8.16M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
بررسی اسناد مربوط به فعالیت های حامد اسماعیلیون مردی که برای قدرت خیز برداشته
#لبیک_یا_خامنه_ای ☫
#شاهچراغ
#ایران_تسلیت
8.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 #نماهنگ | زیارت حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای از حرم مطهر #حضرت_عبدالعظیم_حسنی (علیه‌السلام)، امامزاده حمزه و امامزاده طاهر(علیهماالسلام) و علمای مدفون در شهرری
🌷 بازنشر به مناسبت ولادت حضرت #عبدالعظیم_حسنی علیه‌السلام
📥 سایر کیفیت‌ها
#نهج_البلاغه | #حکمت ۲۲۴
🏷️ برخى از ارزش هاى اخلاقى
┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄
وَ قَالَ عليه‌السلام بِكَثْرَةِ اَلصَّمْتِ تَكُونُ اَلْهَيْبَةُ
و درود خدا بر او، فرمود: با سكوت بسيار، وقار انسان بيشتر شود.
وَ بِالنَّصَفَةِ يَكْثُرُ اَلْمُوَاصِلُونَ
و با انصاف بودن، دوستان را فراوان كند.
وَ بِالْإِفْضَالِ تَعْظُمُ اَلْأَقْدَارُ
و با بخشش، قدر و منزلت انسان بالا رود.
وَ بِالتَّوَاضُعِ تَتِمُّ اَلنِّعْمَةُ
و با فروتنى، نعمت كامل شود.
وَ بِاحْتِمَالِ اَلْمُؤَنِ يَجِبُ اَلسُّؤْدَدُ
و با پرداخت هزينه‌ها، بزرگى و سرورى ثابت گردد.
وَ بِالسِّيرَةِ اَلْعَادِلَةِ يُقْهَرُ اَلْمُنَاوِئُ
و روش عادلانه، مخالفان را درهم شكند.
وَ بِالْحِلْمِ عَنِ اَلسَّفِيهِ تَكْثُرُ اَلْأَنْصَارُ عَلَيْهِ
و با شكيبايى در برابر بى‌خرد، ياران انسان زياد گردند.
🇯 🇴 🇮 🇳
─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─
♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام (در ترغيب به برخى از صفات شايسته) فرموده است:
(۱) به خاموشى بسيار، هيبت و بزرگى پديد آيد (زيرا خاموشى نشانۀ عقل و خردمندى است)
(۲) و به انصاف و برابرى، پيوستگان و دوستان بسيار گردند (هر كه انصاف پيشه كند مردم باو پيوسته و همراه شوند)
(۳) و با نيكى كردن، منزلت‌ها بزرگ گردد (زيرا هر كَس احسان كننده را ارجمند مى‌نگرد)
(۴) و با فروتنى، نعمت تمام ميشود (خدا هر كه را #نعمت داد و او با مردم فروتنى نمود سپاسگزارى كرده و سزاوار نعمت بسيار مى‌گردد، يا اگر شخص بكسى نعمت رساند و با او فروتنى نمايد نعمت را تمام كرده)
(۵) و با تحمّل رنجها و سختيها (ى مردم) بزرگى واجب و لازم ميشود (زيرا شخص اگر از سختيها و رنجها تنگدل نگشت بزرگى و مهترى يابد و شايستۀ سرورى گردد)
(۶) و با رفتار خوب و پسنديده دشمن شكست مى‌خورد (زيرا مردم باو رو آورده دشمن را تنها مى‌گذارند، يا با رفتار پسنديده دشمن مغلوب ميشود)
(۷) و با حلم و بردبارى از سفيه و كم خرد ياوران او بسيار گردند (زيرا مردم او را بر اثر حلم و بردباريش كمك مى‌نمايند و همين معنى در فرمايش يك صد و نود و هفت گذشت).
📖 امام عليه السلام در اين گفتار نورانى به هفت نكتۀ مهم از فضايل اخلاقى و اثر مثبت آنها اشاره مى‌كند.
نخست مى‌فرمايد: «كثرت سكوت، سبب ابّهت و بزرگى است»؛ (بِكَثْرَةِ الصَّمْتِ تَكُونُ الْهَيْبَةُ)
مرحوم ابن‌ميثم در شرح نهج البلاغۀ خود در اينجا نكتۀ جالبى آورده مى‌گويد: دليل كلام مولا اين است كه سكوت، غالباً نشانۀ عقل است و ابّهت صاحبان عقل آشكار است و اگر به يقين دانسته شود كه كثرت سكوت ناشى از عقل اوست، ابهت او بيشتر مى‌شود و اگر حال او شناخته نشود و اين احتمال وجود داشته باشد كه سكوتش ناشى از عقل است باز سبب ابهت اوست و گاه ممكن است سكوت، ناشى از ضعف و ناتوانى در كلام باشد و باز هم اين امر سبب احترام شخص مى‌شود؛ زيرا از پريشان‌گويى پرهيز مى‌كند.
