eitaa logo
جبهه علمی، پژوهشی معارف قرآن کریم
202 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
834 ویدیو
65 فایل
آیه های قرآن، تجلی کلام خداست بر دل و جان و معارفش جام شراب طهور است که باید آن را قطره قطره نوشید تا عشق به معبود بجوشد در رگ رگ وجودمان،چرا که مشتاق وصالیم. @maarefquran13951
مشاهده در ایتا
دانلود
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 7⃣ 🌤سقیفه حقیقت شمس ولایت را پشت حجاب برده است 🍀 «وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشى* وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّى‏‏»(لیل/ ۲_۱) این آیه هم یک تعبیر از سقیفه است. ظاهر آیه که روشن است ولی امام باقر_علیه السلام_ درباره ی باطن آیه فرمودند: «اللَّيْلُ فِي هَذَا الْمَوْضِعِ فُلَانٌ غَشِيَ‏ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فِي‏ دَوْلَتِهِ‏ الَّتِي جَرَتْ لَهُ عَلَيْه»و «النَّهَارُ هُوَ الْقَائِمُ (عج) مِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ، إِذَا قَامَ غَلَبَ دَوْلَتُهُ الْبَاطِلَ( تفسیر القمی،ج۲، ص: ۴۲۵) ☘ "واللیل" یعنی دولتی که ولایت امیرالمومنین را در پرده قرار داد «وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّى» هم دورانی است که ولایت حضرت آشکار می شود که دوران ظهور است و این پرده کنار می رود. ⛅️سقیفه حقیقت شمس ولایت و آن خورشیدی که باید عالم را روشن می کرده و چراغ هدایتی که باید همه زندگی مردم در ذیل او باشد و نوری که همه مردم باید با او زندگی کنند را پشت حجاب برده است. ◼️◾️🥀 @maarefquran13951
جبهه علمی، پژوهشی معارف قرآن کریم
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 #درمحضر_استاد #بهشت_ولایت 7⃣ 🌤سقیفه حقیقت شمس ولایت را پشت حجاب برده است 🍀
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 8⃣ ✅ تبدیل حیات طیبه به حیات دنیوی در سقیفه ✨« َو ما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ لَوْ كانُوا يَعْلَمُون‏» (عنکبوت/۶۴) ♻️"حیاه الدنیا " در تعبیر قرآن یک داری است سراسر لهو ولعب. اگر کسی در محیط حیات دنیا بماند از این پنج چیز خارج نیست: لهو و لعب و زینت و تفاخر و تکاثر. 🔹 اما باید از این حیات عبور کرد. "دارالاخره" یا "دارالحیوان " حیاتی است که در همین عالم تنزل پیدا کرده و می شود وارد آن حیات هم شد. این دار، محیط زندگی ، ذکر، توجه به خدای متعال و حیات طیبه است. در سقیفه این محیط را با دار دنیا جایگزین کردند. 🔻سقیفه یک پرده ای روی آن حیات طیبه و دارالحیوان انداخته و دار دنیا را جلوه داده است و همه را مشغول این حیات دنیا کرده تا این که از آن ‌حیات طیبه محروم شدند. ◼️◾️🥀 @maarefquran13951
