─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام (در پيروى از دستور خدا) فرموده است: خداوند بر شما امر كرده واجبات (مانند #نماز و #روزه و #خمس و زكوة و #حجّ‌) را پس آنها را تباه ننمائيد (در انجام آنها كوتاهى نكنيد كه بكيفر خواهيد رسيد) و حدودى (مانند احكام بيع و نكاح و طلاق و ارث) براى شما تعيين نموده، از آنها تجاوز ننمائيد (به سليقۀ خودتان رفتار نكنيد كه بيچاره مى‌شويد) و شما را از چيزهائى (مانند زنا و لواط‍‌ و قمار و شراب و رباخوارى) باز داشته پردۀ حرمت آنها را ندريد (بجا نياوريد كه در دنيا زيان ديده، در آخرت بعذاب جاويد گرفتار خواهيد شد) و براى شما از چيزهائى خاموشى گزيده (مانند تكليف كردن بتحصيل دانشى كه براى آخرت سودى ندارد) و آنها را از روى فراموشى ترك نفرموده (چون خداوند منزّه از فراموشى است) پس در بدست آوردن آنها خود را برنج نيندازيد. ............... 📖 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود وظايف ما را در چهار بخش خلاصه كرده و تكليف ما را در هر بخشى روشن ساخته است: نخست مى‌فرمايد: «خداوند فرايضى را بر شما واجب كرده، آنها را ضايع نكنيد»؛ (إِنَّ‌ اللَّهَ‌ افْتَرَضَ‌ عَلَيْكُمْ‌ فَرَائِضَ‌، فَلَا تُضَيِّعُوهَا) 👈 اشاره است به واجباتى همچون نماز و روزه و حج و جهاد و زكات و امثال آن كه هر يك داراى مصالح مهمى است و بايد آنها را كاملاً حفظ كرد و منظور از تضييع كردن شايد ترك نمودن باشد يا ناقص انجام دادن، همان‌گونه كه در حديثى از #امام_باقر عليه السلام آمده است: «إِنَّ‌ الصَّلَاةَ‌ إِذَا ارْتَفَعَتْ‌ فِي أَوَّلِ‌ وَقْتِهَا رَجَعَتْ‌ إِلَى صَاحِبِهَا وَ هِيَ‌ بَيْضَاءُ‌ مُشْرِقَةٌ‌ تَقُولُ‌ حَفِظْتَنِي حَفِظَكَ‌ اللَّهُ‌ وَ إِذَا ارْتَفَعَتْ‌ فِي غَيْرِ وَقْتِهَا بِغَيْرِ حُدُودِهَا رَجَعَتْ‌ إِلَى صَاحِبِهَا وَ هِيَ‌ سَوْدَاءُ‌ مُظْلِمَةٌ‌ تَقُولُ‌ ضَيَّعْتَنِي ضَيَّعَكَ‌ اللَّهُ‌؛ #نماز هنگامى كه در #اول_وقت انجام شود به آسمان مى‌رود و سپس به سوى صاحبش باز مى‌گردد در حالى كه روشن و درخشان است و به او مى‌گويد: من را محافظت كردى خدا تو را حفظ كند و هنگامى كه در غير وقت و بدون رعايت دستوراتش انجام شود به سوى صاحبش بر مى‌گردد در حالى كه سياه و ظلمانى و به او مى‌گويد: مرا ضايع كردى خدا تو را ضايع كند». سپس در دومين دستور مى‌فرمايد: «خداوند حدود و مرزهايى براى شما تعيين كرده از آن فراتر نرويد»؛ (وَ حَدَّ لَكُمْ‌ حُدُوداً، فَلَا تَعْتَدُوهَا) منظور از اين حدود براى نمونه سهامى است كه در ارث تعيين شده و در قرآن مجيد نيز بعد از آن كه بخشى از ميراث‌ها را بيان مى‌كند مى‌فرمايد: «تِلْكَ‌ حُدُودُ اَللّٰهِ‌» * و در آيۀ بعد كسانى كه از اين حدود تعدّى كنند تهديد به خلود در آتش #دوزخ شده‌اند، همچنين در مورد وظيفۀ زوج و زوجه به هنگام طلاق تعبير به حدود اللّٰه شده است، بنابراين حدود، اشاره به شرايط و كيفيت‌ها و برنامه‌هاى خاصى است كه براى حقوق انسان‌ها در كتاب و سنت آمده كه اگر از آنها تجاوز شود يا حقى پايمال مى‌گردد و يا به ناحق كسى صاحب اموالى مى‌شود...