➕ اضافه بر اينها، سكوت، سبب نجات از بسيارى از گناهان است؛ زيرا غالب گناهان كبيره به وسيلۀ زبان انجام مى‌شود تا آنجا كه سى گناه كبيره را براى زبان شماره كرده‌ايم. بديهى است هنگامى كه انسان از اين گناهان پرهيز كند ابهت و هيبت و شخصيت او بيشتر خواهد بود.
در حديث جالبى از «هشام بن سالم» يكى از ياران خاص #امام_صادق عليه السلام مى‌خوانيم كه مى‌فرمايد: «پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله به مردى كه خدمتش رسيد فرمود: ألا أدُلّكَ عَلىٰ أمْرٍ يُدْخِلُكَ اللّٰهُ بِهِ الْجَنَّةَ؟ ؛ آيا تو را به چيزى هدايت كنم كه به وسيلۀ آن وارد بهشت شوى؟» عرض كرد: آرى يا رسول الله. پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود: «أنِلْ مِمّا أنالَكَ اللّٰهُ ؛ از آنچه خداوند در اختيار تو قرار داده بذل و بخشش كن». عرض كرد: اگر من خودم محتاج‌تر از كسى باشم كه مى‌خواهم به او بخشش كنم چه كنم؟ پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود: «فَانْصُرِ الْمَظْلُومِ ؛ به يارى ستم‌ديده برخيز». عرض كرد: اگر من خودم از او ضعيف‌تر باشم چه كنم ...
📖 سپس در دومين نكته مى‌فرمايد: «انصاف مايۀ فزونى دوستان است»؛ (وَ بِالنَّصَفَةِ يَكْثُرُ الْمُوَاصِلُونَ)
💡 «نَصَفَة» به معناى «انصاف» و «مُواصلون» جمع «مواصل» در اينجا به معناى دوست است.
👈 حقيقت انصاف آن است كه انسان، نه حق كسى را غصب كند و نه سبب محروميت كسى از حقش شود، نه سخنى به نفع خود و زيان ديگران بگويد و نه گامى در اين راه بردارد، بلكه همه جا حقوق را رعايت كند حتى در مورد افراد ضعيف كه قادر به دفاع از حق خويش نيستند. بديهى است كسى كه اين امور را رعايت كند دوستان فراوانى پيدا مى‌كند و جاذبۀ انصاف بر كسى پوشيده نيست.
در روايات اسلامى دربارۀ اهميت انصاف بحث‌هاى گسترده‌اى ديده مى‌شود از جمله تنها در اولين باب از ابوابى كه در كتاب ميزان الحكمه دربارۀ اهميت انصاف ذكر شده 20 حديث كوتاه و پرمعنا از اميرمؤمنان على عليه السلام آمده است؛ از جمله مى‌فرمايد: «الإنْصافُ أفْضَلُ الْفَضائِلِ ؛ برترين فضيلت‌ها انصاف است».
در حديث ديگرى از آن حضرت مى‌خوانيم: «إنَّ أعْظَمَ الْمَثُوبَةِ مَثُوبَةُ الْإنْصافِ ؛ برترين ثواب الهى ثواب انصاف است».
نيز در حديث ديگرى مى‌فرمايد: «الْإنْصافُ يَرْفَعُ الْخِلافَ وَ يُوجِبُ الْإئْتِلافَ؛ انصاف اختلافات را برطرف مى‌سازد و موجب اتحاد صفوف مى‌شود».
بالاخره در حديثى ديگرى مى‌فرمايد: «عامِلْ سائِرَ النّاسِ بِالْإِنْصافِ وَ عامِلِ الْمُؤْمِنينَ بِالْإيثارِ ؛ با ساير مردم به انصاف رفتار كن و با مومنان به ايثار». از حديث اخير مفهوم انصاف نيز روشن مى‌شود؛ انصاف آن است كه منافع خود و ديگران را با يك چشم ببينيم و ايثار آن است كه ديگران را با بزرگوارى بر خود مقدم بشماريم.
از حديث ذيل نيز مفهوم «انصاف» آشكارتر مى‌شود.
