eitaa logo
شعر،روضه،سرود،نوحه،زمینه،واحد،شور
6.4هزار دنبال‌کننده
593 عکس
174 ویدیو
841 فایل
این کانال فقط مخصوص سخنرانان ومداحان اهلبیت(ع)میباشدولاغیر. لینک کانال: https://eitaa.com/joinchat/241434681Cd30712864d نظرات،پیشنهادات و انتقادات خویش را درباره ی کانال با آیدی زیر مطرح بفرمایید. @AHSy3762
مشاهده در ایتا
دانلود
بنی اسد بود این نور دل فاطمه ی زهرا افتاده روی زمین پیکر او ز کینه ی اعدا او گل فاطمه بود نور چشم همه بود افتاده روی خاک با بدن صد چاک واویلا واویلا۲ بنی اسد همه گل های ولا ز گلشن هاشم گردیده غرقه به خون نقش زمین چو پیکر قاسم زد شرر داغ شان به جان اشک من گردیده روان گل های ما چیدند ز کینه خندیدند واویلا واویلا۲ بنی اسد گل لیلا شده پرپر علی اکبر کنار پیکر صد چاک علی اکبر زنم بر سر او که صد پاره تن بود اربا اربا بدن بود از این غم و ماتم صبرم دگر شد کم واویلا واویلا۲ بنی اسد به کنار بدنی غربت کنم احساس گردیده کشته ی کین جان علی عموی من عباس دست او از تنش جداست فرق او از ستم دو تاست در علقمه افتاد به راه دین جان داد واویلا واویلا۲ بنی اسد گل زهرا بود این پاره تن افتاده بر روی خاک زمین غرقه به خون بی کفن افتاده زد غمش بر جان شررم ریزد اشکم از بصرم ز شاخه چیده شده سرش بریده شده واویلا واویلا۲ بنی اسد ز برای پدرم تکه حصیر آرید از دیده بهر حسین بن علی سرشک غم بارید او بود نور عین من غرقه در خون حسین من این تن معصوم است غریب و مظلوم است واویلا واویلا۲
هستم علی دوم(از نسل رسول الله)۲ می گریم و می سوزم(در ماتم ثار الله)۲ من که بر فاطمه نور دو عینم بنی اسد عزادار حسینم واویلا واویلا آه و واویلا۲ بنی اسد این پیکر(باشد علی اکبر)۲ با رفتن خود این گل(سوزانده دل خواهر)۲ برادر من گل ام لیلا پیکرش از کینه شد اربا اربا واویلا واویلا آه و واویلا۲ بنی اسد آن لحظه(شد غربت من احساس)۲ دستش ز بدن افتاد(شد نقش زمین عباس)۲ در کنار نهر علقمه جان داد بر روی دامان فاطمه جان داد واویلا واویلا آه و واویلا۲ بابای غریب من(با این بدن صد چاک)۲ با پیکر غرقه خون(افتاده به روی خاک)۲ از سوز داغ بابایم می سوزم بر دل عالم من شعله افروزم واویلا واویلا آه و واویلا۲ بنی اسد آن مردم(غربت حسین دیدند)۲ در رو به رویش از کین(گل های حسین چیدند)۲ پرده ی حرمت او را دریدند سر پاکش را از قفا بریدند واویلا واویلا آه و واویلا۲ بنی اسد از این غم(خون شد جگرم مردم)۲ آتش زده بر جانم(داغ پدرم مردم)۲ ای بنی اسد بوریا بیارید پیکر پاکش بر رویش گذارید واویلا واویلا آه و واویلا۲
ای بنی اسد در این جا گشته پرپر جمله گل ها بر زمین جسم شهیدان کربلا گردیده غوغا یک طرف علی اکبر،نوه ی حضرت کوثر با تن بی سر فتاده،بر زمین صد پاره پیکر آه و واویلا حسین جان۴ پشت خیمه غرقه در خون طفل بی شیر رباب است از برای علی اصغر جمله ی دل ها کباب است حرمله از ستم و کین،عطشش را چاره کرده زده با تیر سه شعبه،حنجرش را پاره کرده آه و واویلا حسین جان۴ ای بنی اسد ببینید جسم در خون شهیدان زین غم و داغ و مصیبت هر دلی گردد پریشان همگی چون در و گوهر،همه از تبار حیدر اکبر و عبد الله و هم،قاسم و عون است و جعفر آه و واویلا حسین جان۴ ای بنی اسد در این جا خون دل اهل یقین است در کنار نهر علقم جسم سقا بر زمین است داده عباس علمدار،در ره دین بود و هستش فرق او گشته دو تا و،بر زمین افتاده دستش آه و واویلا حسین جان۴ ای بنی اسد روی خاک پیکر پاک حسین است بوریا بهرم بیارید او به زهرا نور عین است خون دل زهرا نمودند،حرمت او را دریدند دشمنان بی مروت،سرش از قفا بریدند آه و واویلا حسین جان۴
