#شبنشینی_با_مقام_معظم_رهبری رهبرانقلاب: ما انسانها مثل یک ظرف خالی هستیم؛ یک ظرف خالی باید پُر بشود. با چه آن را پُر خواهیم کرد؟ با فیض الهی، یعنی همان قطره قطره معنویّت و روحانیّت و نورانیّت و مانند اینها که در این ظرف همین‌طور تدریجاً ریخته بشود. [البتّه‌] به‌شرطی که یکباره خالی‌اش نکنیم؛ [چون‌] گناه که بکنیم، همه‌ی این لطفهای الهی خالی میشود. بایستی این ظرف وجود را با تفضّلات الهی پُر کرد. به شرطی که دل وصل باشد؛ اگر دل وصل نباشد، فایده‌ای ندارد. اگر دل متصّل بود، کمترین عملی هم برای شما فایده میدهد. #سلامتی_فرمانده_صلوات

قتل عام فجیع و جانور خویانه مردم اصفهان توسط «تیمور لنگ» تیمور قبل از ورود به داخل شهر اصفهان، ۵٠ هزار تن از سربازانش را در خارج شهر مستقر کرد و به بقیه سربازانش دستور داد وارد شهر شوند. او به صراحت به سربازانش دستور داد که به هیچکس حتی زنان و کودکان «رحم» نکنند. همچنین به سربازانش گفته بود که «زیباترین زنان ایران» در شهر اصفهان هستند و بعد از تصرف شهر ، این زنان مال سربازان خواهند بود. در تمام طول محاصره شهر اصفهان مردم از فرط گرسنگی، تمامی سگ ها، گربه ها و قاطر ها و اسب های شهر را خورده بودند. مردم اصفهان با این وجود دست از مقاومت برنداشتند و با وجود گرسنگی سخت در مقابل تیمور ایستادگی کردند. در حالی که مرد ها شمشیر به دست با سربازان تیمور میجنگیدند، زنها نیز هرچه را به دست می آوردند روی هم انباشته و سنگر های دفاعی میساختند. هرچند تیمور ۲۵ هزار سرباز ذخیره را وارد شهر کرد اما اصفهانی ها جانانه مقاومت کرده و کوچه پس کوچه های شهر را به سنگر های دفاعی تبدیل کردند. مردم اصفهان گروهی از سربازان تیمور را زنده زنده سوزاندند و در مجموع ۸۵ هزار سرباز تیمور از کار افتادند. برای در هم شکستن مقاومت مردم دستور داد سربازانش خانه های مردم را با بیل و کلنگ و باروت منفجر کردند و آتش زدند. خشم مهاجمان تیموری به حدی بود که به محض مشاهده شخصی ولو یک زن زیبا ، در دم سرش را بریده یا شکمش را پاره پاره میکردند. با آنکه تیمور «مسلمان» بوده و به ابنیه مذهبی مثل مساجد احترام میگذاشت، دستور داد مسجدی را که مردم در آن پناه گرفته بودند با باروت منفجر کنند. بعد از قتل عام، «زن های جوان» و هرچه در شهر ارزش داشت در بین سربازان تیمور تقسیم شد. حتی تیمور به کودکان نیز رحم نکرد و به دستور او سربازانش با اسب از روی کودکان گذشتند و کودکان را به سم اسبان کوفتند و خرد کردند و کودکان زیر پای سم اسبان با خاک راه برابر و له شدند. عده کشته شدگان اصفهان را ۷٠ هزار تن نوشته اند که از سر های کشته شدگان نیز کله منار ساختند! منبع: تیمور لنگ، چهره هراس انگیز تاریخ نوشته استاد پناهی سمنانی

نگاﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ! یک نفر ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺪ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺧﻮﺏ؛ ﯾﮑﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺟﺬﺍﺏ و ﺩﯾﮕﺮی ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﯿﭻ ﺣﺴﺎﺏ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ! یک نفر تو را دوست دارد و دیگری از تو متنفر است! ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﭘﺲ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺧﻮﺩﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺪﻩ... خــــدا پـرونده ای را کـه مردم مینویـسند،نمی خوانـد! 💕💕💕

❤️ امام علی(ع): 💚دو چیز شما را تعریف می کند: 💛صبر شما وقتی که چیزی ندارید 💛ورفتار شما وقتی که همه چیز دارید 📗غررالحکم،ح۸۸۸۳

لبخنـد ِخــدادرنفس ِصبح عیــان است بگذارخــدا دست بہ قلبت بگـذارد امروز برایش پُرِلبخنـد و امیــداست هر ڪس ڪہ خودش را بہ خدایش بسپـارد...

『 سرمایه عمر 』 خداوند متعال خطاب می‌کند: ای اهل ایمان! ای کسانیکه قبول کردید من خدای شما هستم آیا نمی خواهید شما را هدایت کنم به تجارتی که از عذاب دردناک نجات دهم؟ ✅ سرمایه شما عمر شماست. گهر وقت بدین خیرگی از دست مده آخر این در گرانمایه بهایی دارد وای بر ما که ساعت ها و روزها و هفته ها و ماه ها و سالها گذشت و نفهمیدیم که چه سرمایه‌ای داریم. جوانان محترم از ته قلب به خدا ایمان بیاورید و در پی آن در راه خدا جهاد عمل صالح کنید. [ آیت الله ضیاءآبادی ]

