قطعه پرستوی من 💔 #زمزمه با نوای: #حسن‌چوپانی 📝متن شعر: پرستوی من /کردی چرا کوچ زبعد تومن / دلم میگیره/ دنیا برام پوچ پرستوی من ای مهربونم/ آروم جونم گریم ز دوری تو چون ابر بهاری آرامش من/ آسایش من مانده ز تو عکسی برایم یادگاری پرستوی من #مجمع_الذاکرین

یا من أرجوه بخوانیم و بیائیم همه سفره باز است و به دنبال عطائیم همه   یار ما عادتش این است که درهم بخرد در این خانه چه خوب است گدائیم همه   روسیاهیم ولی رب کریمی داریم به گدا بودن خود فخر نمائیم همه   روزه داران رجب برگه دعوت دارن میهمانان خصوصی خدائیم همه   بر گُنه کار فراری چقدر مهلت داد کرم اوست اگر اهل دعائیم همه   سحر ماه رجب صحن علی دیدنی است خاک بوس دم ایوان طلائیم همه   بخدا حب علی مرحمت فاطمه است او نظر کرده که ما اهل ولائیم همه   همه دلگرمی رعیت کرم سلطان است در پناه حرم امن رضائیم همه   شب جمعه است به گیسوی پریشان سوگند عاشق یک سحر کرببلائیم همه   چقدر خواهرش از خیمه به گودال دوید یاد تنهایی او غرق نوائیم همه   دم مغرب دم گودال دم باب الرأس گوئیا در وسط هلهله هائیم همه   خاک ما را به بهای سر آقا دادند تا قیامت خجل از آل عبائیم همه #اعتکاف #مجمع_الذاکرین

به اختیار خود از اختیار افتادم گناه کردم و از چشم یار افتادم قساوت آمد و روزی گریه ام را برد شبیه مرده شدم یک کنار افتادم فریب خورده ام از طول آرزوهایم ز روی جهل در این چاه تار افتادم گناه و معصیتم آبروی من را برد کنار اهل دل از اعتبار افتادم هزار شکر همیشه میان راه خطا به دام رحمت پروردگار افتادم خدا کند که ببندد مرا کنار خودش اگر دوباره به فکر فرار افتادم هوای باده ی انگور حیدری دارم دلیل دارد اگر که خمار افتادم فقیر نان حسینم، خوشم که یک عمر است به پشت خانه ی این سفره دار افتادم دوباره روضه ی زینب، دوباره کرب و بلا دوباره یاد غم آن دیار افتادم ** برادرم تو نبودی و یکه و تنها میان خنده ی چندین سوار افتادم هزار و نهصد و پنجاه زخم خوردی و من هزار و نهصد و پنجاه بار افتادم چقدر رأس تو بر نی دل مرا خون کرد چقدر پشت سر نیزه دار افتادم محمد جواد شیرازی #اعتکاف #مجمع_الذاکرین

حاج آقا منصور ارضی _ ماه رجب دوریم از رخ ماه، أین بقیة الله ماندیم در دل چاه، أین بقیة الله دلتنگ یار بودیم، هر روز، وقت و بی وقت گفتیم گاه و بیگاه، أین بقیة الله یارب تفضلی کن، خسته شدیم ازین غم با ما کمی بیا راه، أین بقیة الله ماه علی است این ماه، از برکتش به مهدی ما را رسان در این ماه، أین بقیة الله یک شب نجف عطا کن، تا در حریم حیدر گوییم تا سحرگاه، أین بقیة الله مانند طفل لجباز دم میزنم مکرر أین بقیة الله، أین بقیة الله آب از سرم گذشته، عمرم به سر رسیده از سینه می کشم آه، أین بقیة الله هر بار روضه رفتیم، هربار گریه کردیم گفتیم ناخودآگاه، أین بقیة الله یک عمر این مصیبت، سوزانده قلب ما را مانده است تشنه لب شاه... أین بقیة الله افتاده گیسوی یار، آن رشته ی هدایت در دست شمر گمراه، أین بقیة الله #مجمع_الذاکرین