بی تو در بین حرم بانگ عزا افتاده وای قاسم، عوضِ وا عطشا افتاده چاره ای كن كه نمانند به رویِ دستم عمه ات از نفس و نجمه ز پا افتاده گیسویِ مادرِ تو باز شده در خیمه تا كه گیسویِ تو در دستِ بلا افتاده كار، كارِ نظرِ شومِ حرامی ها بود اگر این لاله ی انگشت نما افتاده به دلم ماند عمو نَه، كه بگویی بابا لبت از زمزمه و خنده چرا افتاده؟ خیز شاید كمكِ لرزش پایم باشی كارم از رفتن اكبر به عصا افتاده شده دشوار تماشای تو از سمت حرم چقَدَر سنگ میانِ تو و ما افتاده دست در زیرِ تنت برده ام و میپرسم بین این ساقه چرا این همه تا افتاده؟ قد كشیدی كمی از پا و كمی از سینه بینِ اندام تو این فاصله ها افتاده هركجا تاخته اسبی كمی از تو رفته لخته خونت همه جا در همه جا افتاده كاكُلَت كنده شد و حرمله در مُشتَش برد اثر پنجه ی او در سر و پا افتاده میبرم تا درِ خیمه قد و بالایت را چند عضوی ز تو ای وای كجا افتاده؟ شیشه یِ عمرِ من آرام نفس كِش بدجور استخوان هایِ شكسته به صدا افتاده ای ضریحِ حسنم، زود مُشَبَّك شده ای در حرم با تو دمِ واحسنا افتاده #قاسم‌بن‌الحسن‌علیه‌السلام #روضه_خودمانی

پسر شیر به تاراجِ سپاه آمده است... (دودمه) #امام_حسین #محرم #قاسم‌بن‌الحسن‌علیه‌السلام @maadshenasii