eitaa logo
شعر،روضه،سرود،نوحه،زمینه،واحد،شور
5هزار دنبال‌کننده
427 عکس
125 ویدیو
772 فایل
این کانال فقط مخصوص سخنرانان ومداحان اهلبیت(ع)میباشدولاغیر. لینک کانال: https://eitaa.com/joinchat/241434681Cd30712864d نظرات،پیشنهادات و انتقادات خویش را درباره ی کانال با آیدی زیر مطرح بفرمایید. @AHSy3762
مشاهده در ایتا
دانلود
شده پرپر گلی زگلشن فاطمه داغ او زد شرر بر دل و جان همه شده ابن الرضا مسموم زهر جفا۲ اهل عالم کنید عزا و ماتم بپا چون که مسموم کینه شده ابن الرضا شده ابن الرضا مسموم زهر جفا۲ گفت و بر ام فضل همسر نامهربان خون جگر گشته ام ز جور کفر زمان شده ابن الرضا مسموم زهر جفا۲ ام فضلا ببین تشنه لبم تشنه لب زهر بیداد تو رسانده جانم به لب شده ابن الرضا مسموم زهر جفا۲ کشته شد از جفا نور دو عین رسول یادگار رضا نو گل باغ بتول شده ابن الرضا مسموم زهر جفا۲ غلامرضا محمودنژاد (ناطق)قمی
رباعی ای وای ولی ما سوا را کشتند آن منبع احسان و سخا را کشتند همنام محمد آن جواد ابن رضا پور علی آن ابنِ رضا را کشتند مسموم شده امام مظلوم جواد از کینه و بخلِ همسر بد بنیاد با غربت و تنهایی و از سوز عطش در حجره خویش جان به جانانش داد ماتم ابن الرضا ع مظهر جود و سخا بود جواد نو گل باغ هدا بود جواد نهمین حجت حق سبط نبی زاده فاطمه و پور علی از جفای ستم قوم دغا خون جگر شد گل گلزار رضا زهر داد آخرش از بخل و حسد همسرش تا به زر و سیم رسد ناله ها کرده میان حجره آن فروزنده مِهر و زهره گفت بر قاتل خود تشنه لبم از عطش جان برسیده به لبم جرعه ای آب رسان بر جگرم زهر تو زد شرر اندر جگرم اوفتاده به دل اهل ولا ماتم و غم ز غم نور هدا از غم مرگ جواد ابن رضا گشته ماتم کده در عرش بپا "ناطق" از غصه و غم می‌سوزد روز و شب در همه دم می‌سوزد غلامرضا محمودنژاد (ناطق) قمی
ما نان گرفته ایم با ختم یا جواد ایمان گرفته ایم با ختم یا جواد خواندش عدو جوان گفتیم ما به او ماجان گرفته ایم با ختم یا جواد دریوزه بوده ایم در پای خوان او سامان گرفته ایم با ختم یا جواد در جنگهایمان با خصم بد نهاد میدان گرفته ایم با ختم یا جواد امشب که می رود ارباب کلبه ی احزان گرفته ایم با ختم یا جواد هر چند تشنه رفت چون جد پاک خویش باران گرفته ایم با ختم یا جواد از سوز آفتاب بر پشت بام غدر غلیان گرفته ایم با ختم یا جواد اصلا عجیب نیست ای عسکری اگر رضوان گرفته ایم با ختم یا جواد
. جوان ترینِ امامان، ولی شکوفا بود برای قلَّت سنش عجیب دعوا بود در این قضیه رضا پاسخش سلیمان و به مهد، بعثت عیسی و عهد یحیی بود جواب چهره شناسان به اهل شک؛ در خلق، فقط همین یکی ابنِ علیِ موسی بود چو بود یکسره در حصر و بند، رابطه اش به خلق با وکلا و به نامه بر پا بود ز یک طرف نظر آماده کردن مردم برای غیبت صغرا و بعد کبرا بود گروه منحرفِ واقفی و اهل حدیث و نیز زیدیه، غُلات از او چه رسوا بود مناظرات کلامی که داشت با علما بیان کند به شریعت که مرد احیا بود بگفت دیده علیل است، جسم پنداران که دید قلب فراتر ز چشم بینا بود گروه زیدیه و واقفی خطاکارند نگاه عاملةٌ ناصبه، به انها بود جواد، غالی بر شأن خود نمی خواهد ز لعن اهل