🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 به نام خداوند بخشنده مهربان #متن_صوت_نیازها #متن_صوت_یازدهم_نیازها همراهان همیشگی کانال مادرانه‌های مشترک در خدمتتون هستم با ادامه صوت‌های نیازها و مثل همیشه از اینکه صوت‌ها را از کانال خارج نمی‌کنید تشکر می‌کنم اولاً عذرخواهی می‌کنم که به دلیل شرایط ماه مبارک و سایر شرایط مقداری فاصله افتاد بین صوت‌های نیازها تا اینجا در ۱۰ قسمت قبل ما اصلاً از اهمیت و چرایی نیازها صحبت کردیم، بعد نیازهای فیزیولوژیکی مثل خوراک، پوشاک، مسکن را گفتیم و بعد نیازهایی مثل تعلق و دوست داشته شدن، امنیت، استقلال، شخصیت، اعتماد به نفس، عزت نفس و محبت را گفتیم . نیازهای دیگری هم هستند من فهرست وار و خیلی سریع از آنها صحبت می‌کنم چون این نیازها هم در واقع زیر مجموعه، مکمل بقیه ی نیازها هستند و یا به نوعی با بقیه نیازها همپوشانی دارند مثلاً نیاز به توجه با نیاز تعلق و دوست داشته شدن که کامل در مورد آن صحبت کردیم در ارتباط است، انسان‌ها چه کودک، چه بزرگسال نیاز به توجه دارند و اگر این توجه را کودک ما از راه درست نگیرد سعی می‌کند این را از راههای نادرست هم به دست بیاورد، به خصوص برای بچه‌های زیر ۳ سال اصلاً توجه مثبت و منفی فرقی نمی‌کند، یعنی وقتی کاری می‌کند که دیگران می‌خندند می‌فهمد که من توانستم جلب توجه کنم، و تکرار می‌کند وقتی هم کاری می‌کند و دیگران عصبانی میشوند باز می‌بیند که جلب توجه کردم. اصلاً برای او مهم نیست که این جلب توجه عصبانیت بود یا با خنده بود، مجدداً آن کار را تکرار می‌کند مثلاً یک کودک حدودا یک ساله تا یک سال و نیمه، غذا را می‌خورد و از دهنش تف می‌کند بیرون و بعد والدین می خندند ، او دوباره این کار را تکرار می‌کند و در ذهنش می گوید عجب کاری بود، همه به من توجه کردند خندیدند، و ممکن هست همان حالت را تکرار می‌کند غذا را تف می‌کند پدر یا مادر می‌گویند نکن،زشت است،عیب است، کثیف کاری است،می گوید باز به من توجه کردند، و همان کار را تکرار می‌کند، پس در کارهایی که می‌خواهیم کودک آن ها رو به عنوان جلب توجه نبیند نباید توجه مثبت کنیم و نه حتی توجه منفی. مثلاً کودکی که در سن حدودا ۸-۹ ماهگی یا حتی زودتر ،شیر مادر را که می‌خورد پستان مادر را گاز می‌گیرد، مادر از درد جیغ می‌زند، کودک در ذهن خود می گوید من با این کارم توانستم جلب توجه بکنم، دوباره این کار را تکرار می‌کند یا مادر به او می‌خندد دوباره این کار را تکرار می‌کند. پس حواسمان باید به اینجور جلب توجه‌ها باشد، ولی کودک به توجه ما نیاز دارد ما باید در طول روز مطابق همان چیزهایی که در نیازهای قبلی گفتیم مثلا در محبت کلامی گفتیم در بازی می‌گوییم و... این‌ها باید توجه بگیرد از والدین، اگر توجه نگیرد به این فکر می‌کند که چه کار کنم که جلب توجه کنم!! گاهی این را با شلوغ بازی گاهی با گوشه گیری، با پرخاشگری و.. شروع می‌کند. واکنشی را حالا چه مثبت، چه منفی از خودش نشان بدهد تا توجه بگیرد، حتی هستند بعضی از بچه‌ها که با یک کار خیلی مثبت می خواهند توجه بگیرند، مثلا همه چیز را به دیگران می‌بخشد می‌خواد توجه بگیرد. پس حتماً فکر نکنیم که این جلب توجه کردن، حتماً با یک کار منفی همراه است، خیلی وقت ها هم با کارهای مثبت است. مثلاً کودک یک شعر حفظ می‌کند، ما خیلی ذوق زده می شویم، یک سوره حفظ می‌کند خیلی ذوق زده می‌شویم و بیش از حد تشویق می‌کنیم مرتب می‌گوییم