خدایا ما را از عادی دیدن، و عادت کردن به شگفتی‌ها و حماسه‌ها محفوظ بدار... خدایا ما در همان کشوری زندگی می‌کنیم که ۸۰ سال پیش بیشتر از ۳ روز نتوانست در برابر متجاوزان مقاومت کند، همان کشوری که شاه خشن قلدرش، در چشم بهم زدنی گریخت و تبعید شد، به نقطه‌ای که نمی‌دانست کجای عالم است، همان کشوری که شاهنشاهش با چمدانی بسته چشم به دهان ارباب آمریکایی‌اش همواره آماده رفتن بود، کشوری که مستشاران فرنگی برای آمدن به آن حق توحش می‌گرفتند و برای در امان ماندن کاپیتولاسیون تصویب می‌کردند! کشوری که خاندان و دربارش، مافیای تجارت مواد مخدر بودند، کشوری که مومنین را زیر کفش بهائیان به ذلت کشانده بود... خدایا ما همان‌ها هستیم که دست خالی قیام کردیم، با دست خالی جنگیدیم، با دست خالی خودمان را ساختیم. همان‌ها که مرگبارترین موشک‌ها بر سرشان فروریخت و حتی سیم خاردار از آنها دریغ شد. خدایا ما همان‌ها هستیم... همان قربانیان موشک‌های ۱۲ متری در کوچه‌های ۶ متریِ دزفول، ما کودکان بلدالصواریخ که با غرش فراگ۷ و اسکاد از خواب بیدار می‌شدیم و با آژیر وضیعت سفید به خواب می‌رفتیم. خدایا ما را به مکر نخوت آزمایش نکن و به حیله‌ی عادت گمراه نگردان. چشم ما را به نعمتی که داده‌ای بگشا و ما را با کفران نعمتت عذاب نکن. خدایا ما را یاری‌کنندگان دین خود قرار ده. آنها که از ملامت کسی ملول نمی‌شوند و از هیچ چیز و هیچ کس جز تو، نمی‌ترسند. یا ربّ... ✍وحید یامین پور #انقلاب_اسلامی_ایران #نظام_مقدس_جمهوری_اسلامی #توحید_واقعی #فإنَّ_حزبَ_الله_هم_الغالبون