✍ درباره یک #تجربه_معنوی (۳) زیارت اربعین، دیدار است، دیداری که بعد از چند روز خستگی پرشور و عاشقانه بدست می‌آید. اربعینی‌ها از این دیدار متفاوت تعبیر شاعرانه زیبایی دارند می‌گویند وقتی میرسیم #انگار میرویم در #آغوش حسین علیه السلام. البته من این را یک انگاره نمی‌بینم این یک واقعیت است. واقعیت #اتصال و #اتحاد با انسان کامل، با ولی خدا. واژه #حضور هم با آن معنای فلسفی‌اش تفسیر دقیقی از این دیدار است. حضور نزد امام و بی‌واسطه او را درک کردن. این حضور، اتحاد، اتصال یا همان تعبیر شاعرانه‌ی در آغوش رفتن، زائر را غرق لذتی وصف‌ناپذیر می‌کند لذتی که نمی‌شود در کتابها پیدایش کرد و با توصیف دیگران به دست نمی‌آید. مگر میشود مزه‌ای را به کسی که تا به حال آن را نچشیده فهماند؟! باید تجربه کرد، تجربه‌ای معنوی.