☑️#اصل_چهاردهم
مسئولیت دادن به فرزندان
فرزندان را باید به بهترین نحو به داشتن و پذیرفتن مسئولیت تشویق نماییم.
به نوجوانتان مسئولیت بدهید.
زمانی که به او مسئولیت میدهید که اتاقش را مرتب کند، نبايد بگویید خوب اتاق خودش است؛ شما همین مسئولیت را به او دادید.
بنابراین تحسینش کنید، از او قدردانی کنید جلو دیگران بگویید شکرخدا یاسمن کمک کارم است و اگر جدای از مسئولیتش اگر کوچکترین کاری انجام داد بگویید و به او بفهمانید و بگویید من میدانم وظیفه تو نيست، انتظاری هم از تو ندارم ولی اين کار را که انجام می دهی باعث میشود من نگاهم به تو عوض شود و حس خوبی داشته باشم و آرام باشم و انرژی داشته باشم.
وقتی اعمال غیرمسئولانه از نوجوانتان سرمی زند و هر کدام از والدين که ديدند او را به محيطي خلوت و صميمی و محرمانه ترین فضا ببريد و به او بگوييد اینجا جز من و تو و خدا کسی نیست و کار یا عمل غیر مسئولانه اش را متوجه شده اید ولی مستقیم نگوييد که مال توست یه جوری ازش سوال کنيد و توضیح بخواهيد و نيز راه حل هم از او بخواهید و به او بگویید اگر لازم شد مسئله را با پدرش در میان می گذارید.
(اگر مادر ديده است) اما مطمئن باشید که چون عصبانی هستید نباید فوری به پدر بگویید حداقل 24 ساعت بعد اگر خواستید با پدرش در میان بگذارید.
اشتباهی که می کنیم فورى میخواهيم پدر را هم در جريان بگذاريم؛
مطمئنا این اتفاق امروز نیفتاده بنابراین اگر یکروز دیرتر بگویيم هیچ مسئله ای پیش نمی آید.
وقتى آرامتر شدم بهتر میتوانم مسئله را با پدرش در میان بگذارم و میتوان پس از شنیدن پدر، خشم او را نيز کنترل کرد.
🌱