#مناجات_با_خدا
#حاج_منصور_ارضی
آنکه یک عمر زمین خورده منم
پایبند گُنه خویشتنم
پُر ِ لغو است کلام و سخنم
شده فرسوده ز عصیان بدنم
انَّ الِانسان لَفی خُسر منم
من که در چاهِ هوس افتادم
عمر و فرصت همه از کف دادم
غیر تو کس نکند امدادم
رحم کن بر من و بر ضعف تنم
انَّ الِانسان لَفی خُسر منم
من که از عمر گذشته خجلم
از عقب ماندگی خود کسلم
از هوس ها شده آلوده دلم
هان بر درگه تو داد زنم
انَّ الِانسان لَفی خُسر منم
تا به کی فرصت ماندن دارم
دِین مردم چو به گردن دارم
ترس از لحظه ی مردن دارم
این عیان است ز قبر و کفنم
انَّ الِانسان لَفی خُسر منم
من که خسران زده در دنیایم
غرق حسرت به صف عقبایم
گر نیاید به مدد مولایم
می شود در دل دوزخ وطنم
انَّ الِانسان لَفی خُسر منم
الهی العفو ...