به نـام خــدای مهربـــان "طلوع روز چهارم" برای من اینگونه است که اگر کسی بگوید "داستان حضرت مریم را برایم بگو" یا مثلا "داستان مادر امام علی(ع) چیست؟"، چیزی حدود 7-8 خط داستان را تعریف می کنم و یک نقطه ی پررنگ می گذارم تهِ قصه ام. و همانطور بی فهمیدن، حفظیاتی را قطار می کنم پشت سر هم انگار که مثلا تهمت خوردن زنی تنها بعد از یک زایمان کاری است به سادگی راه رفتن روزانه ی من... "طلوع روز چهارم" را که خواندم انگار برای اولین بار داستان چهار زن را می شنیدم: آسیه، یوکابَد(مادر حضرت موسی)، مریم و فاطمه(مادر حضرت علی) چرا؟ چون من اینبار داشتم از چشم های آنان داستان را می دیدم. من همراه با آسیه زجر کشیدم وقتی فرعون سنگ روی قفسه ی سینه ام گذاشت و عذابم داد. با مریم از دیدن تنهایی ام ترسیدم و از شنیدن تهمت ها فروپاشیدم. من به قدر مادر حضرت موسی از رها کردن فرزندم در یک سبد میان آب جانم لرزید. و با فاطمه درد زایمان کشیدم و بی سرپناه وارد کعبه شدم. اینبار من داستان ها را خواندم وخودم را جای تک تک مادرها گذاشتم. اینبار فهمیدم که وقتی یک زن – یک مادر - قرار است بی کس و کار میان بیابانی بی آب و علف درد زایمان را به دوش بکشد چه حالی دارد... "طلوع روز چهارم" داستان تازه ای برای شما تعریف نمی کند، بلکه شما را به آنچه که از پیش می دانستید آگاه می کند، تکانتان می دهد و می گوید : ببین؟ آسیه کم زجری نکشید ها، حواست هست؟... "طلوع روز چهارم" را حتما بخوانید، و اینبار آسیه، یوکابد، فاطمه و مریم را به عنوان یک مادر ببینید و همراهشان وارد داستان شوید... _نجمه حسنیه_ #پیشنهاد_درجه_یک #کتاب_خوب ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

به نـام خــدای مهربـــان "آدمِ پیش از روایت انسان نیستم" بارها شنیده بودم "کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا". این جمله را از همان کودکی در هیئت ها شنیده بودم. بارها از زبان سخنران های مسجد هم. اما هیچ وقت نفهمیده بودمش. هیچ وقت راز آنکه هر روز عاشورا باشد و هر زمین کربلا را نفهمیده بودم. تا آنکه در 19سالگی کتابی از شهید آوینی خواندم. کتاب از همان شروع تا پایان درباره این بود که اصلا این گزاره یعنی چه. جزء به جزء اش را توضیح می داد، حقیقتش را فاش می کرد و راز پشت پرده ی آنرا برای من،انسانِ امروز رو می کرد. من بعد از خواندن آن کتاب ۱۲۰ صفحه ای، دیگر هربار که کسی می گوید "کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا" تنم می لرزد و یاد حرف های شهید آوینی می افتم و وظیفه ای که به گردنم است. من اینبار نه کلمات این گزاره که حقیقتش را پیش رویم می بینم... روایت انسان با دانسته های من کاری کرد که آن روز فتح خون با من کرد. همه ی چیزهایی که تا پیش از آن از انسان شنیده بودم را یکبار برایم بازخوانی کرد، مثل یک معلم دلسوز دستم را گرفت، درست را نشانم داد، زیر غلط هایم خط کشید و بعد خودکار را به خودم داد تا ادامه بدهم. روایت انسان چراغ شد برای من، چراغ شد که میان شنیده هایم، میان پیچیدگی حق و باطل گم نشوم. من داستان ابراهیم را نشنیدم که فقط از تاریخش آگاه باشم، من شنیدم که یکبار از اول موحد شوم. من داستان هبوط آدم و حوا به زمین را نشنیدم که فقط قصه ای بشنوم و سرگرم شوم، من هبوط آدم را شنیدم تا برسم به اسماء متبرکی که واسطه ی توبه اش شدند. من .‌‌.. حالا اگر جایی به آیه ی شیطان برسم تنم می لرزد و یاد لشکریان شیطان می افتم. حالا دیگر وقت وسوسه شدن خنده ام می گیرد از بچه شیطان هایی که می خواهند گولم بزنند. حالا دیگر وقتی داستان موسی را برای دخترم می خوانم بیشتر از آنکه از موسی بگویم از خواهر او می گویم، از مادرش و از آسیه. حالا من به آدمِ پیش از شنیدن روایت انسان و آدم بعد از شنیدن آن تبدیل شده ام... _نجمه حسنیه_ #روایت_انسان ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

حالا من می شوم دریچه ی رسیدنِ شما به لذتِ روایت انسان؛ هرسوالی که دارید، از محتوا، نحوه برگزاری، چرایی روایت انسان، هزینه و ... را از من بپرسید... و شماهم بشوید پلِ رسیدن آدم ها به "روایت انسان"، شما کادوی "روایت انسان" را زیر بغل بزنید، رسانه شوید و از روایتِ انسان ها برایشان بگویید و آنها را در لذتِ دانستن غرق کنید... + برای ارتباط با مَن:@adm_mabna + برای ثبت نام در روایت انسان: https://yek.link/mabnaeitaa #روایت_انسان #ثبت_نام_دوره ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

