صفحات بعدی لهوف را که ورق می‎زنم، فکر می‌کنم از همین امشب دستِ خدا رویِ قلبِ شماست؛ که دل‎تان در تلاطم آن‌همه حادثه‎ی درد از هم نمی‌پاشد. و فکر می‎کنم این قیام چهل روزه‌ی پیش رو، بی یک «ربط» الهی ممکن نیست؛ «وَ رَبَطنا عَلی قلوبِهم اِذ قاموا...»*. و فکر می‌کنم «اللهمّ تقبل منّا هذا القربان» و «ما رأیتّ الّا جمیلاً» کلمه‌های خداست که بر زبانِ شما می‎نشیند. و فکر می‌کنم صدای خداست که در حنجره‌ی شما می‎پیچد؛ وقتِ همه‎ی خطابه‎های وحی‎گونه‌ی کوفه و شام، و فکر می‌کنم دست خدا در آستین شماست؛ وقتی پرچم سنگینِ عاشورا را همه‌ی این چهل روز بر فراز نگه داشته‌اید و قوّت خدا در زانوانِ شما؛ که نمی‎افتید، که فرو نمی‎ریزید، که نمی‎شکنید. که تمام نمی‎شوید تا پیام کربلا ناتمام نمانَد... و سلسله‌ی نبوت اگر به آخر نرسیده بود فکر می‎کردم شما از امشب مبعوث می‎شوید؛ به رسالتی دوباره. و من می‌آمدم که به رسالتِ شما ایمان بیاورم. * و بر دل‎هایشان ربط زدیم (دل‎هایشان را استوار گردانیدیم) آن‌گاه که (علیه شرک) قیام کردند و گفتند: پروردگارِ ما، پرودگار آسمان‌ها و زمین است... ( سوره کهف/ آیه۱۴) - مریم روستا @maae_maein

شرمنده‌ی جانان ز گران‌جانیِ خویشم...

حضرت مهدی عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف: به خدا پناه می‌برم از كورى ِ بعد از روشنایی و روشن بينى و از گمراهى ِ بعد از هدايت و از چيزهايى كه موجب نابودى ِ اعمال می‌شود و به او پناه می‌برم از آزمایش‌های هلاک كننده. زيرا خداوند متعال فرمايد: آيا مردم تصور می‌کنند همين كه گفتند ايمان آورديم رها می‌شوند و مورد آزمايش قرار نمی‌گیرند؟ - بحارالانوار، ۵۳، ۱۹۰ @maae_maein

...🤍 @maae_maein

#دعای_ندبه ..

فَمُلَاقِیـهِ* از تو می‌گیرد همان را که به دلت نزدیک‌ترش داشته بودی و تو آغوشت را به زانوانت می‌بخشی و به دلت دلداری می‌دهی دلداری می‌دهی ... و خودت خوب می‌دانی که اگر دلبری کاری دشوار است و ز دلبری نتوان لاف زد به آسانی لاجرم دلداری دشوارتر است زیر و زبر می‌شوی زیر ِ بار ِ امانتــَ ش چونان موری که دانه‌ای را به راهی صعب می‌برد بغضــَ ت می‌گیرد مثل ماهی توی حوض که عاشق ماه بلندی شده  به دلت آتش مهری گرفته که از دور می‌سوزانــدَت مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب در دلَم هستی و بین من و تو فاصله‌هاست و تو می‌دانی که عاقبت این بلندپروازی عاشقانه را هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم اندوه بزرگیست چه باشی چه نباشی امــا... روی ِ دل ِ عاشقَ م به تو باشد اگر... می‌آیی و می‌بریَ م *یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَــدْحًـا فَمُلَاقِیـهِ  اى انسان! همانا تو در راه پروردگارت رنج فراوان می‌کشی، پس او را دیدار خواهى کرد. #سمت_نور 🌱 @maae_maein

به تو می‌سپارم .. #story @maae_maein

ما را به قیامت ِ چشم‌هایت مبتلا کن ..! #ایهاالعزیز

- چی یادگاری داری واسه اربعین؟ ‌+ یه پاسبورت ِ آماده که هنوز واسه اربعین، مُهر نخورده ضمیمه‌ی دل ِ گرفته و چند قطره اشک ..

آه شدم .. #story @maae_maein

و آنگاه که تنها شدی و در جستجوی تکیه‌گاه مطمئنّی هستی؛ بر من توکّل کن… - نمل، ۷۹ @maae_maein

امام سجاد علیه السلام می‌فرمایند: روز عاشورا پدرم را به سینه‌اش چسبانیدند و فرمودند: پسرکم دعایی را از من به خاطر بسپار که مادرم فاطمه آن را به ما آموخت و او نیز از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و رسول خدا نیز از جبرئیل آموخته است. این نیایش را در هنگامه‌ی نیاز، رخدادی بزرگ و اندوه بخوان: به حقّ [سوره‌ی] یاسین و قرآن کریم، و به حقّ [سوره‌ی] طه و قرآن بزرگ، ای کسی که در برآوردن نیازهای نیازمندان توانایی، ای که به آنچه در درون آدمی می‌گذرد دانایی، ای زداینده‌ی اندوه غمزدگان، ای گشاینده‌ی غم اندوهگینان، ای مهربانِ پیران فرتوت، ای روزی دهنده‌ی خردسالان و نوزادان، ای آنکه از هر تفسیری بی‌نیازی، بر محمد و خاندانش درود فرست و با من چنان رفتار کن که شایسته‌ی [بزرگی و بزرگواری] توست۱ [نه درخور رفتار زشت من] و سپس خواسته‌های خویش را بخواه. ۱. بحارالانوار ۱۹۶/۹۲؛ الدعوات/۵۴ - خاطر نازکِ گل، حسین سیّدی، صص۱۲۶و۱۲۷ @maae_maein