#رول_نان_لواش_یاپیتا 2 عدد نان 1 کیلو گرم سینه مرغ پخته و ریش ریش شده 2 عدد هویج رنده شده 2 حبه سیر رنده شده 1 پیاز نگینی خرد شده 350 گرم پنیر رنده شده(چدار یا پروسس پیتزا) چند شاخه شوید تازه خرد شده سس مایونز به میزان لازم نمک،فلفل سیاه،پاپریکا و ادویه های دلخواه طبق ذائقه

📚 #داستان_های_کوتاه_و_آموزنده 👈 اویس قرنی و اطاعت مادر گویند اویس شتربانی می کرد و از اجرت آن مخارج مادر خود را می داد. یک روز از مادر اجازه خواست که برای زیارت پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم به مدینه رود. مادرش گفت اجازه می دهم به شرط آنکه بیش از نصف روز در مدینه توقف نکنی. اویس حرکت کرد وقتی به خانه پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم رسید اتفاقا ایشان هم تشریف نداشتند. ناچار اویس بعد از یکی دو ساعت توقف پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم را ندیده، به یمن مراجعت کرد. چون حضرت به خانه برگشت پرسید این نور کیست که در این خانه تابیده؟ گفتند شتربانی که اویس نام داشت به اینجا رسید و بازگشت. فرمود آری اویس در خانه ما این نور را به هدیه گذاشت و رفت. سپس فرمود: «یفوح روائح الجنة من قبل القرن و اشوقاه الیک یا اویس القرن» نسیم بهشت از جانب یمن و قرن می وزد چه بسیار مشتاقم به دیدارت ای اویس قرنی. 📗 #منتهی_الامال، ج 1، ص 142 ✍ حاج شیخ عباس قمى 🍁🍂🍁🍂

📚 #داستان_های_کوتاه_و_آموزنده 👈 نابینا و کور دل نابینائی در شب تاریک چراغی در دست و سبوئی بر دوش در راهی می رفت. فضولی به وی رسید و گفت: ای نادان! روز و شب پیش تو یکسانست و روشنی و تاریکی در چشم تو برابر، این چراغ را فایده چیست؟ نابینا بخندید و گفت: این چراغ نه از بهر خود است، از برای چون تو کوردلان بی خرد است، تا به من پهلو نزنند و سبوی مرا نشکنند. 🍂حال نادان را به از دانا نمی داند کسی 🍂گرچه دردانش فزون از بوعلی سینا بوَد 🍂طعن نابینا مزن ای دم ز بینائی زده 🍂زانکه نابینا به کار خویشتن بینا بود 📗 #بهارستان ✍ عبدالرحمن جامی 🍂🍁🍂🍁

#مدیریت_زمان 29 🔶 گاهی وقت ها میشه که نمایندگان مجلس و سایر قانون گذاران و دولتی ها برای اینکه مقداری نفت یا بنزین در جایی هدر نره کلی برنامه ریزی میکنند و کارت سوخت طراحی میشه و کلی کار فرهنگی صورت میگیره. یا اینکه جلوی هدر رفت آب ها گرفته میشه. ❇️ بله این خیلی خوبه که جلوی اسراف این موارد گرفته بشه ولی از همه این موارد مهم تر، اسراف در زمان هست. باید برنامه ریزی های گسترده ای توسط مسئولین مختلف کشوری صورت بگیره تا عمر مردم و خصوصا نوجوانان و جوانان ما الکی از بین نره. 🔸🔺 در طول سال های مختلف مدرسه کجا با دانش آموزان بر سر مدیریت زمان صحبت میشه؟ فرزندان ما مدیریت زمان خودشون رو در کجا باید یاد بگیرند؟ ✔️کدوم معلم دلسوزی پیدا میشه که در مورد مدیریت زمان با دانش آموزانش کار عمیق تربیتی کنه؟

#تلنگر 🌱اگر روزي ، بے منت دلے را شاد ڪردي .. بے " گناه " لذت بردی🥀 بی ریا دستے را گرفتی .. بدان آن روز را زندگــــی ڪرده ای ... اَللّٰــــھُҐَ عَجَّل لِوَلیِــڪَـ الفرج 🍁🍂🍁🍂

درسهایی از حضرت زهرا (سلام الله علیها) 9⃣3⃣ قسمت سی و نهم💎 اگر با دیده حق بین بنگریم، تمام زوایای زندگی یگانه دخت رسالت می تواند برای تمام انسانهای سعادت طلب، درس آموز و راهگشا باشد؛ زیرا آن بانوی عالم در مهد وحی و رسالت پرورش یافته و از سینه وفا و نجابت تغذیه کرده است. آن حضرت تمام عوامل و زمینه های تربیتی را در راه رسیدن به کمال تجربه کرده و بهترین بهره را در این زمینه برده است. امروزه محققان علوم تربیتی می کوشند تا عوامل پیدا و پنهان ساختار شخصیت انسان و شاکله وجودی وی را بررسی کنند و در تلاش اند که به تمام زمینه ها، عوامل و موانع تربیت دست یابند و در جهت پیشرفت علوم تربیتی آن را به کار گیرند. اگر از این زاویه، نگاهی به مراحل تکوین و رشد و بالندگی دوران زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که هر اندازه علوم تربیتی پیشرفت کند و قدم به سوی تعالی بگذارد، شخصیت والای کوثر ولایت و مادر امامت را بیشتر خواهند شناخت و انوار زهرای مرضیه سلام الله علیها بهتر جلوه خواهد کرد. ادامه دارد...

