هوالمنان عزیزکم، دختر سه ساله‌ام بنشین در مجلس ارباب، و کامت را شیرین کن... در مجلس اباعبدالله ع بگرد، بازی کن، شیطنت کن... در مجلس حسین ع ، دختران سه ساله حرمت دارند، نازشان خریدار دارد، کودکانه‌هایشان دیدنی است. اینجا دختران سه ساله، ارج و قربی دارند. دخترکم کامت را شیرین کن، باشد که همیشه در هیئت و روضه ارباب، شیرین کام شوی.. امیدوارم، بزرگ که شدی شیرینی و حلاوت درک اشک بر حسین ع را بچشی. اشک بر گونه‌ات جاری شود، لبت را تر کند و نمک‌گیر لطف و عنایت گریه بر ارباب شوی. آقا کرم کند و همیشه پناهت باشد و تو را بر سفره احسان خود دعوت نماید و تو هر ساله که نه، هرماه، هر روز، هر ساعت، آن به آن در آغوش امن ثارالله باشی، مهمان دائم میزبانی کریم و مهربان و حتی لحظه‌ای از این محبت و ارادت به آستان حضرت عشق غافل نشوی. و ایشان تا همیشه، دختر سه ساله‌ام را به حرمت نازدانه سه ساله‌اش پذیرا باشد. جانکم سه سالگیت را بخاطر بسپار، بزرگ که شدی، برای کودکانت از حلاوت و شیرین‌کامی دوران کودکیت بگو، برایشان از عشقی که با شیر از مادر گرفته‌ای بگو. بگو از دورانی که کرونا آدم‌ها را از هم دور کرد، فاصله انداخت، جدا کرد ولی نتوانست عشق حسین ع را از ما بگیرد. از هم دور شدیم، جدا شدیم ولی نگذاشتیم بین ما و حسین ع فاصله بیفتد. جدا از هم، به ارباب بی کفن وصل شدیم و درپناه او، آرام گرفتیم. انشاءالله تا ابد مهمان پدر و دردانه‌اش باشی..... #به_وقت_سه_سالگی_دلبرک #تجدید_خاطرات #بماند_یادگاری_از_کروناوهیئت @maahjor

هوالمنتقم عجیب است چه همزمانی مبارکی، نوزاد، دختری سه ساله و نوجوان در خانواده داشته باشی و بتوانی غم و غصه روضه ثارالله را تاب بیاوری. بیقراری نوزاد شیرخواره را، بی‌تابی و شیطنت دخترک را، غرور و قد و بالای نوجوانت را بین روضه‌ها ببینی و تاب آوری. نوزاد را سیراب کنی... نازدانه سه ساله را که بهانه پدر گرفته، راهی آغوش پدر کنی... به قد و بالای نوجوانت بنازی، کیف کنی، برایش لاحول و لاقوه الا بالله بخوانی، و از مجلس روضه ارباب شرم نکنی، خجالت نکشی. حیا کن انقدر ناز کودکانت را نکش، رحم کن بر دل رباب، بگذار نوزادت حداقل لحظاتی بیقرار شیر باشد، کمی سخت بگیر بر دخترت، بگذار غم و رنج دوری از پدر را بچشد... کمتر قربان صدقه جوانت برو... حیا کن، شرم کن در مجلس علی اکبر بشینی و ذکر ماشاءالله به جوانت بخوانی، خجالت نمی‌کشی، فکر دل‌های داغدار حرم را کرده‌ای. چند روزی مراعات کن، نام عباست را صدا نزن.. به طفلان منتظر عمو عباس فکر کن، عباس که می‌شنوند، دوباره بارقه‌ی امید در دلشان جان می‌گیرد، اسم عمو هم مایه مباهات و آرام‌بخش است. عباس که می‌گویی، طفلان تشنه، عطششان فروکش می‌کند، ذوق می‌کنند عمو آب نیاورد ولی زخم‌ها را تاب آورد، عمو هست، برمی‌گردد. زینب پشتش گرم ‌می‌شود، حسین تنها نیست... رقیه آرام می‌گیرد، بابا تنها نیست، عمو نمی‌گذارد شمر به گودال رود.... امسال با تمام وجودت روضه مجسم بخوان ... #تجدید_خاطرات @maahjor

#تجدید_خاطرات #هیئت_کرونا @maahjor