سوره توحید را که بلد هستی بخوان مثلاً سوره کوثر را که یاد گرفتی، شعر یاد گرفتی بخوان،کودک می‌بیند که این سوره، این شعر وسیله‌ای برای جلب توجه است پس سعی می‌کند بیشتر حفظ کند بیشتر یاد بگیرد و این اصلاً با انگیزه‌ای درونی نیست با هدف جلب توجه است. پس ضمن اینکه توجه یکی از نیازهای بچه‌هاست باید حواسمان باشد که بچه‌ها برای جلب توجه نخواهند کارهای مختلف را انجام بدهند ،چه مثبت چه منفی. #متن_صوت_نیازها #متن_صوت_یازدهم_نیازها ✅ نشر با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak

خیلی وقت‌ها مادرها به من میگویند فرزندم خیلی شعر حفظ می‌کرد، خیلی سوره حفظ می‌کرد، حتی موردی بود که مادر می گفت دختر من در ۵ سالگی یک جز قرآن حفظ بود، الان هیچ رغبتی نشان نمی‌دهد، انگیزه‌ای ندارد حتی زده شده . گاهی، البته نمی‌توانیم بگوییم فقط یک دلیل دارد، در بعضی از موارد دلیل این است که کودک در سن و سال کودکی اش شعری که حفظ می‌کرد، قرآنی که حفظ می‌کرد، کارهای خوبی که می‌کرد، برای جلب توجه بود، همیشه اینطور نیست که بچه‌ها برای جلب توجه یک کار منفی انجام بدهند، فکر می‌کند که من برای اینکه مامان و بابا دوستم داشته باشند، برای اینکه پدربزرگ مادربزرگ تشویقم کنند ،من باید این سوره‌ها را حتماً حفظ کنم، باید این شعرها را حتماً حفظ کنم بعد از چند سال که می‌گذرد و نوع توجهی که لازم داره فرق کرده و دیگر از آن موضوع توجه نمی‌گیرد. چون انگیزه درونی نداشته از این کارها و برای جلب توجه بوده به تدریج از آن قضیه هم دور میشود، پس در توجه باید حواسمان باشد که بچه‌ها حتی کارهای خوب را هم برای جلب توجه انجام ندهند، حتی کارهای خوب و مثبت را انقدر ما توجه بیش از اندازه نکنیم که او ببیند که من دیده میشوم ،مثلا من وقتی در خانه هستم مادر من هیچ توجهی به من ندارد، محبت کلامی ندارد، که به فرزندش بگوید،دوستت دارم، ولی تا من بیایم سفره را پهن کنم، مادرم حسابی من را تشویق می‌کند، تا من یک شعر می‌خوانم، سوره می‌خوانم، مادر به من توجه می‌کند. کودک حتی در این مورد هم شرطی می شود، فکر می‌کند حتماً باید کاری را انجام بدهد، برای جلب توجه و این کارها را دیگر با انگیزه ی درونی انجام نمیدهد. پس در توجه حواسمان باشد که به کودکان توجه داشته باشیم ولی این توجه حتماً در قبال کار خاصی نباشد،در قبال کار خوب یا بدی نباشد. وقتی هم که کاری انجام میدهد نه اینکه بدون تشویق باشد، ولی اینجور هم نباشد که خیلی بزرگ کنیم و فقط توجه را در انجام یک کار ببیند، آن وقت بدون انگیزه درونی، بدون علاقه واقعی می رود به سمت انجام دادن آن کار، و ما بعد از چند سال متوجه می شویم که کودک من این کار را با انگیزه درونی خودش انجام نمی داد. هیچ اشکالی ندارد که کودک ما مثلا یم سوره را حفظ شد ما تشویقش کنیم، این اشکال ندارد، ولی اینکه فقط کودک من در این مورد تشویق ببیند اشتباه است. مثلاً مادربزرگ تلفن می‌زند مامان میگوید بیا این سوره را بخوان، خانه هرکسی می رویم مامان میگوید این سوره رابخوان، نه آن تشویق هم فقط بین خودمان باشد، نیازی نیست در حضور بقیه هم مدام بگوییم و تعریف کنیم و آن بچه فقط توجهی که می‌بیند در این زمینه باشد. در واقع در این صوت راجع به نیاز توجه صحبت کردیم انشاالله در صوت بعدی بقیه نیازها را توضیح می‌دهم #متن_صوت_نیازها #متن_صوت_یازدهم_نیازها ✅ نشر با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak