#نهج_البلاغه | #حکمت ۱۶۹
🏷️ فراهم بودن زمینه #بصیرت
┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄
❁• وَ قَالَ عليه‌السلام قَدْ أَضَاءَ اَلصُّبْحُ لِذِي عَيْنَيْنِ
┅───────────────┅
☜ و درود خدا بر او، فرمود: صبحگاهان براى آن كه دو چشم بينا دارد روشن است.
─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─
♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام (در ستودن بينايان) فرموده است: محقّقاً براى آنكه دو چشم دارد صبح روشن است (براى خردمند بينا دين حقّ و راه راست هويدا است و او مانند كور دلان در شكّ و دو دلى نمى‌باشد).
🇯 🇴 🇮 🇳
📖 امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه به كسانى كه حق را با تمام ظهور و بروز آن فهم نمى‌كنند هشدار مى‌دهد و مى‌فرمايد: «صبح براى آنها كه دو چشم بينا دارند روشن است»؛ (قَدْ أَضَاءَ الصُّبْحُ لِذِي عَيْنَيْنِ)
👈 اشاره به اين‌كه كسانى كه چشم #بصيرت دارند حق را به خوبى درك مى‌كنند؛ زيرا نشانه‌هاى آن كاملاً آشكار است؛
- خواه اين حق به معناى ذات پاك پروردگار باشد آن‌گونه كه قرآن مجيد مى‌فرمايد: «سَنُرِيهِمْ آيٰاتِنٰا فِي اَلْآفٰاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتّٰى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ اَلْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ» ؛ به زودى نشانه‌هاى خود را در اطراف عالم و در درون جانشان به آنها نشان مى‌دهيم تا براى آنان آشكار گردد كه او حق است. آيا كافى نيست كه پروردگارت بر همه چيز شاهد و گواه است»
- و يا اين‌كه مراد از صبح قرآن مجيد است، همان‌گونه كه مى‌فرمايد: «قَدْ جٰاءَكُمْ مِنَ اَللّٰهِ نُورٌ وَ كِتٰابٌ مُبِينٌ» ؛ (آرى) از طرف خدا نور و كتاب #روشنگرى به سوى شما آمد».
- يا اين‌كه منظور آيين #اسلام و آورندۀ آن باشد آن‌گونه كه قرآن مى‌فرمايد: «لاٰ إِكْرٰاهَ فِي اَلدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ اَلرُّشْدُ مِنَ اَلْغَيِّ» ؛ اكراهى در قبول دين نيست. (زيرا) راه راست از راه انحرافى روشن شده است»
- و يا اين كه مراد رسول گرامى اسلام(صلی الله علیه وآله) باشد همان‌گونه كه مى‌خوانيم: «يٰا أَيُّهَا اَلنَّبِيُّ إِنّٰا أَرْسَلْنٰاكَ شٰاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً * وَ دٰاعِياً إِلَى اَللّٰهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرٰاجاً مُنِيراً» ؛ اى پيامبر! ما تو را گواه فرستاديم و بشارت‌دهنده و بيم‌دهنده؛ و تو را دعوت كننده به سوى خدا به فرمان او قرار داديم و چراغى روشنى بخش».
- يا مقصود خود حضرت (و امامان اهل‌بيت علیهم‌السلام) باشد، چنان كه در #زيارت_جامعه آمده است: «خَلَقَكُمُ اللّٰه أنواراً فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقينَ حَتّىٰ مَنَّ عَلَيْنا بِكُمْ» و در خطبۀ 87 نهج البلاغه نيز به اين معنا اشاره شده است.