برای من اینطور است که اگر کسی از من بپرسد : "روایت انسان چیست؟"، کمی سکوت می کنم، در فکر فرو می روم و بعد دستش را می‌گیرم و یکی از صوت های استاد نخعی را برایش می گذارم... چرا اینکار را میکنم؟چون توضیح دادن روایت انسان سخت است. اینکه بتوانم از آنچه درونم رخ می دهد بگویم سخت است. چون می دانم روایت انسان صرفِ یک روایت تاریخی یا تفسیری نیست، اما نمی توانم در قالب کلمات توضیحش دهم‌. چون تا کسی خودش، نچشد "اتفاقِ روایت انسان" را، نمی فهمد که روایت انسان چیست... تازگی ها اما فکر کردم که لازم است در روشم تجدید نظر کنم، چون خیلی وقت ها فرصت گوش کردن صوت را نداشتیم یا مثلا گوشی دم دستمان نبوده است. این بود که راه های مختلفی را امتحان کردم. سراغ تعریف های زیادی رفتم و از احساسات درونی ام گفتم. و در نهایت چیزی که حالا می گویم این است: "ببین، از حضرت آدم تاااااا ابراهیم و موسی و عیسی و ... چقدر می دونی؟ روایت انسان اینجوریه که همه رو می کوبه، از نو می سازه." همینقدر خلاصه و مفید! و عجیب آنکه جواب می دهد. دوستانم مشتاق می شوند و برای شنیدن یک جلسه ی روایت انسان تمایل نشان می دهند... _نجمه حسنیه_ #روایت_انسان ⬇️ما را اینجا ببیند⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

حالا شما که روایت انسانی هستید و حداقل یک دوره را شرکت کرده اید، بیایید و به من بگویید اگر کسی بپرسد : "روایت انسان چیست؟" چه می گویید؟ چه تعریفی از روایت انسان دارید؟ اصلا روایت انسان را چطور به آدم ها نشان می دهید؟ برای شنیدنتان مثل همیشه مشتاقم😊 + برای ارتباط با مَن :@adm_mabana + برای خواندن گپ و گفت های قبلی مان به هشتک زیر سر بزنید: #حرف_بزنیم #روایت_انسان +اسم کانال رو یکم تغییر دادم، گُم نکنید مارو😅 ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

1⃣ #حرف_بزنیم #روایت_انسان

2⃣ #حرف_بزنیم #روایت_انسان

از جا مانده های گپ و گفت های های قبلی. یک تجربه و تعریف خیلی خوب از روایت انسان👌 #روایت_انسان #حرف_بزنیم https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

به نـام خــدای مهربـــان "نوح(ع)" نوح را می دیدم، خسته بود انگار. برق چشم هایش گم شده بود. شوق همه ی سالهای قبل را در چشمانش نمی دیدم. حرف های درگوشی در شهر زیاد شده بود. “ملاء” رد می شدند و مسخره اش می کردند. نوح سرش را زیر می انداخت و یادِ خدا می کرد. جای زخم هایشان، ضربه هایی که روانه ی تنش کرده بودند هنوز باقی بود. نوح آرام نبود. ولوله ای در جانش نشسته بود. می رفت و می آمد و تلاش می کرد. من از آن بالا می دیدم؛ دست هایش را که میخ به چوب می زد و می لرزید؛ چشم هایش را که هراسان بود و دنبال آدم ها تا ناپدید شدنشان کِش می آمد. دلش به هدایت شدنشان هنوز امیدوار بود. روزها به سراغم می آمد. صدای نجوایش را با خدا می شنیدم. کنعان که می آمد صورتش رنگ می باخت. دست هایش می لرزید و کمرش خم می افتاد. هربار به سخره های کنعان لبخند می زد، با مهربانی دعوتش می کرد، انذارش می داد. کنعان اما ذره ای گوش نمی داد، بلند تر می خندید و قهقهه هایش توی شهر می پیچید. به من اشاره می کرد و نوح را و خدایش را... وقتی علامت ها کنار هم چیده شدند، وقتی نوح همه ی جفت حیوانات را جمع کرد و دستِ یارانِ اندکش را گرفت و روی عرشه ایستاد؛ مکثی کرد. دلش، تپشی درجانش مانعش شد. رویش را برگرداند و به کنعان گفت : "پسرم؟بیا...بیا تا اهل نجات شوی..." کنعان در مسیر کوهی بلند بود، صدایش را بالا برد و گفت : "من راه نجاتِ خودم را بلدم" و زیرِ خنده زد. صدای قهقه اش طنین انداخت و در مسیر باد تکرار شد... من دیدم که دست نوح لرزید، که چشم از کنعان برنداشت و وقتی موجی او را بلعید روی زانو نشست... من به ذکر "بسم الله مَجراها و مُرساها" راه افتادم، موج هارا شکستم و در میان انبوه عذاب، سوارانم را نجات دادم... _نجمه حسنیه_ #روایت_انسان ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

وقت شنیدنِ روایت انسان، در میانِ هیجانی که روایت ها و داستان ها به من می دهند، حسِ درونم را کلمه می کنم، روی کاغذ می آورم و می نویسم. متن بالا را هم وقتِ شنیدنِ داستان نوح نوشتم... +شما با شنیدن روایت انسان، حال درونی تان را به چه چیزی تبدیل می کنید؟ #روایت_انسان https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5