امام صادق عليه السلام در اين حديث كه شرح جنود هفتاد و پنج گانۀ عقل و جهل را بيان مى‌كند، مى‌فرمايد: «وَ الْإنْصافُ وَ ضِدُّهُ الْحَمِيَّةَ ؛ يكى ديگر از لشكريان عقل انصاف است و ضد آن تعصب (دربارۀ حقوق خويشتن) است»
📖 در سومين نكته مى‌فرمايد: «با بذل و بخشش قدر انسان‌ها بالا مى‌رود»؛ (وَ بِالْإِفْضَالِ تَعْظُمُ الْأَقْدَارُ)
💡 «افضال» منحصر به بذل مال نيست، بلكه همان‌گونه كه مرحوم مغنيه در شرح نهج البلاغۀ خود آورده است هر كمكى كه آلام و اندوه‌ها را كم كند و بارهاى سنگين را از دوش مردم بر دارد مصداق آن است.
در خطبۀ معروف اميرمؤمنان عليه السلام كه به خطبۀ «وسيله» مشهور شده است مى‌خوانيم: «أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ مَنْ قَلَّ ذَلَّ وَ مَنْ جَادَ سَادَ ؛ كسى كه در احسان كوتاهى كند ذليل مى‌شود و كسى كه جود و بخشش پيشه كند بزرگ مى‌شود».
شك نيست كه هرقدر انسان، به ديگران بيشتر بذل و بخشش كند دل‌ها مجذوب او مى‌شوند و سيل محبت مردم به سوى او سرازير مى‌گردد و همين امر باعث عظمت و شخصيت انسان مى‌شود.
همان‌گونه كه در حديثى در غرر الحكم مى‌خوانيم: «بِالْإفْضالِ تَسْتَرِقُّ الْاعْناقُ؛ به وسيلۀ بذل و بخشش مردم تسليم انسان مى‌شوند».
حتى اگر چنين شخصى داراى عيوبى باشد، احسان و بخشش مى‌تواند پرده بر عيب او بيفكند، چنان كه در حديث غرر الحكم آمده است: «بِالْإحْسانِ تَسْتُرُ الْعُيُوبُ»
📖 سپس در چهارمين نكته مى‌فرمايد: «با تواضع نعمت (الهى) كامل مى‌گردد»؛ (وَ بِالتَّوَاضُعِ تَتِمُّ النِّعْمَةُ)
رابطۀ تواضع با اتمام نعمت از اينجاست كه هم خداى متعال كسانى را كه از نعمت‌هايش برخوردار مى‌شوند و گرفتار كبر و غرور نمى‌گردند؛ بلكه در برابر خلايق تواضع بيشترى مى‌كنند مشمول لطف و رحمت خاصش مى‌گرداند و بر نعمتش مى‌افزايد و هم بندگان خدا وقتى چنين حالتى را در او ببينند كه كثرت #نعمت باعث فزونى تواضع او شده او را لايق سربلندى و سرپرستى و پيشوايى جامعه مى‌بينند و عظمت او در چشم مردم بيشتر مى‌شود.
در حديثى در اصول كافى آمده است كه #امام_صادق عليه السلام فرمود: «خداوند متعال به موسى عليه السلام خطاب كرد: اى موسى! آيا مى‌دانى چرا تو را مخاطب خود ساختم و با تو تكلم كردم و ديگران را چنين افتخارى ندادم؟ موسى عرض كرد: پروردگارا براى چه بود؟ خداى متعال وحى فرستاد كه اى موسى! من تمام بندگانم را بررسى كردم احدى را از تو متواضع‌تر نيافتم. تو هنگامى كه نماز مى‌خوانى صورت خود را بر خاك مى‌نهى (از اين حديث شريف روشن مى‌شود كه در نمازهاى قبل از #اسلام به هنگام نماز و عبادت صورت بر خاك نمى‌گذاردند، موسى بن عمران براى ابراز نهايت تواضع اين كار را انجام مى‌داد)».
در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: «إنَّ أفْضَلَ النّاسِ عَبْداً مَنْ تَواضَعَ عَنْ رِفْعَةٍ ؛ برترين بندگان خدا كسى است كه در عين بزرگى و عظمت تواضع كند».
در حديثى از امام اميرمؤمنان مى‌خوانيم: «التَّواضُعُ زَكاةُ الشَّرَفِ ؛ زكاتِ مقام و شرافت، تواضع است».
اصولاً يكى از فلسفه‌هاى عبادات اسلامى مخصوصاً نماز و زيارت خانۀ خدا پرورش روح تواضع در انسان است.
در حديثى از رسول خدا مى‌خوانيم: روزى به يارانش فرمود: «ما لي لا أَرىٰ عَلَيْكُمْ حَلاوَةَ الْعِبٰادَةِ ؛ چرا شيرينى عبادت را در شما نمى‌بينم؟ قالوا و ما حلاوة العبادة ؛ عرض كردند: شيرينى عبادت چيست؟ «قالَ: التَّواضُعُ ؛ فرمود: #تواضع است»