بعضی چیزها تعریف ساده ای دارند. مثلا همین آب! توی دنیا از هرکه بپرسی «آب» یعنی چه؛ لابد میگوید دریا! باران! سیراب شدن! یا روشنی و زلالی و خنکی! اما برای ما شیعه ها معنایش خیلی عجیب غریب میشود.. عجیبش میشود اینکه یاد شیرخواره ی شش ماهه می افتیم! و غریبش میشود اینکه یاد گودال و خنجر و حنجر بی طاقتمان میکند! اما کاش فقط همین بود! گرفتاریمان این است که به این راحتی تمام نمیشود.. اصلا این تازه شروع ماجراست! بعدش صد بار از خیمه گاه تا قتلگاه را باید بدوییم. بعدش باید بغض و کینه و قلوه سنگ و نعل تازه یادمان بیفتد. بعدش بوی موی سوخته میپیچد توی مشاممان و طعم شور خون توی دهانمان میچرخد. و بعد تمام تنمان درد میگیرد..انگار کسی با کعب نی کوفته باشدمان! پایمان بی جهت تاول میزند و دستهایمان به لرز می افتد! دست خودمان نیست.. آب، هزار و سیصد و هشتاد و یک سال است که جگرمان را پاره پاره کرده است.. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌#عصرِعاشورا https://eitaa.com/madaranee96

عالم همه پناه به نام تو می‌برند .. حالا ببین که خواهر تو گشته بی‌پناه.. #عصرِعاشورا https://eitaa.com/madaranee96

عشق وقتی قعر یک گودال پرپر می‌شود سینه مالامال از آیاتِ کوثر می‌شود خیمه میخ در ندارد آتش اما داغ داغ... شعله‌ای مهمان یک دامان و معجر میشود خاطراتِ قتلگاه و کوچه را دارد به دل پس چه چیزی باعث تسکین خواهر می‌شود؟ ناگهان بر خاک می‌افتد...شبیه مادرش! ناگهان زینب عجب دلتنگِ مادر می‌شود... نگین کاوسی #عصرعاشورا https://eitaa.com/madaranee96

بعضی چیزها تعریف ساده ای دارند. مثلا همین آب! توی دنیا از هرکه بپرسی «آب» یعنی چه؛ لابد میگوید دریا! باران! سیراب شدن! یا روشنی و زلالی و خنکی! اما برای ما شیعه ها معنایش خیلی عجیب غریب میشود.. عجیبش میشود اینکه یاد شیرخواره ی شش ماهه می افتیم! و غریبش میشود اینکه یاد گودال و خنجر و حنجر بی طاقتمان میکند! اما کاش فقط همین بود! گرفتاریمان این است که به این راحتی تمام نمیشود.. اصلا این تازه شروع ماجراست! بعدش صد بار از خیمه گاه تا قتلگاه را باید بدوییم. بعدش باید بغض و کینه و قلوه سنگ و نعل تازه یادمان بیفتد. بعدش بوی موی سوخته میپیچد توی مشاممان و طعم شور خون توی دهانمان میچرخد. و بعد تمام تنمان درد میگیرد..انگار کسی با کعب نی کوفته باشدمان! پایمان بی جهت تاول میزند و دستهایمان به لرز می افتد! دست خودمان نیست.. آب، هزار و سیصد و هشتاد و یک سال است که جگرمان را پاره پاره کرده است.. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌#عصرِعاشورا https://eitaa.com/madaranee96