سلام یک شنبه و چهاردهمین روز🕊💜 اسفند ماهتون زیبـا 🙏امـيـدوارم کـه🕊💜 چهاردهمین روز اسفندماه بـراتــون سـرشـار🕊💜 از آرامـش بـاشــہ 🕊💜 و اسفند براتون پراز موفقيت در كار🕊💜 و بـارش رحـمت الــهـی🕊💜 هميشہ در زندگيتون جارى باشہ🕊💜

🗓 تقویم شیعه: ☀️ امروز: شمسی: یکشنبه - ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ میلادی: Sunday - 05 March 2023 قمری: الأحد، 12 شعبان 1444 📆 روزشمار: ▪️3 روز تا ولادت حضرت صاحب الزمان (عج) ▪️19 روز تا آغاز ماه مبارک رمضان ▪️28 روز تا رحلت ام المومنین حضرت خدیجه علیها السلام ▪️33 روز تا ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام

📌 اخلاق پسنديده و فرمود:(حضرت امير المؤمنين عليه السّلام)شش چيز است كه بسيار نيكو است و ليكن از شش نفر نيكوتر است-1-عدالت نيكو است و از امراء(و سرپرستان هر مملكتى)نيكوتر است-2-صبر نيكو است و از فقرا نيكوتر است-3-ورع و اجتناب از هر نوع گناه و مكروهات نيكو است و از علماء نيكوتر است-4-سخاوت نيكو است و از اغنياء نيكوتر است-5-توبه از گناهان نيكو است و توبه از جوانان نيكوتر است-6- حيا و عفت نيكو است و از زنان نيكوتر است. و سلطان و فرماندار و رئيسى كه عادل نباشد همانند ابري است كه باران نداشته باشد،و فقيرى كه صابر نباشد همانند چراغي است كه نور نداشته باشد،و عالمى كه ورع و تقوى نداشته باشد مانند درختى است كه ميوه نداشته باشد،و ثروتمندى كه سخاوت نداشته باشد همانند زمين بى‌گياه است.و جوانى كه توبه نكند مانند درياچه و نهر بى‌آب است، و زنى كه بي حيا باشد مانند غذاى بى‌نمك است. سِتَّةُ أَشْيَاءَ حَسَنٌ وَ لَكِنْ مِنْ سِتَّةٍ أَحْسَنُ اَلْعَدْلُ حَسَنٌ وَ هُوَ مِنَ اَلْأُمَرَاءِ أَحْسَنُ وَ اَلصَّبْرُ حَسَنٌ وَ هُوَ مِنَ اَلْفُقَرَاءِ أَحْسَنُ وَ اَلْوَرَعُ حَسَنٌ وَ هُوَ مِنَ اَلْعُلَمَاءِ أَحْسَنُ وَ اَلسَّخَاءُ حَسَنٌ وَ هُوَ مِنَ اَلْأَغْنِيَاءِ أَحْسَنُ وَ اَلتَّوْبَةُ حَسَنَةٌ وَ هِيَ مِنَ اَلشَّابِّ أَحْسَنُ وَ اَلْحَيَاءُ حَسَنٌ وَ هُوَ مِنَ اَلنِّسَاءِ أَحْسَنُ وَ أَمِيرٌ لاَ عَدْلَ لَهُ كَغَيْمٍ لاَ غَيْثَ لَهُ وَ فَقِيرٌ لاَ صَبْرَ لَهُ كَمِصْبَاحٍ لاَ ضَوْءَ لَهُ وَ عَالِمٌ لاَ وَرَعَ لَهُ كَشَجَرَةٍ لاَ ثَمَرَةَ لَهَا وَ غَنِيٌّ لاَ سَخَاءَ لَهُ كَمَكَانٍ لاَ نَبْتَ لَهُ وَ شَابٌّ لاَ تَوْبَةَ لَهُ كَنَهَرٍ لاَ مَاءَ لَهُ وَ اِمْرَأَةٌ لاَ حَيَاءَ لَهَا كَطَعَامٍ لاَ مِلْحَ لَهُ. 📚إرشاد القلوب , جلد۱ , صفحه۱۹۳

خارج فقه کتاب حمس درزس 39 یکشنبه 14 اسفند 1401 شمسی

خارج فقه کتاب حمس درزس 39 یکشنبه 14 اسفند 1401 شمسی دلیل قول دوم: آنان بعد از اینکه اتفاق کردند بر ثبوت خمس در عنبر و تسالم کردند بر اینکه موضوعات خمس هفت است الحاق عنبر به یکی از آنها تعین پیدا می‌کند، و الحاق آن به معدن اولي است، به دلیل شباهتش به آن، زیرا عنبر نیز مكان مخصوص دارد و هر چیزی که مکان محصص داشته باشد بر مكانی که در آن یافت می‌شود اسم معدن اطلاق می‌شود، در حالی که بنا بر اینکه منبع آن دریا باشد حقیقتا معدن است، و گرفتن آن از روی اب یا از ساحل نزدیک به معدن که عادتا از معدنش به آن انتقال پیدا می‌کند با صدق گرفتن ان از معدنش منافات ندارد. دلیل قول سوم: ادعا بشود که عنبر گرفته نمی‌شود مگز از دریا به وسیله غوص و یا اینکه ذكر آن در عداد غوص در صحيحه و در كلمات اصحاب قديما و حديثا دلالت دارد بر الحاق ان به غوص بعد از اینکه تسالم کردند بر اینکه موضوعات خمس عفت است، نه بیشتر. دلیل قول چهارم یعنی تفصيل شرايع: هر چیزی که با غوص اخراج بشود حقيقتا غوص است و غير آن شبیه معدن است چنانکه ذکر کردیم. اشکال: عطف غوص بر ان در صحيحه دلیل بر مغايرت كلي بین آن دو است. پاسخ: در عطف مغايرت اندک کافی است و - بعد از اینکه ثابت شد که بعضی از آن شبیه معدن است و حكم آن را دارد – این مقدار مغایرت اندک کافی است، اینها بعضی از چیزهایی است که در این مقام گفته شد. بررسی: در تفسیر عتبر اختلاف کردند، برخی گفته‌اند گیاهی در دریا است [ابن ادریس این قول را در السرائر: 1: 485 از مبسوط و الاقتصاد نقل کرده است]، و برخی گفته‌اند: چشمه‌ایست که از دریا می‌جوشد [ابن ادریس این قول را از ابن جزله در کتاب منهاج البیان نقل کرده است [ر.ک: السرائر 1: 486]]، و برخی گفته‌اند: پشکل حیوان دریایی است [فیروز آبادی، القاموس المحیط 4: 57]، و برخی گفته‌اند: عتبر از قعر دریا خارج می‌شود و بعضی از حیوانات دریا آن را می‌خورند، به خاطر چربیش و سپس آن را به داخل اب پرت می‌کنند و آنگاه روی اب قرار می‌گیرد و باد آن را به ساحل می‌برد [طریحی، مجمع البحرین 3: 415, حیاة الحیوان 2: 79]، و شاید قول اخير شاهد جمع بین اقوال دیگر باشد.. در هر حال ظاهر كلماتشان این است که عنبر از روی آب یا از ساحل گرفته می‌شود؛، نه از قعر دریا و با این حال در باره آن به ثبوت خمس حکم کرده‌اند، و آنان را می‌بینیم آن را در باب غوص ذکر کرده‌اند. و در صحيحه نیز در ردیف غوص ذکر شده است، و شاید در ذهن تأمل کننده منقدح شود که جواهر و اشياء ارزشمند که از آب استخراج شوند موضوع برای خمس است، چه به وسیله غوص از قعر دریا بیرون آورده شود و چه مانند عنبر از روی آب یا ساحل گرفته شود، و ذكر آن به طور خاص از این جهت است که اشياء دارای قيمت دریایی جز عنبر بقیه وزن سنگین دارند و در آب رسوب می‌کنند، و چیزی که سبک وزن است و بر روی آب قرار بگیرد غالبا منحصر به عنبر است، بنا براین اگر فرض شود خروج بعضی از جواهر از دریا به سبب موج و مانند ان نیز در این صورت محكوم به حكم عنبر است. . و بالجمله: ذكر عنبر و غوص لؤلؤ با هم در صحيحه موجب انتقال ذهن به این می‌شود که این دو در واقع یک موضوع برای خمس هستند، و جامع بين این دو عنوان مستفاد دریایی از اشياء قيمتی در مقابل مستفاد ارضي از كنوز و معادن است، بنا براین بين آنچه از قعر دریا بیرون اورده می‌شود و آنچه از سطح اب و یا از ساحل گرفته می‌شود فرقی وجود ندارد، و لا محالة نصاب در عنبر و مانند ان نیز همان نصاب غوص است. ولی با این حال احوط تخميس آن مطلقا است، به دلیل عدم ذكر نصاب برای آن در صحيحه و در كلمات اصحاب.