غلو، این مهم هویدا بود نمود دعویُ تدبیرِ دهر را تکذیب و گفت حکم، ز تفویض یار با ما بود فقط صراط صواب این بوَد نه راه دگر که هر که پیش و پس افتد به دین شود نابود رضا سپرده، نگردد کسی به جود تو سد جواد چونکه جوادست تا که یارا بود عجیب نافله هایش جواد طولانی است جواد سر ز همه عابدان دنیا بود شریف در نظر او شریف در علم است چقدر بَرده از اینش مقامِ والا بود ولی شرافت او سر ز حد افهام است از این قضیه شررها به قلب اعدا بود از او سعایت بی حد کند ابی داوود که در مقابل او چون صغیر نوپا بود شده است دختر مأمون جواد را تزويج از اين قضيه ولى قصد ديو پیدا بود به خانه دم به دمش مخبر و مراقب داشت سمانه، مادر بر غنچه های مولا بود رهید حضرت جود از جفای ام الفضل دمی که از اثر سم به فکر بابا بود بساط هلهله جور است باز اطرافِ کسی که لحظه آخر شبیه زهرا بود بجوی عسکری از این جواد برگ برات از آنکه عادت او بر عطا و اهدا بود
السلام ای جود و بخشش را نماد السلام ای قائد نیکو نهاد السلام ای اعلم اشباب دهر قطره علم ماسوا ، علم تو بحر السلام ای نور چشمان رضا حسن اخلاقت شبیه مصطفی السلام ای وارث عدل علی نور حق در وجه زیبایت جلی ای گرفتار عدوی خانگی با وجود آن همه فرزانگی ای شهی که در جوانی شد شهید تا بپاید از پیَش پست و پلید السلام ای باب حاجات بشر عسکری را عسکری را یک نظر ۱۶ خرداد ۱۴۰۳
بر جود جواد آل احمد صلوات بر عبد حمید حی سرمد صلوات بر عزم عظیم و علم و تقوای تقی بر وارث اخلاق محمد صلوات ۱۶ خرداد ۱۴۰۳
تقدیم به امام جواد ع 🎋💐🌺🌷🌺🎋 ای جواد ای تو آیت توحید چشمه جود از شما جوشید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 توئی آن آفتاب عالم تاب ذره ای از حضورتان خورشید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 توئی امید هر دل عاشق کس نرفته ز درگهت نومید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 توئی آن مظهر سخاوت و جود صد چو حاتم ترا گدا و مرید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 اولین نوگل امام رئوف دومین کوثر رسول حمید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 قطره ای از سخاوت و کرمت شده دریای بیکران امید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 جمله کائنات و مخلوقات خلقتش بهر توست بی تردید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 در گرفتاری خلایق دهر به همه قفل مشکلات کلید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 در دلش هر که مهر تو تابید با دل و جان خود ترا بخرید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 با همه فضل و رتبه ها بر تو چه ستم ها ز دشمن تو رسید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 بی وفا همسر تو ام الفضل کرده با زهر کینه ات چو شهید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 غرق در ماتم و عزا گردید عالم از فتنه های قوم عنید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 مهدی از بهر انتقام آید این بود وعده خدای مجید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 روز محشر تو را چه غم "ناطق" که شود شافع تو بی تردید 🎋💐🌺🌷🌺🎋 غلامرضامحمودنژاد(ناطق) قم صلوات
