جدول مراقبه‌‌ی اعمال و اذکار ماهِ مبارکِ رمضان 🌙🤍 @maae_maein

ما آدم‌های دقیقه نود هستیم. به خاطر همین است که دم رفتن به مهمانی‌ات، یادمان می‌افتد دو ماه فرصت داشتیم که دوش بگیریم، لباس انتخاب کنیم، موها را سشوار کنیم، کفش‌ها را واکس بزنیم، خودمان را آراسته کنیم اما حالا با موهای خیسِ شانه نشده، کفش‌های واکس نخورده و تیپی که اصلاً شبیهِ مهمانی رفتن نیست؛ سلانه سلانه از خانه راه افتاده‌ایم و ذهنِ خیال بافمان مدام دارد ما را دلداری می‌دهد چون چشمِ امیدش دوخته شده به تو به تو که وقتی در را باز می‌کنی بین مهمان‌هایی که با لباس‌های پلوخوری، دسته گل به بغل ایستاده‌اند، یکدفعه چشمت می‌خورد به ما که آن پشت با قیافه‌های آشفته ایستاده‌ایم و از خجالت نگاهمان را مدام از تو می‌دزدیم، دلت برای ما پریشان حال‌های دستِ خالی می‌سوزد. می‌بینی چقدر طفلک‌ایم، چقدر سرافکنده‌ایم. تندتند جواب سلامِ مهمان‌های سوگلی را می‌دهی تا زودتر برسی به ما و ما را محکم‌تر از تمامِ آنها بغل کنی. #صاحبخانه‌ای_که_تو_باشی.... - زینب توقع‌همدانی @maae_maein

#سمت_نور @maae_maein

ادمین محترم، فوروارد کنید و کپی نکنید.

بِسمِ الله الرّحمنِ الرّحیم وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هذِهِ الْقَرْیَةَ فَکُلُوا مِنْها حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ وَ سَنَزیدُ الْمُحْسِنین و (به خاطر بیاورید) زمانى را که گفتیم: در این شهر [بیت المقدس‏] وارد شوید و از نعمت‌هاى فراوان آن، هر چه می‌خواهید بخورید و از درِ آن، با سجده (خضوع و خشوع) وارد شوید و بگویید: خداوندا! گناهان ما را بریز تا خطاهاى شما را ببخشیم. بقره، ۵۸ • فکرش را بکن! بعدِ سال‌ها حیرت و در به دری، بعد سال‌ها که بنی‌اسرائیل توی بیابان‌های نافرمانی سرگردان بوده‌اند، خدا این جمله‌ها را برایشان فرستاده باشد... • امروز که داشتم از آیه‌های «بقره» می‌گذشتم، از ماجراهای تو در تویِ موسی علیه‌السلام و بنی‌اسرائیل، فکر کردم خطابِ مهربانِ این آیه‌، فارغ از ماجرای بنی‌اسرائیل و ورودشان به بیت‌المقدس، انگار برای امروزِ ما گفته شده باشد، برای همین امروز که واردِ شهرِ قشنگِ خدا شده‌ایم؛ و إذ قُلنَا ادْخُلُوا هذِهِ الْقَریَه؛ گفتیم به این شهر داخل شوید فَکُلوا مِنْها حَیْثُ شِئْتم رَغَداً؛ و از نعمت‌های فراوانِ آن بهره‌مند شوید وَ ادْخلوا الْبابَ سُجَّداً؛ و از درِ آن با سجده وارد شوید و بگویید؛ خدایا! گناهانِ ما را بریز، تا خطاهای شما را ببخشیم. • داشتم فکر می‌کردم حالِ ما بعدِ یازده ماه سرگردانی و دوری، مثل حال بنی‌اسرائیل است توی آن حیرت‌ها و ظلمت‌های نافرمانی‌. وقتی بعد آن همه دربه‌دری، به وادیِ مقدس رسیدند... به شهر خدا رسیده‌ایم. به وادیِ امنِ خدا، باید با سجده وارد شویم. پ.ن: فکر می‌کنم رسیدنِ رمضان‌الکریم را بیشتر از همه باید به خودِ قرآن تبریک گفت. بهارش آمده! - مریم روستا روز اول، جزء اول #سمت_نور @maae_maein

#دعای_افتتاح علامه مجلسی در زادالمعاد می‌گوید: «امام زمان عج، آن را برای شیعیان نوشته‌ است که هر شب، ماهِ رمضان بخوانند، فرشتگان می‌شنوند و برای خواننده‌ی آن استغفار می‌کنند.» [ به فدای شما، به فدای نوشتن و یاد بودنِ شما حضرتِ عشق، پدرِ مهربانم ..🤍 ] - با صدای علی فانی @maae_maein

دعای عظیم‌الشأنی است که از حضرت رضا علیه‌السلام روایت شده: این دعا، دعایی است که امام باقر علیه‌السلام در سحرهای ماه رمضان می‌خواندند‌. - با صدای موسوی قهار @maae_maein

کاش فرمول‌ها و نکاتِ ارزشمند این دعا را از دست ندهیم .‌. - با صدای جواد ذبیحی @maae_maein

