🌷مهدی شناسی ۱۷۵🌷 🔹زیارت آل یاسین🔹 🌹السلام علیک حین تقوم🌹 ◀️قسمت دوم 💠قائم💠 🌱محدّث نوری (رحمةُ الله علیه) گوید: قائم یعنی: برپا شونده در فرمان حق تعالی ، چون آن حضرت (علیه السلام) پیوسته در شب و روز مهیّای فرمان الهی است که به محض اشاره ظهور نماید... . 🌱 در روایتی از ابوحمزه ثمالی آمده که گوید: از امام باقر (علیه السلام) پرسیدم: یا بن رسول الله ! آیا همه شما قائم به حق نیستید؟ فرمود: آری ، همه ما قائم به حق هستیم. گفتم: پس چگونه حضرت صاحب الأمر (علیه السلام) را قائم نامیدند؟ فرمود: « هنگامی که جدّم حسین (علیه السلام) کشته شد ، فرشتگان به درگاه خداوند – عزّ و جلّ- صدا به گریه و ناله بلند کردند و عرضه داشتند : اِلها! صاحب اختیار ! آیا غفلت می ورزی از کسی که برگزیدۀ تو و فرزند برگزیده ات و بهترین خلق را به قتل رسانیده است؟! پس خداوند- عزّ و جلّ – به آنها وحی فرمود: ای ملائکه من ! آرام باشید. به عزّت و جلالم سوگند! حتماً از آنها انتقام خواهم گرفت ، هر چند پس از مدّتها باشد. سپس خداوند – عزّ و جلّ- برای فرشتگان از روی امامان از فرزندان حسین (علیه السلام) پرده برداشت. ملائکه خوشحال شدند و دیدند یکی از آنها ایستاده نماز می خواند، خداوند فرمود: به این قائم –عجّل الله فرجه الشریف – از آنها انتقام می گیرم». 🌱 از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که فرمودند: « هنگامی که حضرت قائم (علیه السلام) بپاخیزد ، مردم را از نو به اسلام دعوت می کند و به آیینی که کهنه و مندرس شده و مردم از آن بی خبر مانده اند ، رهنمون می گردد. و بدین جهت حضرت قائم (علیه السلام) مهدی نامیده شده ، که مردم را به شیوه ای هدایت می کند ، که از آن دور افتاده اند. و بدین سبب قائم خوانده شده که به حق قیام خواهد کرد[ و حق را برپا خواهد داشت]». 🌱و از وظایف شیعیان- مستحب و احیاناً واجب- بپاخاستن هنگام یاد شدن نام یا القاب شریفۀ آن حضرت (علیه السلام) و یا خصوص لقب شریف قائم می باشد، و این شیوه بین تمامی شیعیان دوازده امامی در همۀ عصرها شیوع داشته و هست. 🌱روایاتی در این باره وارد شده ، اینکه: روزی در مجلس امام صادق (علیه السلام) نام حضرت صاحب الزمان – عجّل الله فرجه الشریف – برده شد ، امام صادق (علیه السلام) به احترام اسم آن حضرت بپا ایستادند.و در خبری دیگر راجع به سبب بپا خاستن هنگام یاد نمودن لفظ قائم ، از القاب حضرت حجّت – عجّل الله فرجه الشریف – سؤال شد ، آن حضرت فرمود: « زیرا که او را غیبتی است طولانی و از مهربانی شدیدی که نسبت به دوستانش دارد ، به هر کسی که او را به این لقب- که به دولت او و حسرت خوردن از جهت غربتش اشاره دارد- یاد کند، نظر می فرماید. از گونه های تعظیم او این است که غلام به حال تواضع برای ارباب خود بپاخیزد،[ به خصوص] هنگامی که مولای جلیلش به دیدۀ شریفش به او نظر می کند ، باید که بپا خیزد و از خداوند – جلّ ذکره- تعجیل فرجش را طلب نماید». 🌱 عالم جلیل مرحوم فقیه ایمانی گفته است: برخاستن در وقت ذکر اسم مبارک حضرت صاحب الامر (علیه السلام) ، هر چند موافق با تعظیم و احترام از ایشان است ، لکن حکمت مهم تری است و آن امر این است که برای نصرت و یاری آن حضرت (علیه السلام) ، باید همیشه عزم قلب و نیّت صدق مؤمن این باشد که هر وقت آن حضرت (علیه السلام) ظاهر شوند ، او در قیام برای نصرت و اطاعت امر ایشان حاضر باشد ، بدین ترتیب با برخاستن در موقع ذکر اسم ایشان ، اظهار عزم قلبی خود را می کند و می گوید: خداوندا شاهد باش من الان حاضرم ، اگر آن حضرت (علیه السلام) ظاهر شوند ، در نصرت و اطاعتش قیام به امر ایشان نمایم. 🌱بنابراین مهم است که وقت برخاستن ، متذکّر چنین معنایی باشد و در همان حال مسألت تعجیل فرج ایشان را از خداوند نماید ، به وجهی که عمل حضرت رضا (علیه السلام) بیانگر حکمت و استحباب این عمل گردید. 🌱 حدیث بپا خاستن حضرت رضا (علیه السلام) چنین است: وقتی دعبل خُزاعی قصیدۀ معروف خود را بر حضرت رضا (علیه السلام) خواند و امام قائم – عجّل الله فرجه الشریف – را یاد کرد ، امام رضا (علیه السلام) دست خود را بر سر نهاد و به عنوان تواضع بپا ایستادند و برای فرج آن حضرت(علیه السلام) دعا کردند. #مهدی_شناسی #قسمت_175 #زیارت_آل_یاسین