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 9⃣ 🌴 اقدام سیدالشهدا(ع) در گشودن باب 🌴 🍂سقیفه نعمت را تبدیل به کفر کرد و مردم را در وادی جهنم برد، پرده ای جلوی خورشید را گرفت. مردم را بردند در دار دنیا که دار لهو و لعب است و باب الحیوان و دار حیات را به روی انسان بستند. 🌿برای این که همه چیز برگردد به حالت اول باید این خورشید طالع بشود و باید برای ما راهی به سوی حیات طیبه و راهی به سوی ایمان باز بشود و این جهنم شعله اش خاموش بشود. اما چگونه؟ 🍀همه آن چیزهایی که سقیفه به پا کرده بود سیدالشهداء نقطه مقابلش را در عاشورا اقدام کردند. 🌿حضرت آن جهنمی که در سقیفه به پا شده بود را خاموش کردند تا مومنین را عبور بدهند و باب حیات طیبه را باز کردند و آن تاریکی و ظلمتی که ایجاد شده بود را برداشتند؛ لذا فرمودند «ان الحسین مصباح الهدی» 🍃در روایات فرمودند که ارتباط با امام حسین برای انسان حیات طیبه می آورد؛ حتی در حد بکاء;وهم فرمودند «لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوب» اگر بر امام حسین گریه کنید آن روزی که قلوب می میرد قلب شما زنده است. ☘ باب حیات را امام باز کردند و پرده ظلمت را کنار زدند یعنی در مقابل آن حجاب های چندگانه ای که سقیفه درست کرده عاشورا مبدأ ظهور حیات طیبه است. مبدأ ظهور نور الهی است. مبدأ گشایش به سوی خدا و ابواب الله است. مبدأ ورود مردم به وادی بهشت و نعمت و مبدأ خاموش کردن شعله های جهنم است. این است که عاشورا کل ماجرای سقیفه را از بین می برد. 🌾 در مقابل این اقدام سقیفه باید اقدامی در مقیاس عاشورا اتفاق می افتاد تا تمام طرح آنها خنثی بشود و برگردد به یک بستری که زمینه ظهور پیدا بشود. عاشوراست که ما را به دوران ظهور متصل می کند. و لذا شاید یکی از مزدهای امام حسین ظهور است. ◼️◾️🥀 @maarefquran13951
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 🔟 🔻قیام سیدالشهدا علیه السلام برای احیای غدیر 🔹نبی مکرم صلی الله علیه و آله مأمور به ابلاغ امر مهم ولایت شدند، ولی امتحان سختی بود، جامعه از امتحان بیرون نیامد، «وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ» گمان بد ابلیس محقق شد. 🔹پس حضرت برای طلب اصلاح، قیام کردند. این اصلاح چیست؟ این همان است که قرآن می فرماید: «وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا» (اعراف/85) بعد از اینکه خدای متعال زمین را اصلاح کرد دیگر آن را فاسد نکنید. 🔹در تفسیر این آیه آمده که: «أصلاحها برسول الله و أميرالمؤمنين»(تفسیر القمی، ج ۱، ص ۲۳۶) خدای متعال بعد از این که با نبوت حضرت رسول و ولایت حضرت امیر عالم را اصلاح کرد شما فاسد نکنید؛ اما امت پیامبر آن را فاسد کردند، سد این نبوت و ولایت شدند. 🔹سید الشهدا علیه السلام می خواستند فسادی که بپا شده است را به مدار توحید و ولایت بازگردانند، لذا آن انسدادی را که بعد از سقیفه پیدا شد، حضرت باز کردند. 🔸عاشورا یک انفتاح و یک فتح الفتوح است در رسیدن به حقیقت ولایت و آن سری است که در غدیر پرده از آن برداشته شد و اگر عاشورا نبود غدیر دیگر إلی الأبد در پرده می ماند؛ ولی ایثار سید الشهداء علیه السلام از نو باب را باز کرد و این بزرگواری حضرت بود، لذا غدیر قدردانی از عاشورا است. ◼️◾️🥀 @maarefquran13951