#ایثار ابان بن تغلب مى گويد: همراه امام صادق (ع ) طواف كعبه مى نمودم ، يكى از شيعيان با من ملاقات كرد، و از من در خواست رفع حاجتى نمود، گفت :((با من براى حاجتى بيا)). او به من اشاره مى كرد، ولى من مى خواستم به طواف ادامه دهم ، و خوش ‍ نداشتم به او توجه كنم ، و همراهى با امام صادق (ع ) را رها نمايم ، همچنان به طواف ادامه مى دادم ، باز ديدم آن شخص به من اشاره كرد، امام صادق (ع ) او را ديد، و به من فرمود: ((اى ابان ! آيا تو را مى طلبد؟)) گفتم : آرى . فرمود: نزد او برو. گفتم : آيا طوافم را بشكنم ؟ فرمود: آرى . گفتم : گر جه طواف واجب باشد؟ فرمود: آرى ، (بشكن و برو ببين او چه نيازى دارد؟) ابان مى گويد: طواف را رها كردم و همراه آن شيعه نيازمند رفتم ، و سپس باز گشتم و به محضر امام صادق (ع ) رسيدم ، و از آن حضرت پرسيدم : ((به من خبر بده ، حق مؤ من بر مؤ من چه اندازه است ؟)) امام : اى ابان ، از اين پاسخ بگذر (زيرا بسيار مهم است و تو طاقت اداى آن را ندارى ). ابان : چرا قربانت گردم ؟ سپس ابان همواره سؤ ال فوق را تكرار كرد، سر انجام امام صادق (ع ) فرمود: ((اى ابان ! آيا نصف اموالت را به آن نيازمند مى دهى ؟)) وقتى آن حضرت چهره مرا دگرگون ديد فرمود: اى ابان آيا نمى دانى كه خداوند، مؤ منانى را كه ايثارگرند و ديگران را بر خودشان ترجيح مى دهند (به بزرگى ) ياد فرموده است (در آنجا كه در شاءن مؤ منان انصار مى گويد: و يوثرون على انفسهم و لو كان بهم خصاصة ((آنان (انصار)، مهاجران را بر خود مقدم مى دارند، هر چند خود شديدا فقير باشند.)) (حشر9) ابان : آرى ، خداوند چنين فرموده است . امام : آگاه باش كه اگر نصف اموالت را به او بدهى ، تازه او را بر خودت ترجيح نداده اى ، بلكه به مساوات با او رفتار نموده اى ، وقتى به او ايثار كرده اى (و طبق آيه فوق ، ايثارگر هستى ) كه از نصف ديگر اموالت نيز چيزى به او بدهى (تا اموال او بر تو، ترجيح يابد) منبع: کتاب داستانهاى اصول كافى 1-2

📚 #داستان_های_کوتاه_و_آموزنده 👈 همنشین بد در عصر پیامبر اسلام (ص) در میان مشرکان، دو نفر با هم دوست بودند، نام این دو نفر، «عقبه» و «ابی» بود. «عقبه»، آدم سخی و بلند نظر بود، هر زمان از مسافرت برمی گشت، سفره مفصلی ترتیب می داد و دوستان و بستگان را به مهمانی دعوت می کرد، و در عین آنکه در صف مشرکان بود، دوست می داشت که پیامبر اسلام (ص) را نیز مهمان خود کند. درمراجعت از یکی از مسافرتها، سفره گسترده ای ترتیب داد و جمعی، از جمله پیامبر (ص) را دعوت کرد. دعوت شدگان به خانه او آمدند، و کنار سفره غذا نشستند، پیامبر (ص) نیز وارد شد و کنار سفره نشست، ولی از غذا نخورد، و به «عقبه» فرمود: «من از غذای تو نمی خورم مگر اینکه به یکتائی خداوند، و رسالت من گواهی دهی». «عقبه»، به یکتائی خدا و رسالت پیامبر(ص) گواهی داد و به این ترتیب قبول اسلام کرد. این خبر به گوش دوست «عقبه» یعنی «ابی» رسید، او نزد «عقبه» آمد و به وی اعتراض شدید کرد و حتی گفت: تو از جاده حق منحرف شده ای. «عقبه» گفت: من منحرف نشده ام، ولی مردی بر من وارد شد و حاضر نبود از غذایم بخورد جز اینکه به یکتائی خدا و رسالت او گواهی بدهم، من از این، شرم داشتم که او سر سفره من بنشیند ولی غذا نخورده برخیزد. «ابی» گفت من از تو خشنود نمی شوم مگر اینکه در برابر محمد(ص) بایستی و او را توهین کنی و... «عقبه» فریب دوست ناباب خود را خورد، و از اسلام خارج شد و مرتد گردید و در جنگ بدر در صف کافران شرکت نمود و در همان جنگ به هلاکت رسید. دوست ناباب او «ابی» نیز در سال بعد در جنگ احد در صف کافران بود و بدست رزم آوران اسلام کشته شد. آیات 27 و 28 و 29 سوره فرقان در مورد این جریان نازل گردید، و وضع بد «عقبه» را در روز قیامت، که بر اثر همنشینی با دوست بد، آنچنان منحرف گردید، منعکس نمود و به همه مسلمانان هشدار داد که مراقب باشند و افراد منحرف را به دوستی نگیرند. در آیه 28 سوره فرقان چنین آمده که در روز قیامت می گوید: یا ویلتی لیتنی لم اتخذ فلاناً خلیلاً: «ای وای بر من کاش فلان (شخص گمراه) را دوست خود، انتخاب نکرده بودم». 🍂تا توانی میگریز از یار بد 🍂یار بد، بدتر بود از مار بد 🍂مار بد، تنها تو را بر جان زند 🍂یار بد بر جان و بر ایمان زند 📗 #داستان_دوستان، ج 1 ✍ محمد محمدی اشتهاردی