بسم الله الرّحمن الرّحیم یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، روزه بر شما نوشته شد، همان‌گونه که بر امت‌های قبل از شما هم نوشته شده بود، بلکه تقوا پیشه کنید. بقره، ۱۸۳ تا حالا برایتان پیش آمده که رفته باشید پیش بزرگی، یکی که مرتبه‌اش در نظرتان بزرگ باشد؟ این‌طور موقع‌ها یک اضطراب درونی انگار همه‌اش آدم را به مراقبت دعوت می‌کند. در محضر او، مواظب حرکات و سکناتمان هستیم... ریشه‌اش از «وقایه» است. «راغب» توی «المفردات»ش می‌گوید: وقایه یعنی نگهداری چیزی از همه آن‌چه بدان ضرر می‌زند یا آسیب می‌رساند. همه حقیقت پنهان شده در «تقوا» همین است؛ مراقبت، پروا. حالا وقتی خدا هم وارد ماجرا بشود و تقوا بشود تقوای الهی و قرار باشد از روی درک عظمت خدا، از آن‌چه شایسته محضرش نیست پرهیز کنیم، کلاس ماجرا خیلی بالا می‌رود. می‌شود همین تعبیر امرگونه «اتّقوا الله» که عملش هم معرفت نفس می‌خواهد و هم معرفت ربّ. هم باید قدر خودت را بشناسی و هم قدر «او» را. البته برای ما که قدمان نمی‌رسد، دیوار را کوتاه‌تر هم کرده‌اند. برای ما که جیب‌مان نمی‌رسد، ارزان‌ترش کرده‌اند، به قدر بهره‌مان، به قدر معرفت‌مان، به قدر توان‌مان: فاتّقواالله ما استطعتم. فکرش را بکن، سی روز برای من و تو صحنه‌ را آراسته باشند و ضیافتی ترتیب داده باشند، بعد کلی در وصف این ضیافت، منبر و خطابه رفته باشند و کلمه و جمله و شعر گفته باشند. از دو ماه قبل، همه را برای ضیافت آماده کرده باشند، بعد بفهمی اصل این مهمانی، همه این امساک و افطار و صیام و قیام، عرصه تمرینِ تقواست. لعلّکم تتّقون. یک‌ماه همه چیز را مهیّا کرده‌اند بلکه ما قدری یاد بگیریم باتقوا بشویم. حق هر بزرگی باشد انگار که وقتی کوچک‌تری در مقابلش قرار می‌گیرد، بزرگی‌اش را تمام و کمال به حساب بیاورد. هر قدر بزرگ‌تر، حق، بیشتر. حق خداست تقوا. که بزرگی‌اش را به حساب بیاوریم. که در محضرش هر کاری نکنیم، هر حرفی نزنیم، هر چیزی نخوریم. محضرش هم که می‌دانید؛ همه عالَم است. - مریم روستا روز دوم، جزء دوم #سمت_نور @maae_maein

بِسمِ الله الرّحمنِ الرّحیم قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ بگو اگر خدا را دوست داريد از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشايد و خداوند آمرزنده مهربان است آل عمران، ۳۱ چه شرطی هم گذاشته‌ای! چه با ناز و چه دلبرانه! دوست داشتنت و دوست داشتنِ تو! "كه اگر مرا دوست داريد، از او پيروی كنيد كه من هم دوستتان بدارم." چه رنگين كمانی ساخته‌ای بين اين دو دوست داشتن. چه عاشقانه و لطيف! پريشان اين آيه‌ و بی‌قرار اين دوست داشتنم كه چرا حرفِ تو حرف دوست داشتن است اينجا كه بين اين همه حرف كه به فهم من مهمند، چرا دوست داشتن برای تو اين همه مهم شده در اين آيه. كه تو چرا اين همه عاشقی اينجا! عاشق من وقتی نمی‌دانم بايد چه كنم كه بيشتر دوستم بداری. عاشقِ من وقتی سرگردان و حيرانم. عاشق و نگران! نگرانِ نادانیِ من، كه راه دوست داشتنت را هم خوووب بلد نيستم. كه خواسته‌ای نشانت دهم كه می‌خواهمت. اين عشق به ابرازش قشنگ است. كه اگر پای عملم می‌لنگد، لابد مهرم به تو كمرنگ شده. لابد به قدر كافی دوستت نداشته‌ام. نخواستمت خيلی! دورت نگشته‌ام به قدر مهربانی‌ات...دوست داشتنیِ من! روز سوم، جزء سوم وبلاگ حسینیه دل #سمت_نور @maae_maein

آقا امام سجاد علیه‌السلام: هر کس هنگام افطارى و سحرى خوردن، سوره «إنّا أنزلناه» بخواند، میان آن دو [وقت] همچون کسى خواهد بود که در راه خدا به خون خویش آغشته است. - الاقبال: ج۱، ص۲۴۰ @maae_maein

بسم الله الرحمن الرحیم وَ أَمَّا الَّذِینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِى رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ و اما سپیدرویان همواره در رحمت خداوند جاویدانند آل عمران، ۱۰۷ می‌شود يعنی يک روز من ماهی سپيد كوچكی بشوم و تا ابد در دريای مهربانی تو بمانم و بمانم و بمانم؟ پ.ن: اين كه از كلمه "في" برای "رحمت الهی" استفاده شده در اين آيه، برايم جالب است، يک حس فراگيرِ دربر گيرنده‌ای می‌دهد... مثل حس داشتن يک آغوشِ امن يا مثلاً فهم يک ماهی از دريا! روز چهارم، جزء چهارم - مریم داعی #سمت_نور @maae_maein