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 1⃣1⃣ ✅ امام رشته محبت خدا است و با محبت، انسان را اداره می کند. 🔰«أَدَّبَ نَبِيَّهُ عَلَى مَحَبَّتِهِ فَقَالَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ » ( المحاسن، ج ۱، ص ۱۶۲) امام صاحب خلق عظیم است و با محبت الهی ما را اداره می کند. ⚜ اگر انسان این گونه وارد شد به جایی می رسد که نعمت ها را اول می بیند و آن ها را دوست دارد اما آرام آرام می فهمد این نعمت هایی که ما دوست داریم سرچشمه اش جای دیگری است. همۀ تعلقاتی که انسان به دنیا، خوردنی ها و پوشیدنی ها دارد در امام غرق می شود. 💠 آنان که به مقام فدایی امام بودن می رسند، کسانی هستند که امام را سرچشمه محبت و سر رشته محبت الهی می بینند. آن گاه همه چیز خود را فدا می کنند. ♻️اگر امام با آن سیمای حقیقی خود و با آن جلوۀ رحمت رحمانی و رحیمی الهی جلوه کند انسان غرق در محبت امام می شود، به طوری که همۀ هستی خود را می خواهد فدای امام کند. چنین شخصی دوست دارد همه وجودش یک قطره اشک در راه امام حسین علیه السلام شود. ◼️◾️🥀 @maarefquran13951
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 (ع) 1⃣ ⚫️ شهادت امام حسین علیه‌السلام، نتیجۀ انحراف امت ▪️ عقوبت دنیایی به ستمکاران جامعه اختصاص ندارد؛ بلکه همه افراد جامعه را با خصوصیات و عملکردهای مختلف شامل می‌‌‌شود. ▫️ زمانی که بنی‌‌‌اسرائیل در نتیجه ظلم، سرکشی و نافرمانی‌‌‌شان به سرگردانی در بیابان دچار شدند، این عقوبت تنها به ستمکاران اختصاص نیافت؛ بلکه شامل حال حضرت موسی(ع) نیز شد که پاک‌‌‌ترین و شجاع‌‌‌ترین آنها در مبارزه با ستمکاران و طاغوت‌‌‌ها بود. شامل حال او هم شد؛ زیرا او هم از آن امتی بود که هلاکت نصیبشان شد. در نتیجه ستم و سرکشی آن قوم، همگی چهل سال سرگردان شدند و این سرگردانی، موسی(ع) را نیز دربرگرفت. ▪️ زمانی که در نتیجۀ انحراف مسلمانان، بلا و عذاب بر آنان واقع شد، یزید‌‌‌‌‌‌بن‌‌‌معاویه به حکومت رسید و با مال و جان و آبرو و عقاید ایشان هر چه خواست کرد. این بلا تنها به ستمکاران جامعه اسلامی اختصاص نیافت؛ امام حسین(ع) را نیز دربرگرفت و آن امام معصوم که پاک‌‌‌ترین، عادل‌‌‌ترین و بهترین آنها بود همراه با یاران و اهل‌‌‌بیتش به فجیع‌‌‌ترین شکل به شهادت رسید. ▫️ اینها همه، منطق سنت تاریخ است. هنگامی که براساس سنت تاریخ، در این دنیا بر جامعه‌‌‌ای عذاب نازل شود، تنها به ستمکاران آن جامعه اختصاص ندارد. به همین دلیل قرآن کریم می‌‌‌فرماید: «وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصيبَنَّ الَّذينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللهَ شَديدُ الْعِقابِ» (از فتنه‌‌‌ای که فقط به ستمکاران اختصاص ندارد، پرهیز کنید و بدانید که همانا خداوند سخت مجازات کننده است). 📚 سنت‌های الهی در قرآن کریم، ص۶١_۶٢ ◼️◾️🥀 @maarefquran13951
جبهه علمی، پژوهشی معارف قرآن کریم
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 #درمحضر_استاد #در_مکتب_حسین (ع) 1⃣ ⚫️ شهادت امام حسین علیه‌السلام، نتیجۀ ان
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 (ع) 2⃣ ⚫️ مرگ امت و از دست دادن اراده‌ها در زمان امام حسین علیه‌السلام ▪️ داستان سیدالشهدا(ع) و روند داستان سیدالشهدا(ع) صدها گواه بر این مرگ شگفت و اراده‌ای که امت از دست داد، دربر دارد. ▫️ سیدالشهدا(ع) عزم حرکت کرد. عزم سفر از مدینه به مکه کرد. سپس عزم سفر از مکه به عراق کرد. همه از هم پیشی می‌گرفتند و از هر سویی نزد ایشان می‌آمدند. عبدالله‌بن‌عباس نزد ایشان آمد، عبدالله‌بن‌جعفر نزد ایشان آمد، عبدالله‌بن‌عمر نزد ایشان آمد، زنان بنی‌هاشم نزد ایشان آمدند، عبدالله‌بن‌زبیر نزد ایشان آمد، کسان مختلفی از طبقه‌های مختلف نزد ایشان آمدند و به ایشان عرض می‌کردند: شما را به خدا از ریخته شدن خون خود بپرهیزید، خروج مکنید که کشته می‌شوید. کشته شدن چنان امر هولناک و ترسناک و هراس‌انگیزی شده بود که اندیشیدن درباره آن ممکن نبود .... ▪️ سپس عبدالله‌بن‌جعفر نزد امام حسین(ع) آمد. برای چه آمد؟ با امان‌نامه‌ای از والی یزید بر مکه آمد. او برای امام حسین(ع) امان‌نامه‌ای آورد که در آن والی یزید بر مکه برای امام حسین(ع) مصونیت را ضمانت کرده بود. به او گفت: پس چرا می‌خواهی خروج کنی مادامی که اینجا در امان هستی؟ چرا می‌خواهی سفر کنی؟! ▪️ هر فرد [در آن دوره] دیگر به هیچ‌چیز نمی‌اندیشید جز اینکه در امان باشد، خونش در امان باشد و دارایی محدودش در امان باشد. دیگر به چه‌چیز کاری داشت؟! با امت چه کار داشت؟! با اسلام؟! با اهداف بزرگ؟! با کارهای بزرگ؟! مادامی که خودش در امان بود و در امنیت آن سلاطین و سرکشان و ستم پیشگان به‌سر می‌بُرد! 📚 امامان اهل‌بیت، ص۴۵۵_۴۵۶ ◼️◾️🥀 @maarefquran13951
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 (ع) 3⃣ ⚫️ قیام امام حسین علیه‌السلام برای بیدارسازی وجدان امت ▪️ امام حسین(ع) تصمیم گرفت برای رویارویی با دسیسه‌های علیه شخصیت امت خروج کند. ایشان در این راه نمی‌کوشید تا سلطنت سیاسی بنی‌امیه را از بین ببرد. امام حسین(ع) احتمال می‌داد که موفق شود سلطنت سیاسی بنی‌امیه را از بین ببرد ـ براساس آنچه از روایات برمی‌آید ـ اما فقط به‌عنوان یک احتمال و نه بیشتر. اخبار عمومی برای ایشان آشکار می‌ساخت که کشته خواهد شد. همه شرایط عینی برای ایشان آشکار می‌ساخت که کشته می‌شود. چگونه ممکن بود ایشان بر سلطنت سیاسی بنی‌امیه غلبه کند حال آنکه میان امتی مرده می‌زیست؟ ▫️ باید از میان این مردم آن‌ کس که بیش از همه از ستم و دست‌درازی به منافع شخصی‌اش به کنار بود، انتقام ستمدیدگان را می‌گرفت تا آن ستمدیدگان احساس کنند هدفی بزرگ‌تر از این حدود کوچک وجود دارد. ▪️ حسین(ع) در آن ستم فردی که هر مرد و زن مسلمان می‌دید، به‌سر نمی‌بُرد؛ زیرا حسین(ع) والاترین مقام را در میان مردم داشت و کسی را یارای تعدی به ایشان نبود و از ثروتمندترین و توانگرترینِ مردم بود. همۀ دنیا نزد حسین(ع) فراهم بود. همۀ مسلمانان با تمام تجلیل و تقدیس و تکریم حسین(ع) را در میان می‌گرفتند. ایشان نیازی به مقام و مال و تکریم نداشت. در هیچ‌یک از ستم‌های بنی‌امیه زندگی نمی‌کرد. خلفای بنی‌امیه با ایشان با مدارا و نرمی رفتار می‌کردند و از ایشان می‌ترسیدند و هراس داشتند. ▫️ اما با وجود همۀ اینها حسین(ع) به‌پا خاست و هیچ‌یک از آنانی که پشتشان از تازیانه سرخ بود، به‌پا نخاستند. ایشان به‌پا خاست تا آنانی که پشتشان از تازیانه سرخ بود، احساس کنند که باید به‌پا خیزند. 📚 امامان اهل‌بیت، ص۴۵٨ ◼️◾️🥀 @maarefquran13951
جبهه علمی، پژوهشی معارف قرآن کریم
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 #درمحضر_استاد #در_مکتب_حسین (ع) 3⃣ ⚫️ قیام امام حسین علیه‌السلام برای بیدار
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 (ع) 4⃣ ⚫️ امام حسین علیه‌السلام و درمان چهارگروه ▪️امام حسین علیه‌السلام باید موضعی می‌گرفت که با آن، چند دسته از افراد امت را درمان کند: دسته نخست، همان‌ها بودند که فرزدق در سخن خود به امام حسین(ع) درباره آنان گفت: «شمشیرهایشان علیه تو و دل هایشان با توست»؛ گرچه ایمان داشتند که اسلام در دستان بنی‌امیه نابود می‌شود، اما نمی‌توانستند به‌پا خیزند. آنان در کنار بنی‌امیه حرکت می‌کردند و شمشیر علیه امام حسین(ع) برمی‌گرفتند. دسته دوم کسانی بودند که جان خود برایشان عزیز و اسلام برایشان خوار شده بود. این دسته یک تفاوت با دستۀ نخست داشت: دستۀ نخست بدبختی را احساس می‌کرد اما نمی‌توانست راه‌حلی بیندیشد؛ همچون انسانِ سیگاری که احساس می‌کند سیگار به او آسیب می‌رساند، اما نمی‌تواند آن را کنار بگذارد؛ اما دسته دوم همچون انسانی سیگاری بودند که نمی‌فهمد سیگار به او آسیب می رساند. دسته سوم، ساده لوحانی بودند که فریب نقشه‌های اموی را می‌خوردند؛ افراد ناآگاه امت که اگر صحابه رسول خدا خاموش می‌ماندند و همگی در برابر تبدیل شدن خلافت به حکومت کسرایی و قیصری سکوت می‌کردند، نیرنگ بنی‌امیه می‌توانست آنان را فریب دهد. دسته چهارم، کسانی بودند که از صحنۀ رویدادها در قلب دولت اسلامی دور بودند. درمان این دسته به مسئله کناره‌گیری امام حسن(ع) مربوط می‌شود. این انسان به طور آشکار چیزی مشخص درباره این کناره‌گیری نمی‌دانست: آیا اعترافی به شرعی بودن برنامه معاویه است؟ یا رفتاری است که ضرورت‌ها و شرایط عینی در زندگی امام حسن(ع) اقتضا می کند؟ 📚 امامان اهل‌بیت، ص۴٧٠_۴٧٢ ◼️◾️🥀 @maarefquran13951
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 (ع) 5⃣ ⚫️ راه‌های پیش روی امام حسین علیه‌السلام ▪️ امام حسین(ع) چند موضع عملی پیش رو داشت که می‌توانست هر یک از آن‌ها را اتخاذ کند؛ پس از این که معاویه به هلاکت رسید و با یزید بیعت شد و از ایشان خواسته شد تا با یزیدبن‌معاویه بیعت کند: موضع نخست: با یزیدبن‌معاویه بیعت کند، همچنان که امیرمؤمنان(ع) با ابوبکر و عمر و عثمان بیعت کرد. موضع دوم: بیعت یزیدبن‌معاویه را رد کند، اما در مکه یا مدینه بماند؛ در یکی از دو حریم: در حریم رسول خدا ـ یعنی در خانه و شهر ایشان ـ یا به مکه نقل مکان کند و آنجا در حریم خداوند متعال پناه گیرد تا قضای نافذ الهی سر رسد. موضع سوم: به گوشه‌ای از جهان اسلام پناه برد. به یکی از سرزمین‌های جهان اسلام پناه برد، هم چنان که برادر ایشان محمدبن‌حنفیه به ایشان پیشنهاد داد و عرض کرد: به یمن بروید، یا به یکی دیگر از سرزمین‌های مسلمین. و در آن جا جمعیت و جامعه ای برای خود بسازد و از جامعه بزرگ‌تری که سرزمین‌های دیگر مسلمین را در بر می‌گرفت، جدا شود. تا وقتی توانست امارت خود را استوار سازد، بکوشد تا پیش رود و سرزمین‌های دیگر را به سرزمین خود پیوند دهد. موضع چهارم: بیعت را رد کند و به‌پا خیزد و سوی کوفه رود تا نامه‌هایی را که از کوفیان رسیده بود، اجابت کند. سپس کشته شود و به شهادت برسد؛ به همان شیوه‌ای که روی داد. ▫️ امام حسین(ع) باید موضعی را برمی‌گزید که با آن این چهار دسته از امت اسلام را [که پیش‌تر گذشت] درمان کند. هیچ موضعی نمی توانست این‌همه را برآورده سازد جز موضع آخر. 📚 امامان اهل‌بیت، ص۴۶٩ ◼️◾️🥀 @maarefquran13951
جبهه علمی، پژوهشی معارف قرآن کریم
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 #درمحضر_استاد #در_مکتب_حسین (ع) 5⃣ ⚫️ راه‌های پیش روی امام حسین علیه‌السلام
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 (ع) 6⃣ ⚫️ کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا حسین(ع) انقلاب کرد تا برای امت، پنهان شدن حاکمان پشت اسم دین را آشکار سازد و حقیقت طاغوت هایی را که به اسم خلافت حضرت رسول(ص) بر مردم حکم می‌راندند، رسوا کند. واقعه طفّ سوگنامه‌ای گذرا نیست که فقط در مرحله‌ای مشخص از تاریخ روی داده باشد؛ بلکه صورتی کامل از پیکره یافتن نبرد حق و باطل است. صحنه‌ای واقعی و زنده است که نقش های آن را همۀ طبقات بشر با سن ها و جنس های گوناگون ایفا می‌کنند؛ معصومی که کوتاهی و خطا نمی‌کند، مجرمی که از پست‌ترین و فجیع‌ترین کارها ابایی ندارد؛ زن و کودک شیرخوار و پیرمرد سالمند و توبه‌کار و گنه‌کار، همه در آن هستند. هم والایی و بلندمرتبگی در آن هست و هم پستی و فرومایگی. این واقعه تعبیری از یک مرحله تاریخی نیست، تعبیری از حال یک امت است که حاکمانش آن را از جاده صحیح به کج برده‌اند و آن را از رسالت و عقیده‌اش دور کرده‌اند، تا جایی که امتی مرده شد که به هیچ‌چیز نمی‌اندیشد جز به این اندک نفسی که بالا و پایین می شود ... ترس به‌اندازه‌ای توصیف‌ناپذیر این امت را فراگرفت، آن چنان که می‌دانست به حق عمل نمی‌شود و از منکر جلوگیری نمی‌شود؛ اما ایستاده بود و تکان نمی‌خورد. این امت اجلش فرارسیده بود و مرده بود؛ گرچه بدن‌هایشان متحرک بود. 📚 امامان اهل‌بیت، ص۵٣٨ ◼️◾️🥀 @maarefquran13951
⬛️◼️◾️✨🍃 ◼️✨✨ ◾️✨ ✨ 🕊 (ع) 7⃣ ⚫️ ساخت و رهبری امت تا روز قیامت ای مؤمنان! ای شیعیان حسین علیه‌السلام! 🔹 امام والای شما وقتی خونش جاری می‌شد، وقتی محرومیت را حتی از آب فرات به جان می‌خرید، وقتی با هر قربانی جدیدی که از فرزندان و خاندان خود می‌داد شادی و شادمانی در چهره‌اش فزونی می‌یافت، وقی حتی فرزند شیرخوارش را فدا کرد، وقتی زمین می‌خورد و سپس برمی‌خاست تا نبرد را پی گیرد، وقتی واپسین نفَس‌های پاکش را بر زمین کربلای می‌کشید... 🔸 حسین علیه‌السلام در همه این لحظه‌ها فقط به عملیاتی جانبازانه نمی‌پرداخت؛ بلکه داشت امتی را می‌ساخت و اراده‌ای را حفظ می‌کرد و با تاریخ رسالت به پیش می‌رفت و جهادگران راه اسلام در هر زمان و مکان را رهبری می‌کرد. 📚 امامان اهل‌بیت، ص۵۴۵ ◼️◾️🥀 @maarefquran13951