روش از شیر گرفتن تدریجی چگونه است؟ مادر باید ۳ روز فرزندش را ببینه در روز چند وعده شیر میخورد، بعد یک جدولی تهیه کند. این کار چه کمکی میکند؟ اکثرا ما یه اطلاعات ذهنی داریم، که خیلی مواقع درست نیست. یعنی مثلاً من مادرم می گویم بچه من ۶ وعده شیر میخورد، ولی وقتی که می خواهد کودک را از شیر بگیرد می‌بیند ۶ وعده نبوده و ده یا دوازده وعده بوده ومادر توجه نمی کرده که بچه چقدر سراغش می اید. برعکس آن هم داریم. مادر می گوید؛ بچه ام ۲۰ بار میاد شیر بخوره خستم کرده. تمام مدت زیر سینمه. وقتی جدول رو در میاریم براش می بینیم بچه ۸ تا ۱۰ وعده داره شیر میخورد. پس این جدول کمک میکند که ما واقعیت را دریابیم. حتما هم باید ۳ روز باشد، یک روز نمی شود. باید حتما در منزل هم باشیم. مثلاً در روز اول شش وعده می خوره روز دوم هفت وعده و روز سوم هم هفت وعده. ما میانگین در می آوریم هفت وعده. و میگوییم این بچه ۷ وعده شیر می خورد. یه مساله مهم هست و اون اینکه سه وعده ی اصلی وجود دارد. اولین وعده اصلی زمانیست که بچه از خواب بلند میشود، بچه با شیر، صبح را شروع میکند. وعده اصلی دوم وقتیه که بعد از ظهر می خواهد بخوابد و با سینه مادر و شیر خوردن می خوابد. وعده اصلی سوم هم وقتیه که شب میخواهد بخوابد و با سینه مادر می خوابد. مهمترین بخش وعده‌ها همین وعده آخر است. فعلاً با این سه وعده کار نداریم. هر چه که بین این وعده ها بچه شیر میخوره میشه میان وعده. مثلا بچه ساعت ۸:۳۰ شیر می خورده و صبحش را با شیر شروع میکنه تا موقعی که میخواد بعد از ظهر شیر بخوره و بخوابه، تو این فاصله هر چند دفعه که شیر بخوره میشه میان وعده. ممکنه ساعت ده و نیم بیاد باز ساعت دوازده و نیم بیاد. که میشه دومیان وعده. ممکنه بچه ای بیشتر درخواست کنه و شیر بخوره. مثلاً ساعت ده، یازده ،دوازده، و یک، که میشه چهار تا میان وعده. حالا ما اولین میان وعده رو تو جدولی که داریم خط می زنیم. بعنوان مثال ما بنا رو می گذاریم که این بچه ساعت ۸:۳۰ بلند شده، و شیر خورده. و دوبار هم میان وعده داره، میان وعده اولش مثلاً ساعت ۱۰:۳۰ است. و ما این میان وعده اول رو خط میزنیم. حالا آیا بچه که همیشه در این ساعت (که الان خط زدیم ) شیر میخورده و قراره دیگه بهش شیر ندیم بچه بعد از دوساعت گرسنه است. اینجا بچه هم فشار گرسنگی و هم فشار روانی که همون خواستن مادر بود رو باید تحمل کنه. مادر باید بگه شیر نه. ولی باید مادر ساعت ۱۰ یه غذای سبک مثل پوره سیب زمینی مثل شیر برنج ، فرنی، پوره موز و سیب... این ها میان وعده های سبک هستند، و باید آماده در یخچال داشته باشیم و به بچه بدهید و به او بگویید بیا با هم غذا بخوریم .حالا بچه ای که ساعت ۱۰ صبح غذا بخوره دیگه سیره. حالا ساعت ۱۰:۳۰ که طبق عادتش میاد برای شیر، دیگه این بخاطر نیاز گرسنگی نیست، بلکه نیاز روانی است. مادر باید بگه عزیزم شیر می خوای؟ اما الان نمیشه شیر بخوری. نه اینکه بگه شیر نیست. نه اینکه بگه مامان شیر نداره ،چون باید مادر برای میان وعده بعدی به بچه شیر بده. وقتی بچه شیر خواست، باید بغلش کنیم بگیم بیا بغلم عزیزم نازش کنیم قربان صدقه اش بریم، ما اجازه نداریم هم شیر رو بگیریم هم مهرمون رو. ما گفتیم که بچه در این دوره بیشتر به مادر می‌چسبد، چون میخواهد ببیند مادر هست؟ حالا که شیرش نیست، آیا خودش هست؟ پس من باید با بغل کردن به کودک بگویم "من هستم." با در آغوش گرفتن با اینکه من عاشقت هستم. با روی باز. خیلی دوست دارم، اما نمیشه شیر بخوری، شما میدونید که اون ساعت ۱۰ صبح یه چیزی خورده و گرسنش نیست. حالا اینجا شروع میکنیم، بغل کردن، نوازش کردن بوسیدن ،براش شعر خوندن، توی اتاق راه بردن، براش قصه گفتن و حواسش را پرت کردن. بله ،این تکنیک خیلی جواب میدهد .وقتی درک احساسش کردی، بغلش کردی، قربون صدقه اش رفتی، حالا حواسشو پرت کن. اگر بخواهی اول حواسش را پرت کنی ،جواب نمیده. اول باید نیازهای روانیش جواب بدهید حالا بهش میگیم بیا بازی کنیم، مامان جون ببین این توپ چطور قل میخوره، ببینینم این خرگوشه چی میگه، یه عروسک بیار باهاش حرف بزن، مامان جون بدو اسباب بازی رو از زیر میز بیار بازی کنیم. حواسشو پرت کنید یه خورده حوصله کنی مسلط بشی، با گریه هاش آشفته نشی میگذره. یک ربع، بیست دقیقه میگذره. (ادامه دارد...) #شیر_گرفتن {قسمت6}