🍃🏴 به امید نیم نگاهی نذر شهادت إبن الرضا(ع) 🍃🏴 همسرش با مهربانی هایِ او سازش نداشت لحظه ای حتی میان خانه آرامش نداشت برده بود ارث از پدر یک رأفتِ دلخواه را حیفِ آن قلبی که ایمن بود و آلایش نداشت در جوانی پیر شد آقا جوادإبن رضا(ع) زجرها میدید و دیگر طاقتِ رنجش نداشت جودِ مطلق شد گرفتارِ خساست-زاده که بُخل و کینه داشت اما دستِ پُر از بخشش نداشت شد برایش قاتلِ جانی شریکِ زندگی آن شریکِ زندگی که ذره ای ارزش نداشت ذاتِ امّ الفضل(لع) با خورشید در جنجال بود عینِ ظلمت بود و چشم ِ دیدنِ تابش نداشت زهر را آخر به خوردش داد و میزد قهقهه پشتِ در شد هلهله! فتنه گری کاهش نداشت سرفه ها میشد نفسگیر از گلویش تا جگر- سوخت آری هیچ زهری اینقدَر سوزش نداشت بر زمین افتاد و خاکِ حجره دستش را گرفت چشم هایش خیره ماند و قدرتِ چرخش نداشت تشنه جان داد و تنش را روی بام انداختند آسمان مانندِ عاشورا تبِ بارش نداشت هیچ روزی در بلایا مثل عاشورا که نیست هیچ روزی مثل عاشورا خدا سنجش نداشت * در قساوت! در جدال و قتل؛ آن هم قتلِ صبر هیچکس مانندِ شمرِ بی حیا(لع) کوشش نداشت پیکری شد غرقِ در خونِ قفا در قتلگاه پیکری که طاقتِ ده مرکبِ سرکش نداشت مانْد عریان؛ روی خاکِ غربت و با گریه رفت... خواهری که جز خدا از هیچکس خواهش نداشت!
صلی الله علیک یا جواد الائمه ای یک جهان‌ رهین عطا و سخای تان با من بگو غزل، چه بگویم برای تان وقتی که هر چه شعر و سخن گفته شد،نشد یک ذره از سخاوت بی انتهای تان ما که گدای لطف و سخاییم را کجا؟ وقعی نهند جای دگر جز سرای تان مظلومی ات به جان غزل شعله می زند قلبم شکست در گذر روضه های تان از خانه ات مگو که رسیده ست تا به عرش شب ناله های یا حسن مجتبای تان تا شعر من به روضه ی لب تشنگی رسید پر زد دلم دوباره سوی کربلای تان مانند جدتان لب تان خشک از عطش ای جان عاشقان همه یکسر فدای تان تا زنده ایم بر سر بامت کبوتریم سر در پریم و مویه کنان در عزای تان مشهد که می رویم دل مبتلای ماست در کاظمین، در حرم با صفای تان باب الجواد ،باب ورود مدام ماست هر یا رضای ما به لب است از رضای تان با حرز یا جواد که بر قلب بسته ایم همواره می تپد دلمان در هوای تان
🖤😭 تقدیم به ساحت (ع) و (ع) و (س) همقدم ................ با اینکه جهانِ هر کسی محترم است پایان جهان و جان هر کس عدم است باید که وجود را صدا زد همه شب معنای وجود در جواد و کرم است او مثل رضا، زیاد بخشید... زیاد هر قدر بگویم از رضا باز کم است در مشهد و کاظمین و قم، می گردم آنجا که فرشته با بشر همقدم است بر هر سه حرم نگاه می اندازم در سینه ام انگار که دنیای غم است آنقدر که نقره داغ کردند تو را ایوان طلای تو از این داغ، خم است بارانیِ روضه ات شدم تا دیدم هر اشک، کبوتری رها در حرم است هنگام زیارتت نفس می گیرم نور صلوات، در دم و بازدم است هر ضربه ی استاد، گُلی شد به ضریح صد رازِ شگفت در زبان قلم است عشاق جهان را سر ذوق آورده این کعبه که هم کعبه ی جان، هم صنم است هنگام طوافش لکَ لبیک بگو این کعبه، صفا و مروه ای مغتنم است قم المقدسه