بنی اسد داغ پدر زده شرر بر این دلم سوز غم گل زهرا بنی اسد شد قاتلم آمده ام به پا کنم در کربلا بزم عزا واویلتا واویلتا۲ بنی اسد از دیده ها در غم او خون ببارید یک تکه بوریا بهر حسین زهرا بیارید از ماتم داغ پدر گردیده ام غم مبتلا واویلتا واویلتا۲ بنی اسد بهر حسین خون از دیده جاری کنید بهر غسل و کفن او امروز مرا یاری کنید با گریه و با اشک و آه دارم به لب شور و نوا واویلتا واویلتا۲ بنی اسد در این زمین تنها گل ام لیلا با ظلم و کین دشمن شد اکبر تنش اربا اربا از داغ علی اکبرش خون شد دل خون خدا واویلتا واویلتا۲ بنی اسد در این زمین غنچه گلی گشته پرپر با تیر حرمله شد پاره گلوی علی اصغر قنداقه اش غرقه خون شد بر روی دستان بابا واویلتا واویلتا۲ بنی اسد غریبی و تنهایی را کردم احساس آن لحظه ای که جدا شد از پیکرش دست عباس با عمود آهنین شد فرق عمو از کین دو تا واویلتا واویلتا۲ بنی اسد حرمت بابای مظلومم دریدند در میان گودال خون سر از بدنش بریدند شمر ملعون از کین برید سر پاکش را از قفا واویلتا واویلتا۲ بنی اسد بعد از حسین آتش به خیمه ها زدند سر پاک پدرم را بر روی نیزه ها زدند در گودی قتلگه زد مادرش زهرا را صدا واویلتا واویلتا۲
بنی اسد من فاطمه نشانم غریبم غریبم رفته ز پیکرم دگر توانم غریبم غریبم گر بحر دین را من در ثمینم غریبم غریبم بنی اسد خونین دل و غمینم غریبم غریبم بنی اسد افتاده در بیابان غریبم غریبم پیکر صد چاک همه شهیدان غریبم غریبم بنی اسد افتاده پاره پیکر غریبم غریبم پیکر صد چاک علی اکبر غریبم غریبم بنی اسد دلم ز غم کباب است غریبم غریبم خون بهر اصغرش دل رباب است غریبم غریبم بنی اسد پرپر شده گل یاس غریبم غریبم در علقمه افتاده جسم عباس غریبم غریبم بنی اسد گردیده غم نصیبم غریبم غریبم ریزم سرشک از دیده بی شکیبم غریبم غریبم بنی اسد خون گشته این دل من غریبم غریبم داغ پدر گردیده مشکل من غریبم غریبم بنی اسد این پیکر حسین است غریبم غریبم اهل حرم را نور هر دو عین است غریبم غریبم بنی اسد افتاده بر روی خاک غریبم غریبم جسم شهید سرجدا و صد چاک غریبم غریبم
بنی اسد در این جا خون شد جگرم خدا می داند چه آمده بر سرم آه و واویلتا آه و واویلتا۲ بنی اسد در این جا گل ها شد پرپر اکبر برادرم شد صد پاره پیکر آه و واویلتا آه و واویلتا۲ بنی اسد بنگرید گل های چیده برادرم اصغر در خون آرمیده آه و واویلتا آه و واویلتا۲ بنی اسد غربتم را کردم احساس در کنار پیکر بی دست عباس آه و واویلتا آه و واویلتا۲ بنی اسد جان من آمده بر لب از داغ بابا و گریه های زینب آه و واویلتا آه و واویلتا۲ بنی اسد در این جا با بی قراری در کنار مقتل شد اشک من جاری آه و واویلتا آه و واویلتا۲ بنی اسد این جسم نور دو عین است پیکر صد پاره ی بابام حسین است آه و واویلتا آه و واویلتا۲ بنی اسد تکه ای بوریا آرید پیکر صد پاره را رویش گذارید آه و واویلتا آه و واویلتا۲
