✍ چند وقتیه که به صورت جدی از #هوش_مصنوعی در پژوهش‌ها و تحقیقات علمی‌ام استفاده می‌کنم اما توی این مدت در کنار بهره‌های زیادی که ازش بردم یه #نگرانی من رو رها نمیکنه و اون ... بذارید اول اینرو بگم که احتمالا شما هم قبول دارید اینکه #تکنولوژی، بدن‌های ماها رو تنبل کرده و از #تحرک انداخته. مثلا از وقتی ماشین اومد راه رفتن و پیاده‌روی آدمها کم شد یا وقتی خرید اینترنتی میتونیم بکنیم دیگه فروشگاه نمیریم. همین تنبلی با اومدن ماشین‌حساب یا حتی بعضی اپلیکیشن‌ها مثل ویز و نشان و بلد و ...‌ دامن‌گیر #ذهن ما شد. یعنی دیگه ذهنمون نه برای یه عملیات ریاضی فعالیت و تحرک داره و نه برای پیدا کردن نزدیکترین مسیر توی خیابون! حتی دیگه از توانایی تصویری‌‌برداری ذهنمون توی رانندگی هم کمتر استفاده می‌کنیم و تلاش نمی‌کنیم مسیر رو یاد بگیریم چون میگیم هرجا بخوام برم ویز یا نشان هست!! حالا همین تنبلی داره سرایت میکنه به حوزه تعقل، پردازش اطلاعات و یادگیری ما. یعنی داریم با سپردن کار فکری‌مون به هوش مصنوعی کم کم این #جنبه_فعال_ذهن رو ضعیف می‌کنیم. نحیف، لاغر و بی‌جون شدنِ ذهن خیلی نگران‌کننده است. یادمه اون سال که می‌خواستم کنکور ریاضی بدم اینقدر ذهنم در حل مسائل ریاضی قدرت گرفته بود که به سرعت مسائل دشوار رو حل می‌کردم، بدست آورن حاصل‌ضرب‌ها یا تقسیم‌ها که دیگه بچه‌بازی بود! اما الان ... الان میترسم که هوش مصنوعی اونقدر کار رو برام #آسون کنه که مثل قدیم ساعت‌ها روی یه موضوع فلسفی #فکر نکنم یا تلاشی که قبلا برای #فهم درست دیدگاه یک فیلسوف می‌کردم رو انجام ندم یا اینکه ارتباطم با کتب مختلف فلسفی کم بشه و از #منابع_اصلی فاصله بگیرم. نمی‌دونم شاید به نظرتون این روش درس‌خوندن موضوعیت نداشته باشه و اون اتفاقات خیلی مهم و نگران کننده نباشه اما من به تجربه دریافتم کسایی که این روش رو در پیش نگرفتند از بنیه‌ی فکری قوی برخوردار نیستند ... بله؛ هوش مصنوعی در جمع‌آوری اطلاعات بدرد میخوره اما نباید جای #تاملات_عالمانه ما رو بگیره. متاسفانه انگار #جهت‌گیری این تکنولوژی به این سمته که کم کم ذهن رو تنبل می‌کنه و این جهت‌گیری نگران‌کننده است! اینها رو گفتم تا با به اشتراک گذاشتن این نگرانی، شما رو هم دعوت کنم تا استفاده از هوش مصنوعی رو همراه کنیم با یک #توجه و #آگاهی_مستمر نسبت به خطر #تنبلی_ذهن.