eitaa logo
💖 مادر زیرک 💖
5هزار دنبال‌کننده
13.3هزار عکس
2.6هزار ویدیو
243 فایل
ورود به عرصه تربیت بدون آموزش مانند رفتن به میدان جنگ بدون سلاح است. مدیرکانال؛ مشاور کودک و نوجوان، دانشجوی دکتری علوم تربیتی مدیر دبستان دخترانه بهشت پروانه ها ✍️مؤلف کتاب های ئافرت،بازی های آموزشی و... مشاوره: @admin1414
مشاهده در ایتا
دانلود
الله نور السماوات و الارض هر ماه نوری دارد و هر روز نوری دارد که مجانی به در خانه آدم میایند. این ما هستیم که باید این نورها را حفظ بکنیم. شیعیان امیرالمومنین نزد خدا عزیز هستند. اینها اگر بر نمازها مراقبت کنند، مساله والدین، مساله غیبت و حسن خلق و.... را رعایت کنند، این انوار هر روز به در خانه شان می آید.  منتها ما چه می کنیم؟ این انوار را حفظ نمی کنیم. از یکی از بزرگان علما که با آشیخ حسنعلی(نخودکی اصفهانی) محشور بود، پرسیدم ایشان چگونه به این مقام نزد خدا رسیدند؟ آن ولی خدا جواب داد: "ایشان هرچه بدست می آورد نگه می داشت." ولی ما انوار را ضایع می کنیم. شب بلند می شود نماز شب می خواند، صبح می نشیند غیبت می کند. نور نماز شب رفت. با یک حرف تلخ این نورها از بین می رود. استاد فاطمی نیا @madarezirak
جنان در زیر پای مادران است بکش بردیده، خاک زیر گامش مکن بر روی او تندی که برتو خدا فرموده واجب احترامش امام صادق عليه السلام فرمود: لَـوْ عَـلِمَ اللّهُ شَيْـئا اَدْنـى مِنْ اُفٍّ لَنَـهى عَـنْهُ، وَهُـوَ مِنْ اَدْنـَى الْـعُقُوقِ اگر خداوند چيزى كمتر از اُف (اوه) گفتن سراغ داشت از آن نهى مى كرد، و اُف گفتن از كمترين مراتب عاق شدن است. (اصول كافى، ج 2، ص50) @maarezirak
ایمان و تقوای الهی از جمله ملاک‌هایی است که نامزدهای انتخاباتی باید دارا باشند همانگونه که حضرت باریتعالی در آیه ۱۳ سوره«حجرات» می‌فرمایند؛ «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ؛ اى مردم ما شما را از مرد و زنى آفريديم و شما را ملت ملت و قبيله قبيله گردانيديم تا با يكديگر شناسايى متقابل حاصل كنيد در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزگارترين شماست بى‏ترديد خداوند داناى آگاه است» به این نکته تأکید دارد، بنابراین ثروت و پست و مقام ملاکی مناسبی برای انتخاب اصلح نیست نماینده باید تقوا داشته باشد و این ایمان و تقوا در اعمال و رفتار او متجلی باشد. @madarezirak
🔻برخی مسلمان نیستند، ولی باتقوا هستند! اینها عاقبت به خیر می‌شوند! 🔸خداوند در ابتدای قرآن می‌فرماید: « این کتاب که هیچ شکی در آن نیست متقین را هدایت می‌کند.» (بقره/2) در حالی‌که ما می‌دانیم که قرآن هم کتابی برای هدایت مسلمانان است و هم غیرمسلمانان. اما این آیه می‌گوید قرآن متقین را هدایت می‌کند. از این سخن می‌توان فهمید قبل از ایمان و دینداری هم می‌توان تقوا داشت. این آیه یعنی این کتاب هدایت است برای اهل مراقبت، برای هر کسی که در زندگی‌اش ضابطه حاکم است، اهل حساب ‌و کتاب و دقت است. هدایت است برای کسی که وقتی درستی سخنی را فهمید، اینقدر بر خود مسلط است که می‌تواند به آن سخن عمل کند. بعضی از انسان‌ها مسلمان نیستند ولی اهل تقوا هستند؛ یعنی در زندگی خودشان اهل مراقبت و مراعات برخی ضوابط اند. چنین کسانی دارای تقوا به معنای عام کلمه اند. درست است خدا و دستور خدا را نمی‌شناسند، ولی وجدانشان بیدار است و اخلاقیات را درک می‌کنند. یعنی انسان‌ها بسیاری از امور را بدون اینکه دین داشته باشند هم می‌توانند درک کنند. 