#هرروزیک‌آیه
#بقره
آیه246
أَ لَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ مِنْ بَعْدِ مُوسى إِذْ قالُوا لِنَبِيٍّ لَهُمُ ابْعَثْ لَنا مَلِكاً نُقاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتالُ أَلَّا تُقاتِلُوا قالُوا وَ ما لَنا أَلَّا نُقاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ قَدْ أُخْرِجْنا مِنْ دِيارِنا وَ أَبْنائِنا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ
آيا نديدى گروهى از بزرگان بنى‌اسرائيل را كه بعد از موسى به پيامبر خود گفتند: براى ما زمامدار (و فرماندهى) برانگيز تا (تحت فرماندهى او) در راه خدا پيكار كنيم، او گفت: آيا احتمال مى‌دهيد كه اگر دستور جنگ به شما داده شود (نافرمانى كرده و) پيكار و جهاد نكنيد؟ گفتند: چگونه ممكن است در راه خدا پيكار نكنيم، در حالى كه از خانه و فرزندانمان رانده شده‌ايم؟ پس چون دستور جنگ بر آنان مقرّر گشت، جز عدّه اندكى، سرپيچى كردند و خداوند به ظالمان آگاه است.
أَ لَمْ تَرَ:آیا ننگریستی
إِلَى:به
الْمَلَإِ:آن سران نامی
مِنْ:از
بَنِي إِسْرائِيلَ:بنی اسرائيل
مِنْ بَعْدِ :پس از
مُوسى :موسی
إِذْ :زمانی که
قالُوا:گفتند
لِنَبِيٍّ :به پیامبری
لَهُمُ:از خودشان
ابْعَثْ:برانگیز
لَنا :برای ما
مَلِكاً :فرمانروایی را
نُقاتِلْ :تا بجنگیم
فِي :در
سَبِيلِ:راه
اللَّهِ:الله
قالَ :گفت
هَلْ:آیا
عَسَيْتُمْ : احتمال نمی دهید
إِنْ :اگر
كُتِبَ: نوشته شود
عَلَيْكُمُ:برشما
الْقِتالُ:جنگیدن
أَلَّاتُقاتِلُوا :جنگ نکنید
قالُوا:گفتند
وَ ما لَنا:وچه شده است مارا
أَلَّا نُقاتِلَ:که نجنگیم
فِي:در
سَبِيلِ :راه
اللَّهِ:الله
وَ قَدْ أُخْرِجْنا :حال آنكه به راستی بیرون رانده شدیم
مِنْ:از
دِيارِنا:خانه هایمان
وَ أَبْنائِنا:وازنزد فرزندانمان
فَلَمَّا :وزمانی که
كُتِبَ :نوشته شد
عَلَيْهِمُ:برآنان
الْقِتالُ:جنگ
تَوَلَّوْا: پشت کردند
إِلَّا:جز
قَلِيلًا:اندکی
مِنْهُمْ:ازآنان
وَ اللَّهُ:والله
عَلِيمٌ:داناست
بِالظَّالِمِينَ :به ستمکاران.
#لَـیِّن‌قَـلبی‌لِوَلِیِّ‌اَمرِک
_____________________________
#هرروزیک‌آیه
#بقره
آیه234
وَ الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْواجاً يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ عَشْراً فَإِذا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِيما فَعَلْنَ فِي أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
و كسانى از شما كه مى‌ميرند و همسرانى باقى مى‌گذارند، آن زنان بايد چهار ماه و ده روز خويشتن را در انتظار نگاه دارند و چون به پايان مهلت (عدّه) شان رسيدند، گناهى بر شما نيست در آنچه (مى‌خواهند) درباره‌ى خودشان به طور شايسته انجام دهند. (و با مرد دلخواه خود ازدواج كنند.)
و خداوند به آنچه عمل مى‌كنيد آگاه است.
وَ الَّذِينَ:وکسانی که
يُتَوَفَّوْنَ:جانشان گرفته می شود
مِنْكُمْ :ازشما
وَ يَذَرُونَ:وبرجای می گذارند
أَزْواجاً:همسرانی را
يَتَرَبَّصْنَ:باید به انتظار نگه دارند زنان
بِأَنْفُسِهِنَّ:خودشان را
أَرْبَعَةَ :چهار
أَشْهُرٍ :ماه
وَ عَشْراً :وده روز
فَإِذا :پس زمانی که
بَلَغْنَ:برسند
أَجَلَهُنَّ:به پایان عده ایشان
فَلا جُناحَ :آنگاه نیست گناهی
عَلَيْكُم:برشما
فِيما:در آنچه
فَعَلْنَ: کنند
فِي:در
أَنْفُسِهِنَّ:حق خودشان
بِالْمَعْرُوفِ:به شایستگی
وَ اللَّهُ:والله
بِما:به آنچه
تَعْمَلُونَ:می کنید
خَبِيرٌ:آگاه است
#لَـیِّن‌قَـلبی‌لِوَلِیِّ‌اَمرِک
_________________________________