. #امام_حسین محرابِ اشکِ صاحِبَ الزّمانی دلباخته، بر ماتمت جهانی هستی چراغِ راه زندگانی روشن ترین خورشید آسمانی هستی نجاتم وقت سرنگونی هر کس نشد زارت کِشَد زبونی برپاییِ روضه، خدا نموده در مجلست بابِ خدا، گُشوده روحُ القُدُس از ماتمت سُروده روزی شبیهِ روزِ تو نبوده خَم هست پیشش قدّ هر فُسونی هر کس نشد زارت کِشَد زبونی چلّه‌نشینت را خودت مُجیری بر قلبِ مهدی‌یاوران، امیری تو صاحبِ اَحزانِ بی‌نظیری قُربانیِ نِسیانیِ غدیری تو علّت گریانیِ عیونی هر کس نشد زارت کِشَد زبونی عالَم به زیباییّ تو ندیده خواب از سرِ عُشّاق ِ تو پریده قلبش برای خدمتت تپیده... هر کس به هر جا در جنان رسیده بر عقل ها بر قلب ها ستونی هر کس نشد زارت کِشَد زبونی در راهِ تو در عهد و شور و اِحساس خوی ابا الفضلیست اصلِ مقیاس آن کس که خاک پای اوست الماس گفت از صمیم دل به خویش، عبّاس: " يا نَفْسُ مِنْ بَعْدِ الْحُسَيْنِ هُونِي "* هر کس نشد زارت کِشَد زبونی * جمله‌ی حضرت اباالفضل علیه‌السلام که بعد از پر کردن آب و گذاشتن مشک بر دوششان با خود، زمزمه کردند. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #پیشواز #محرم #محمد_علی_نوری یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۰