🔸حال اگر کسی مؤمن شود ولی این تقوای اولیه را نداشته باشد؛ سرانجام او چه می‌شود؟ انسان بی‌تقوا هیچ‌گاه به سرانجام خوبی نمی‌رسد، او عاقبت‌به‌خیر نخواهد شد! چراکه خداوند فرمود: «وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ؛ و سرانجام نیک از آن باتقوایان است»(قصص/83) 🔸«تقوای عمومی» تقوای قبل از مسلمانی است که عبارت است از زندگی ضابطه‌مند، نظم، دقت، سخت‌کوشی و... که باعث هدایت انسان‌هایی است که مؤمن نیستند. «تقوای مؤمنانه» نیز تقوایی است که انسان در فضای دین آن را داشته باشد. در عین حال بعد از ایمان هم باز این تقوا است که به ایمان کمک می‌کند و آن را رشد می‌دهد. 🔻بخشی از کتاب " ؛ طرحی برای اداره جامعه" اثر علیرضا پناهیان @madarezirak
چه زیبا و آرامش‌بخش است اگر آدمی با خود مرور کند که خدای من و خدای ابراهیم خلیل یکی است که او را از انبوهی از آتش نجات داد و پروردگار مریم(س) است که او را در برابر طعنه‌زنندگان سربلند کرد و فرزندش را مایه آرامش او قرار داد. اگر در لحظاتی که کوهی از مشکلات، لبخند را از چهره انسان گرفته است انسان بیندیشد که خالق من همانی است که یونس(ع) را از شکم نهنگ به ساحل نجات، اسماعیل را از قربانگاه به آغوش پدر و زکریای نبی را از بی‌فرزندی به کودکی بزرگ چون یحیی نبی رساند چه جای تلخ‌کامی بر ذائقه می‌ماند. در سوره شرح در آیات ۵ و ۶ می‌فرماید: «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿۵﴾ إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿۶﴾؛ پس [بدان که] با دشوارى آسانى است (۵) آرى با دشوارى آسانى است (۶)». خداباوری در کوره‌راه‌های زندگی چراغ هدایت می‌شود این جمله قرآنی «با دشواری آسانی است» را باید از بیماری سرطانی پرسید که اکنون بعد از چند سال درمان با توکل بر خدا و دانش پزشکان در سلامت در کنار خانواده خویش به آسودگی زندگی می‌کند و یا از زوجی که پس از مدت‌ها معالجه و ناامیدی از داشتن فرزند اکنون کودکی شیرین‌زبان صفای خانه‌یشان را چند برابر کرده است. آری خداباوری است که در کوره‌راه‌های زندگی چراغ هدایت می‌شود و گره‌های زندگی را همان‌گونه که برای انبیاء و اولیاء آسان کرد برای آنانی که چون بزرگان صبوری کنند سهل خواهد کرد و آرامش واقعی را به آنان ارزانی خواهد کرد. @madarezirak
فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَىٰ ﭘﺲ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﺎﺭﻱ ﻧﺮم ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ، ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﺷﻮﺩ ﻭ [ ﺁﻳﻴﻦ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﺩ ] ﻳﺎ ﺑﺘﺮﺳﺪ [ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺮﻛﺸﻲ ﺑﺎﺯ ﺍﻳﺴﺘﺪ . ](طه٤٤) 🔰اگر قصد راهنمایی و تربیت کسی را دارید، در قدم اول از گفتار نرم و با محبت بهره گیرید; حتی اگر مخاطب شما فرعون سرکش یا سران لجوج کفار جاهلی باشند; (طه/۴۴ و شعرا/۲۱۵) @madarezirak
🌙 🌿🌸🌺🌼🍃 قسمت ۱ ✨ امام زمان حقیقتی است که تمام هستی را از خودش پر کرده است و حیات هرچیزی به اوست. ظهور و انتظار و فرج حقیقت امام زمان با ظهور امام زمانی که محدود به بدن عنصری و نفس جزئی می‌باشد متفاوت است. عوام الناس به دنبال این امام زمان و در واقع این بدن و نفس جزئی هستند لکن خواص به دنبال حقیقت و نورانیت امام زمانند. برخی به دنبال شأن صاحب العصری حضرت هستند که به وجهی یعنی او مصاحب عصر است و در متن عصر و زمان حضور دارد تا زمانی که در بعدی از زمان و مکان ظهور بفرمایند. اما خواص به دنبال شأن امام عصری و امام زمانی حضرتند که در این شأن آن جناب فوق زمان و فوق عصر است یا بدنبال بقیة‌الله الاعظم هستند که این لقب حضرت اشاره به مظهریت الله تبارک و تعالی در بین ماسوی الله را دارد یعنی او خلیفه‌ی حق متعال در ایجاد و افاضه‌ی فیض وجود به موجودات است. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود اگر من را اینگونه نشناسید که «مَعرِفَتِی بِالنُّورَانِیَّةِ مَعرِفَةُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَ مَعرِفَةُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ مَعرِفَتِی بِالنُّورَانِیَّةِ»، به معرفت امام راه پیدا نکرده‌اید و امام را نشناخته‌اید و هرکس ما را اینگونه نشناسد «فَهُوَ شَاکُّ وَ مَرتَابٌ وَ هُوَ کافِرٌ»! مطلب خیلی عمیق است... انسان اگر امامش را نشناسد سر از کفر درخواهد آورد. ✨ ظهور و انتظار معنای متفاوتی دارد. یک وقتی است که مراد ما از امام زمان، امامِ محدود و مقید به یک نفس و بدن جزئی است که هم اکنون آن حضرت در کره‌ی زمین زندگی می‌کند. اگر فقط و صرفا به دنبال این باشیم که او ظهور کند و منتظر آن فرج آفاقی باشیم و به دنبال ملاقات آن نفس نفیس محدود جزئی باشیم ممکن است حتی برای ما بعد و دوری پیش بیاید، چرا که این نوع از انتظار نقد نیست، نسیه است و برای کسی که ظرفیت و معرفت درست از ملاقات یا انتظار را نداشته باشد بعد و دوری می‌آورد. این نگرش حاکی از عدم رشد و تکامل است، معنای این انتظار این است که تا آن حضرت به آن شکلی که در ذهن خیلی‌ها نقش بسته ظهور نکند، ما فایده‌ی چندانی نمی‌بریم و همه‌ی فایده ها به زمانی محدود می‌شود که ایشان با جسم ظاهریشان ظهور کنند، این نسیه است. اما نه، اگر به دنبال نَفَس رحمانی باشیم، دنبال یک حقیقتی هستیم که این آقای دارای بدن جزئی، صاحب آن حقیقت است. اگر دنبال آن حقیقت باشیم، لحظه‌ای انتظار از من و شما برداشته نمی‌شود و این معنای این سخن است که «افضل الاعمال انتظار الفرج». چرا؟ چون اگر نگاه ما اینگونه باشد، معتقدیم که آقایی داریم که بی‌نهایت کمالات دارد و لحظه به لحظه می‌تواند به ما افاضه‌ی فیض کند و این دیگر نسیه نیست، نقد نقد است. ✨ فرج یعنی چه؟ فرمود فرج ما فرج شماست... شما به دنبال فرج امام زمانی؟! ایشان که فرجش تحقق پیدا کرده است... او هستی را از خودش پر کرده است. تو به دنبال چه هستی؟! چه فرجی؟! دنبال فرج خودت باش. فرج خودت متحقق نمی‌شود مگر اینکه به محضر امام زمان برسی البته نه به محضر بدن جزئی و مبارک آن حضرت، هرچند خوشا به حال کسی که آن نور نیر را ملاقات کند که سعادتی است عظما؛ چون کسی آن بدن جزئی را ببیند طهارت حاصل می‌کند و ملاقات این جسم جزئی حضرت برکات خاصی هم دارد با اینحال اگر کسی امام شناس نباشد او را به آنجا راه نمی‌دهند. اگر هم راه بدهند چه فایده‌ای دارد؟ مگر آنهایی که راه پیدا کردند امام را شهید نکردند؟ مگر آنهایی که در کربلا در مقابل اباعبدالله الحسین علیه السلام صف کشیدند بدن جزئی امام را ندیدند؟! بدن ایشان که کل نیست، حقیقتش کل است. مگر امام را نکشتند؟! مگر دختر اشعث همسر امام حسن مجتبی علیه السلام نبود؟! دیگر در بحث رویت و مشاهده و دیدن امام از این بالاتر می‌خواهید؟! نَفَس ظاهری حضرت به نَفَس این خانم می‌خورد! چه شد؟ چه طرفی بست؟! خودش می‌گفت که ما با نور ایشان زندگی می‌کردیم! آخرش چه کردی؟! ام فضل یا بهتر است بگوییم ام رذل همسر امام جواد علیه السلام با دیدن حضرت به چه کمالی رسید که من و شما به دنبال اذکار و چله ها هستیم تا جسم مبارک ایشان را ببینیم؟! به جان تک تک شما قسم اینجا که نشسته‌ام دارم با خجالت نام ایشان را می‌برم! بعد بروم به دنبال ایشان که ایشان را ببینم؟! بعد فرضاً رفتم و ایشان را هم دیدم، آنگاه چه بگویم؟! بگویم شیعه‌ی خیلی خاصی بودم؟! سلمان بودم؟ ابوذر بودم؟ آیت الله بهجت بودم؟ علامه حسن‌زاده بودم؟! چه بودم؟! به خدا آنهایی که اینگونه هستند در حضور ائمه‌ی اطهار علیهم السلام ذوب می‌شوند! خدا می‌داند که ما از باطن‌های ایشان خبر نداریم...  علی بن مهزیار، عالم فقیه، کسی که امام حسن عسگری علیه السلام را دیده است، انسان بزرگی که بیست سال به شوق حضرت با پای پیاده مکه رفت تا شاید حضرت را زیارت کند وقتی توفیق تشرف یافت تا آخر عمرش سر به بیابان گذاشت و مجنون و آشفته شد... @madarezirak
💖 مادر زیرک 💖
🌙#انتظار_فرج 🌿🌸🌺🌼🍃 قسمت ۱ ✨ امام زمان حقیقتی است که تمام هستی را از خودش پر کرده است و حیات هرچیزی
🌙 🌿🌸🌺🌼🍃 قسمت ۲ ✨ عصر محمدی طلایی ترین عصر این دوره است و بهترین عصر در عصر محمدی، عصر مهدوی است که من و شما در آن به سر می‌بریم لذا غیبت امام زمان برای این است که شیعه به کمال برسد. چطور؟ اگر شیعه معنای غیبت را بفهمد منتظر حقیقی می‌شود و انتظار حقیقی همان است که آمال انبیاء و اولیاء بوده است تا بشر به واسطه‌ی آن انتظار به کمال برسد. وقتی حضرت با جسم ظاهری ظهور کند، مقید است و انسان‌های جاهل او را می‌کشند اما امام با غیبتش می‌خواهد بگوید که آقا اینقدر به دنبال جسم من نباش! من با صد هزار جلوه برون آمده‌ام! با صد هزار دیده مرا تماشا کن! باید معنی غیبت را بفهمیم، امام غایب شده است تا بفهمیم که نفس کلی او غالب بر بدن طبیعی اوست نه اینکه به دنبال غیب بودن بدن باشد و بخواهد پنهان باشد! حضرت همین الان دارد با این بدن عنصری زندگی می‌کند، حضرت هست اما نفس و حقیقت روح او بر بدنش حاکم است و این حقیقت روح، زمان ندارد، ایشان امامِ زمان است، این حقیقت مقید به مکان نیست چرا که امام مکان است. اگر معنای غیبت را فهمیدی اقرأ وارق! ✨ امام می‌گوید خودت را منتظر بار بیاور. منتظر چه چیزی؟ منتظر آن حقیقتی که از طبیعت و نشئه‌ی مادی و حواس ظاهری من غایب است. امام می‌خواهد به ما بگوید در حدود توقف نکن، توجه به غیب کن و به سمت کمال بی منتها حرکت کن چون روح منِ امام حد ندارد؛ من ظل الله هستم، هرچقدر به من قرب پیدا کنی باز هم کم است. باید به حقیقت من مشتاق باشی. خاصیت شوق می‌دانید چیست؟ محب همیشه مشتاق است. خاصیت شوق این است که وقتی محب به مقصد برسد، اشتیاق او فروکش می‌کند. به همین خاطر اگر شوق و اشتیاقت به سمت جسم امام باشد و دنبال جسم و حد محدود باشی گرفتار می‌شوی. شخص مثلا می‌خواهد به حرم علی بن موسی الرضا علیه السلام برود، دیدید چقدر شوق دارد؟ وقتی که رسید چطور؟ اشتیاقش فروکش می‌کند. محب به واسطه‌ی شوقی که به یک غایت دارد، به سوی او به راه می‌افتد و حرکت می‌کند و اگر به آن غایت برسد متوقف می‌شود. اگر نرسیده باشد بی‌قرار است‌ و دلش در تب و تاب است. وقتی به مقصد برسد و اشتیاق او فروکش کند، آنجا دیگر  سخنی نیست إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا. اما نه، ما یک امام زمانی داریم که هرچقدر به او نزدیک تر بشوی دورتر می‌شوی! یعنی چه؟ نزدیک شده‌ای ولی می‌بینی سبحان الله، کمالات او تمام شدنی نیست لذا حرکت در موضوع امام زمان علیه السلام توقف ندارد. ✨ انتظار تمام نمی‌شود. در این موضوع خدا گفته إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ!! مگر خدا منتظر چیزی می‌شود؟! خدا می‌گوید من منتظرم!! مگر انتظار خدا حد دارد؟! شما می‌خواهی بگویی خدایا یک روزی انتظار تو به سر می‌آید؟! می‌خواهی به خدا حد بزنی؟! این آیه‌ی قرآن می‌خواهد بگوید انتظار تو از سنخ انتظار منِ خدا باشد! منتظر باشید که إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ، من در شما منتظر هستم! این معیت معیت قیومیه است، فهمش نَفَس می‌بُرد! آقا حرکت کن... این می‌شود امید داشتن، این می‌شود ایستا نبودن، اینکه می‌گوییم موضوع امام زمان ارواحنا فداه در شیعه موضوعی است که امید می‌آفریند و انسان را به حرکت در می‌آورد و توقف در کار انسان نیست همین است. کسی که حضرت را بشناسد در مسیر حکومتی که مد نظر اوست حرکت می‌کند و این معنی انتظار و ظهور است. @madarezirak
1_39079578.rar
حجم: 3.21M
🔰 چهل کاربرگ "سرگرمی های قرآنی ویژه کودکان دبستانی" @madarezirak
سختی ها و مشکلات صیقل دهنده یا خالص کننده انسانهاست و قرآن می فرماید: لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ (سوره بلد/4 ؛ راستى که ما انسان را در سختی و رنج و مشکل آفریدیم)... شاید این آیه را با این فراز عهد عتیق بهتر بفهمیم : "او در جایگاه پالاینده و خالص کننده نقره خواهد نشست ..." اگر امروز داغی آتش مشکلات و سختی های زندگی را احساس می‌کنی، به یاد داشته باش که در محضر خداوند و در برابر چشمان اویی و خداوند می خواهد تو را خالص و طاهر و مصفی کند و اگر رهایت کند ... @madarezirak
قرآن میگوید: وَ العاقِبَةُ لِلمُتَّقین؛(۴) خب عاقبت -پایان کار- یعنی چه؟ پایان کار متعلّق است به متّقین؛ هم پایان کار دنیا متعلّق به متقّین است، هم پایان کار آخرت متعلّق به متّقین است، هم مبارزات اگر بخواهد پیروز بشود متعلّق به متّقین است، هم در میدان جنگ اگر بخواهید بر دشمن پیروز بشوید باید متّقی باشید. ببینید! [اگر] دقّت بکنید، [می‌بینید] عاقبت مال متّقین است؛ این را یک خرده عمق پیدا کنیم، دقّت پیدا کنیم، از جمله نگذریم. [یا مثلاً:] وَ لَنَبلُوَنَّکُم بِشَیءٍ مِنَ ‌الخَوفِ وَالجوعِ وَ نَقصٍ مِنَ الاَموالِ وَ الاَنفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصابِرین؛(۵) این خوف چیست؟ جوع‌‌ چیست؟ انسان بایستی تأمّل کند بر روی این کلمات، بر روی این مفاهیم؛ معنای این، همان تدبّر در قرآن است؛ تدبّر در قرآن، اینها است. @madarezirak