#ابالغریب السلام علیک یا ابالمهدی یاحسن عسکری علیه السلام درد آشنای گوشه ی زندان ابالغریب مظلوم دهر ، حیدر دوران ابالغریب از بس که تلخ بوده به کام تو زندگی زهر جفا شده به تو سامان ابالغریب موی سپید و سن کمت می دهد گواه راحت شدی ز داغ فراوان ابالغریب با تو چه کرد زهر بلا، ریخت بر همت سرتاسرت چرا شده لرزان ابالغریب خاکی شده عبای تو و یاد کوچه ای هستی ز گوش پاره تو گریان ابالغریب با روضه های سینه و مسمار در شده صبح و شب ِنگاه تو باران ابالغریب عجّل وفاتی ِ لب تو مستجاب شد آخر رسید عمر تو پایان ابالغریب صد شکر وقت رفتن تو مهدی ِ تو هست گیرد سرت به ناله به دامان ابالغریب نوشیدنی برای تو آورده ام پدر باشد اگر که کام تو عطشان ابالغریب بابا تن تو را کفن ِ قیمتی کنم دیگر رها نمی شوی عریان ابالغریب در بین بندبند تنت نیست فاصله در زیر نعل های ستوران ابالغریب رأست به روی نیزه نرفته وخواهرت پاره نکرد بر تو گریبان ابالغریب راحت شدی ز غربت و دیگر نمی شود درد غریب ِبعد تو درمان ابالغریب ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) #عسکری #امام_حسن_عسکری

. #شهادت_امام_عسکری #امام_زمان با موضوع شهادت حضرت #عسکری علیه السلام صاحب عزای سامرا آجرک الله مأنوس اشک و روضه ها آجرک الله بودی تو در شهر مدینه داغدار ِ شش ماهه ی شیر خدا آجرک الله در پشت درب خانه بین آتش و میخ مادر تو را می زد صدا آجرک الله حالا تو سمت موطن خود رهسپاری داری به لب سوز و نوا آجرک الله داغ پدر آتش زده بر سینه ی تو داری به تن رخت عزا آجرک الله آخر شده بابای تو با زهر کینه از بند زندان ها رها آجرک الله کاری شده زهر جفا در پیکر او می لرزد او سر تا به پا آجرک الله بر دامنت سر می گذارد با دل خون راحت شود از هر بلا آجرک الله شکر خدا در زیر سایه جان سپارد رأسش نمی گردد جدا آجرک الله دیگر نمی گردد تن او پاره پاره از مرکب ده بی حیا آجرک الله آقا ندیدی بر تنش زخم ِ روی زخم از نیزه و سنگ وعصا آجرک الله در وقت تدفینش خدا را شکر دیگر لازم نباشد بوریا آجرک الله ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) ................ #ابالغریب السلام علیک یا ابالمهدی یاحسن عسکری علیه السلام زبان حال امام زمان با پدر علیهماالسلام درد آشنای گوشه ی زندان ابالغریب مظلوم دهر ، حیدر دوران ابالغریب از بس که تلخ بوده به کام تو زندگی زهر جفا شده به تو سامان ابالغریب موی سپید و سن کمت می دهد گواه راحت شدی ز داغ فراوان ابالغریب با تو چه کرد زهر بلا، ریخت بر هَمَت سرتاسرت چرا شده لرزان ابالغریب خاکی شده عبای تو و یاد کوچه ای هستی ز گوش پاره تو گریان ابالغریب با روضه های سینه و مسمار در شده صبح و شب ِنگاه تو باران ابالغریب عجّل وفاتی ِ لب تو مستجاب شد آخر رسید عمر تو پایان ابالغریب صد شکر وقت رفتن تو مهدی ِ تو هست گیرد سرت به ناله به دامان ابالغریب نوشیدنی برای تو آورده ام پدر باشد اگر که کام تو عطشان ابالغریب بابا تن تو را کفن ِ قیمتی کنم دیگر رها نمی شوی عریان ابالغریب در بین بندبند تنت نیست فاصله در زیر نعل های ستوران ابالغریب رأست به روی نیزه نرفته وخواهرت پاره نکرد بر تو گریبان ابالغریب راحت شدی ز غربت و دیگر نمی شود درد غریب ِبعد تو درمان ابالغریب ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .