🇮🇷 معبر شهدا 🇮🇷
#به_نقل_از_دوست_شهید✨ اگر کل زندگی نجمه را مرور کنیم، بارزترین ویژگی او #حجاب و حیا و عفاف اوست. ای
#ادامه....✨
🔷نجمه خیلی نسبت به #غیبت کردن، حساس بود.
هر وقت می دید کسی داره پشت سر کسی غیبت می کنه،
ناراحت می شد و بحث را عوض می کرد.
گاهی با شوخی کردن، جو را طوری جمع و جور می کرد که به کسی برنخورد.
بسیاری از اقوام و آشناها
با اخلاق نجمه آشنا بودند و جلوی او غیبت نمی کردند.
🔷نجمه همه را دوست داشت اما به چیزی #دلبستگی نداشت و از تعلق،
آزاد بود.
این بی تعلقی و آزاد بودن، آرامشی را برایش آورده بود که نجمه را دوست داشتنی تر کرده بود🌹
#دفترچه_درددل✨
🔷نجمه یک دفترچه داشت که داخل آن پر از درد دل با #خدا بود…
علاوه بر این،
دفتر *حساب و کتاب اعمالش* نیز بود. همیشه این دفتر را در کیفش داشت.
یک بار به من گفت:
🔺یک دفتر درست کن و بعضی چیزها را داخل آن بنویس، تا بعد از مدتی بفهمی اشتباهت چیست و آن را ترک کنی🔺.
این دفترچه تا شب 24 فروردین و لحظه #انفجار با نجمه بود.
اما بعد از انفجار، هیچ ردی از این دفترچه باقی نماند!🍃 …
@mabareshohada
🇮🇷 معبر شهدا 🇮🇷
#دختر_شینا #رمان #قسمت_سوم فصل اول پدرم مریض بود. می گفتند به بیماری خیلی سختی مبتلا شده است. من که
#دختر_شینا
#رمان
#قسمت_چهارم
شب، وقتی ستاره ها همة آسمان را پر می کردند ، بچه ها یکی یکی از روی پشت بام ها می دویدند و به خانه هایشان می رفتند؛ اما من می نشستم و با اسباب بازی ها و عروسک هایم بازی می کردم. گاهی که خسته می شدم، دراز می کشیدم و به ستاره های نقره ای که از توی آسمان تاریک به من چشمک می زدند، نگاه می کردم. وقتی همه جا کاملاً تاریک می شد و هوا رو به خنکی می رفت، مادرم می آمد دنبالم. بغلم می کرد. ناز و نوازشم می کرد و از پشت بام مرا می آورد پایین. شامم را می داد. رختخوابم را می انداخت. دستش را زیر سرم می گذاشت، برایم لالایی می خواند. آن قدر موهایم را نوازش می کرد، تا خوابم می برد. بعد خودش بلند می شد و می رفت سراغ کارهایش. خمیرها را چونه می گرفت. آن ها را توی سینی می چید تا صبح با آن ها برای صبحانه نان بپزد.
صبح زود با بوی هیزم سوخته و نان تازه از خواب بیدار می شدم. نسیم روی صورتم می نشست. می دویدم و صورتم را با آب خنکی که صبح زود مادر از چاه بیرون کشیده بود، می شستم و بعد می رفتم روی پای پدر می نشستم. همیشه موقع صبحانه جایم روی پای پدرم بود. او با مهربانی برایم لقمه می گرفت و توی دهانم می گذاشت و موهایم را می بوسید
پدرم چوبدار بود. کارش این بود که ماهی یک بار از روستا های اطراف گوسفند می خرید و به تهران و شهرهای اطراف می برد و می فروخت. از این راه درآمد خوبی به دست میآورد. در هر معامله یک کامیون گوسفند خرید و فروش می کرد. در این سفرها بود که برایم اسباب بازی و عروسک های جورواجور می خرید.
#ادامه _ دارد
📚 #رمان_خوب