گفت اگر برانسون به آمریکا برنگردد، تحریم‌های گسترده‌ای [علیه ترکیه] وضع خواهد شد. ۲ آگوست، وزارت خزانه‌داری آمریکا اقدام به تحریم وزرای کشور و دادگستری ترکیه کرد و دو روز بعد، ترکیه هم در اقدامی مشابه، همتایان آن‌ها یعنی «سشنز » [دادستان کل سابق آمریکا] و «نیلسون » [وزیر سابق امنیت داخلی آمریکا] را تحت تحریم قرار داد . اگرچه در مورد این اقدامات با ترامپ بحث کرده بودیم، اما او بعداً به من گفت فکر می‌کند تحریم اعضای کابینه، به معنای توهین به ترکیه است. در عوض می‌خواست تعرفه موجود علیه واردات فولاد از ترکیه را دو برابر کند و به ۵۰ درصد برساند؛ چیزی که تیم اقتصادی [دولت آمریکا] از آن متنفر بود. ( این قسمت از خاطرات #بولتون نشان داد که آمریکا ، هرکس جلوی او بایستد را تحریم می کند ، نه فقط ایران را ! ) ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o

💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی #اتاقی_که_آنجا_اتفاق_افتاد 17 🌀 دلیل این‌که داشتیم با یک گروه تروریستی برای نابود کردن یک گروه تروریستی دیگر همکاری می‌کردیم این بود که اوباما درک نکرده بود که ایران، چه الآن و چه در آینده، تهدید به مراتب جدی‌تری است. بسیاری از طرف‌های درگیر در این جنگ، از جمله ایران، گروه تروریستی وابسته به آن، حزب‌الله، و دولت تقریباً دست‌نشانده ایران در سوریه، با داعش مبارزه می‌کردند. با این حال، تهران، بر خلاف اوباما، روی جنگ بعدی هم تمرکز کرده بود؛ جنگِ بعد از شکست داعش. همزمان با تضعیف خلافت داعش، ایران حوزه کنترل خود را در منطقه افزایش داد و آمریکا را با ائتلاف متحدان عجیب و غریبش [از جمله گروه‌های تروریستی] تنها گذاشت. 👈 #بولتون در اینجا صراحتا اعتراف می کند هم ایران ، هم حزب الله و هم نیروهای بشار اسد، دشمن داعش بودند. ✅ ترامپ و اردوغان، ۱۴ دسامبر، با هم گفت‌وگوی تلفنی داشتند. قبل از این تماس، ترامپ را در جریان اوضاع سوریه قرار دادم و او گفت: «هر طور شده باید از آن‌جا بیاییم بیرون.» نگران بودم که این را مستقیماً به اردوغان هم بگوید. ترامپ به اردوغان گفت اگر ترکیه نابودی بقایای داعش را به عهده بگیرد، آمریکا سوریه را ترک خواهد کرد؛ به این ترتیب، آمریکا می‌تواند بقیه کار را به ترکیه بسپارد و از سوریه خارج شود. اردوغان قول مساعد داد، اما گفت نیروهایش نیاز به پشتیبانی لجستیک دارند. بعد نوبت به بخش دردناک گفت‌وگو [برای شخص من] رسید. ترامپ گفت از من (که مطابق معمول، همزمان در حال گوش دادن به تماس تلفنی ترامپ بودم) خواهد خواست فوراً روی طرحی برای خروج نیروهای آمریکا از سوریه کار کنم تا به این ترتیب، ترکیه مسئولیت جنگ با داعش را به عهده بگیرد. از من خواست این کار را بی‌سروصدا انجام بدهم، اما در عین حال گفت داریم سوریه را ترک می‌کنیم، چون کار داعش تمام شده است. چیزی نگذشت که ترامپ گفت باید بیانیه‌ای تهیه کنیم و در آن بگوییم در جنگ علیه داعش پیروز شده‌ایم، مأموریت‌مان در سوریه را به پایان رسانده‌ایم، و حالا می‌خواهیم خارج شویم . ذره‌ای شک نداشتم که خروج از سوریه هم (مثل خروج از افغانستان) برای ترامپ یکی دیگر از وعده‌های انتخاباتی‌ای است که مصمم است بگوید به آن‌ها عمل کرده است. کمی بعد با متیس تماس گرفتم تا او را در جریان قرار بدهم؛ ناگفته پیداست که از شنیدن این خبر اصلاً ذوق‌زده نشد. 🌀 این مسئله برای من یک بحران شخصی بود. احساس می‌کردم خروج از سوریه اشتباه بسیار بزرگی است؛ هم به دلیل تداوم تهدید جهانی داعش و هم با توجه به این‌که موجب افزایش نفوذ پیشاپیش قابل‌توجه ایران می‌شد. از مدت‌ها قبل، از ماه ژوئن، به پمپئو و متیس گفته بودم باید سیاست‌های تکه‌تکه خود در سوریه را پایان دهیم؛ باید به جای آن‌که تمرکز روی هر بار یک استان یا منطقه (مثلاً منبج، ادلب، منطقه آتش‌بس جنوب غربی، و غیره)، روی موضوع گسترده‌تر تمرکز کنیم. از آن‌جایی که بیش‌تر مناطق تحت کنترل خلافت داعش آزاد شده بودند (اگرچه هنوز با از میان رفتن خود تهدید داعش فاصله زیادی داشتیم)، موضوع گسترده‌تر، متوقف کردن ایران بود. با این وجود، در آن مقطع اگر آمریکا کُردها را رها می‌کرد، مجبور بودند یا با اسد علیه ترکیه متحد شوند (چراکه کردها به‌درستی، ترکیه را تهدید بزرگ‌تری علیه خود می‌دانستند) که به این ترتیب، اسد که وابسته ایران بود، تقویت می‌شد، یا به تنهایی به جنگ ادامه بدهند که به این ترتیب، در منگنه اسد-اردوغان گیر می‌کردند و شکست‌شان تقریباً قطعی بود. پس چه کار باید می‌کردیم؟ ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o