ای بنی اسد از،نسل حیدر منم ساجدین پسر،گل کوثر منم آمدم گشتم با شما همراه تا کنم دفن جسم ثار الله یا ابا المظلوم یا ابا المظلوم۲ یک طرف غرقه خون،پیکر اکبر است پشت خیمه تن،غرقه خون اصغر است یک طرف غربت می کنم احساس یک طرف افتاده تن عباس یا ابا المظلوم یا ابا المظلوم۲ همه گل هایم از،نسب هاشم است در کنار علی،پیکر قاسم است همگی از نسل رسول الله عون و جعفر اکبر و عبد الله یا ابا المظلوم یا ابا المظلوم۲ غرقه خون بنگرید،پیکر پدرم سوز داغ حسین،زد به جان شررم پور زهرا با پیکر صد چاک بی کفن افتاده به روی خاک یا ابا المظلوم یا ابا المظلوم۲ زین همه رنج و غم،خون شده دل من دفن پیکر او،شده مشکل من شده پرپر همچون گل چیده از غمش ریزد اشکم از دیده یا ابا المظلوم یا ابا المظلوم۲ من بشکسته دل،گشته ام خونجگر داغ بابا زده،بر تن من شرر بهر او تکه بوریا آرید از برای او اشک غم بارید یا ابا المظلوم یا ابا المظلوم۲
کربلا آمد،حضرت سجاد از غم بابا،می زند فریاد آه و واویلا۴ حضرت سجاد،گریه ها دارد در دلش رنج و،ابتلا دارد آه و واویلا۴ پیکر پاکان،بر روی خاک است یوسف زهرا،تن صد چاک است آه و واویلا۴ صحنه ها را دید،گریه افزون شد حضرت سجاد،جگرش خون شد آه و واویلا۴ یادش آمد از،کینه ی دشمن لشکر اعدا،وقت گل چیدن آه و واویلا۴ یک طرف اکبر،غرق خون پیکر می درخشد چون،یک مه انور آه و واویلا۴ همه گل ها در،کربلا پرپر پشت خیمه ها،پیکر اصغر آه و واویلا۴ غربتم این جا،می کنم احساس بر زمین بینم،پیکر عباس آه و واویلا۴ این تن پاک،نور عین ماست بی کفن بر خاک،این حسین ماست آه و واویلا۴ ای بنی اسد،اشک غم بارید بهر این پیکر،بوریا آرید آه و واویلا۴
بنی اسد بیایید،من پسر حسینم بر روی خاک صحرا،افتاده نور عینم حسین کفن ندارد جز پاره تن ندارد بنی اسد ببینید،حسین غریب و تنهاست پیکر غرقه خونش،بر روی خاک صحراست حسین کفن ندارد جز پاره تن ندارد چرا ز من جدایید،بنی اسد بیایید برای یاری من،یک بوریا بیارید حسین کفن ندارد جز پاره تن ندارد بنی اسد ببینید،حسین کفن ندارد امام من به غیر از،خونین بدن ندارد حسین کفن ندارد جز پاره تن ندارد بنی اسد همین جا،خنجر ز کین کشیدند به موج خون سرش را،از پشت سر بریدند حسین کفن ندارد جز پاره تن ندارد بنی اسد همین جا،جانم رسیده بر لب دیدم سر بریده،همراه عمه زینب حسین کفن ندارد جز پاره تن ندارد بنی اسد من این جا،غیر از ستم ندیدم تنش به روی خاک و،سرش به نیزه دیدم حسین کفن ندارد جز پاره تن ندارد بنی اسد من این جا،غربت نمودم احساس در علقمه بدیدم،جسم عمویم عباس حسین کفن ندارد جز پاره تن ندارد بنی اسد ببینید،تنها عزیز مولی برادرم علی را،گردیده اربا اربا حسین کفن ندارد جز پاره تن ندارد بنی اسد همین جا،به روی دست بابا پرپر شد از ستم ها،اصغر عزیز زهرا حسین کفن ندارد جز پاره تن ندارد بنی اسد همین جا،گل های باغ هاشم پرپر شدند ز کینه،جعفر و عون و قاسم حسین کفن ندارد جز پاره تن ندارد
ای بنی اسد بر فاطمه ام نور عین پسری خونجگر ز نسل پاک حسین دردم افزون شده جگرم خون شده وای از این غم۲ ای بنی اسد این پیکر اکبر بود که ز ظلم و ستم صد پاره پیکر بود این تن اکبر است که چو گل پرپر است وای از این غم۲ ای بنی اسد این جسم علمدار ماست بعد او غم فقط یاور و غمخوار ماست دست او شد جدا جان او شد فدا وای از این غم۲ ای بنی اسد تکه بوریا بیارید پیکر حسین را بر روی آن گذارید زده داغ پدر بر دل من شرر وای از این غم۲ دشمنش پرده ی حرمت او را درید از قفا بین موج خون سرش را برید صبر من کم شده قامتم خم شده وای از این غم۲ زین مصیبت بنی اسد شکسته دلم غم داغ گل فاطمه شد مشکلم ریزم اشک از بصر شده ام خونجگر وای از این غم۲
اینجا نگـارخانـۀ گل‌هــای پـرپـر است اینجا بهشت سرخ بدن‌های بی‌سر است حیـران ستـاده‌اید چــرا ای بنـی‌اســد امـروز روز دفــن عزیــز پیمبــر است من می‌شنـاسم ایـن شهـدا را یکی‌یکی سرهایشان اگرچـه بریـده ز پیکـر است این پیکـر حبیـب بــوَد، این تـن زهیر این مسلم‌بن‌عوسجه، این عون و جعفر است این پیکـری کـه مانده به گودال قتلگاه قـرآن آیــه‌آیــۀ زهــرای اطهـر اسـت این زخم‌ها که مانده بر این نازنین بدن آثار تیر و نیزه و شمشیر و خنجر است دارد دو زخم بـر کمـر و بر جگـر نهان زخمی که هر دو باعث قتل مکرر است داغ بــرادر آمــده یـک زخـم بـر کمر زخمی که مانده بر جگرش داغ اکبر است نتـوان شمـرد زخم تنش را به دید چشم از بس که جای زخم روی زخم دیگر است این پیکـر گسیخته از هـم از آن کیست؟ این است آن علـی که شبیـه پیمبر است چیـزی نمانــده از بـدن پــاره‌پــاره‌اش زخـم تنش ز پیکـر بـابـا فـزون‌تـر است ایـن جسـم پـاره‌پـارۀ دامــاد کربـلاست کو را عروس، نیزه و شمشیر و خنجر است پیراهـن زفــاف، زره گشتــه بــر بــدن بـاران تیـر: لاله، حنـا خـون حنجر است یک کشته دفن گشته همین پشت خیمه‌ها نامش علی‌ست ذبح عظیم است و اصغر است بـا هـم کنیـد رو بـه سـوی نهـر علقمـه آنجـا تـن شـریف علمــدار لشکــر است دست و سـرش جداست ولی مثـل آفتاب در موج خون بـه دشت بلا نورگستر است «میثم!» مزار این شهدا در دل است و بس زیـرا کـه دل مقـام خداونـد اکبــر است
ای یاوران آل پیمبر بنی اسد اجر شما و ساقی کوثر بنی اسد در این زمین به دست شما دفن می شوند تن های پاره پاره ی بی سر بنی اسد بهر شما شناختن این همه شهید در این دیار نیست میسر بنی اسد من می شناسم این شهدا را در این دیار با آن که بی سرند سراسر بنی اسد انصار اهل بیت و خدا و پیمبرند این جسم های پاک و مطهر بنی اسد این بی زره بدن گل گلزار مجتباست کز حمله ی خزان شده پرپر بنی اسد این مصحف ورق ورق ریخته به خاک باشد برادرم علی اکبر بنی اسد از پای تا به سر شده مانند باغ گل دارد ز بس که زخم به پیکر بنی اسد این جسم چاک چاک علمدار کربلاست عباس نور دیده ی حیدر بنی اسد سردار سر بریده و سقای تشنه لب پشت و پناه آل پیمبر بنی اسد حالا رسیده نوبت گودال قتلگاه دریای خون خالق اکبر بنی اسد این است مصحفی که ز هر آیه اش رسول بگرفته بوسه های مکرر بنی اسد تفسیر گشته آیه به آیه ورق ورق با تیغ و تیر و نیزه و خنجر بنی اسد در سی هزار لشکر دشمن در این زمین لشکر نداشت جز علی اصغر بنی اسد این است کشته ای که سرش را بریده اند در پیش چشم خواهر و مادر بنی اسد میثم هماره سوخته در ماتم حسین اشعار اوست شعله ی آذر بنی اسد استاد_غلامرضا_سازگار دفن_شهدای_کربلا