📖 رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت دویست و پنجاه و یکم همچنان روی تخت چمباته زده و به انتظار بازگشت مجید، سرم را از پشت به دیوار تکیه داده بودم. از بعد نهار رفته بود تا شاید بتواند از کسی به اندازه پول پیش خانه قرض کند و این پول هم مقدار کمی نبود که هر کسی به سادگی زیر بار پرداختش برود. هنوز یک هفته از عمل جراحی‌اش نگذشته و به سختی قدم از قدم برمی‌داشت، ولی نمی‌توانست ماندن در این اتاق را هم تحمل کند که هر روز از صبح تا غروب در خیابان‌ها پرسه می‌زد، بلکه دری به رویمان گشوده شود. به روی خودش نمی‌آورد که چند میلیون پولش هنوز دست پدر مانده و همین پول می‌تواند فرشته نجات زندگی‌مان باشد و شاید نمی‌خواست به روی من بیاورد که باز شرمنده رفتار ظالمانه پدرم شوم. به ابراهیم و محمد فکر می‌کردم و می‌دانستم که اگر از حال خواهرشان باخبر شوند، حتماً دستی به یاری‌ام بلند می‌کنند و خبری از کمک‌هایشان نمی‌شد که یقین داشتم عبدالله حرفی به گوششان نرسانده است. دیگر از هوای گرم و گرفته اتاق کلافه شده بودم که با بشقاب کوچکی خودم را باد می‌زدم تا قدری نفسم جا بیاید. حالا یک ساعتی می‌شد که برق هم رفته و اتاق در تاریکی دلگیری فرو رفته بود و دیگر صدای آزار دهنده کولر گازی هم نمی‌آمد تا لااقل دلم به خنکای اندکش خوش شود. کولر گازی طوری در پنجره قرار گرفته بود که دورتا دورش یک نوار باریک خالی مانده و تنها روشنایی اتاق، نوری بود که از همین درز کوچک به دورن می‌تابید. برق اضطراری مسافرخانه را هم گاهی وصل می‌کردند و همین که نسیم کم رمقی از کولر گازی بلند می‌شد، به نظرم صاحب مسافرخانه حیف پولش می‌آمد که بلافاصله برق اضطراری را هم قطع می‌کرد تا باز از گرما نفسم در سینه حبس شود. حالا این فضای تنگ و تاریک با یک زندان انفرادی تفاوتی نمی‌کرد که نمی‌دانستم چند شب دیگر باید تحملش کنم و کابوس وحشتناک من و مجید هم همین بود که پیش از آنکه پولی به دست‌مان برسد تا خانه‌ای اجاره کنیم، همین پول‌مان هم به پایان برسد و حتی نتوانیم کرایه همین زندان انفرادی را هم بپردازیم. یکی دو بار با مجید در مورد کمک خواستن از اقوام حرف زده و هیچ کدام راضی به این کار نبودیم. من که از اقوام خودم خجالت می‌کشیدم که شاید هنوز از قطع ارتباط من با خانواده‌ام بی‌خبر بودند و اگر دست نیاز به سمت شان دراز می‌کردم، می‌فهمیدند توسط پدر و برادران خودم طرد شده‌ام و بعید می‌دانستم با این وضعیت دیگر برایم قدمی بردارند. مجید هم دلش نمی‌خواست دست به دامن اقوامش در تهران شود که بیش از او من شرمم می‌آمد که آنها بفهمند خانواده‌ام با من و مجید چه کرده‌اند. در این چند روز چند بار تصمیم گرفته بودم که با ابراهیم و محمد تماس بگیرم و درخواست کنم تا مخفیانه و دور از چشم پدر، میهمان خانه‌شان شویم یا پولی قرض بگیریم، ولی می‌دانستم مجید به این خفت و خواری رضایت نخواهد داد. همین دیشب بود که به سرم زد تا به هر زبانی شده دل مجید را نرم کنم و با هم به در خانه خودمان برویم، بلکه پدر دلش به رحم آمده و بار دیگر به خانه راهمان دهد، ولی بلافاصله پشیمان شدم که می‌دانستم حتی اگر مجید راضی شود، دل سنگ پدر و آتش فتنه‌انگیزی نوریه اجازه نمی‌دهد ما دوباره به آن خانه برگردیم. از اینهمه غریبی و بی‌کسی، دلم شکست و هنوز زخم از دست دادن حوریه التیام نیافته بود که باز کاسه چشمانم از اشک پُر شد و سر به زانوی غم گذاشتم که کسی به در زد. مجید که کلید داشت و لابد عبدالله بود که طبق عادت این چند روزه به دیدنم آمده بود. همچنانکه اشک‌هایم را پاک می‌کردم، از روی تخت پایین آمدم و هنوز کمرم درد می‌کرد که با قدم‌هایی سُست و سنگین به سمت در رفتم. در را که باز کردم، عبدالله بود و پیش از هر حرفی، با دلسوزی اعتراض کرد: «تو این اتاق خفه نمیشی؟!!!» و خواست به سراغ مسئول مسافرخانه برود که مانع شدم و گفتم: «ولش کن، فایده نداره! اگه الانم برق اضطراری رو وصل کنه، دوباره خاموش می‌کنه.» 📖 رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت دویست و پنجاه و دوم وارد اتاق شد و از چشمانش می‌خواندم دلش به حالم آتش گرفته که اوج دلسوزی‌اش را به زبان آورد: «اگه این هم خونه‌ام زودتر بر می‌گشت شهرشون، شما رو می‌بُردم خونه خودم، ولی حالا اینم این ترم پایان نامه داره و به این زودی‌ها بر نمی‌گرده.» هر چند مثل گذشته حوصله ابراز مِهر خواهری نداشتم، ولی باز هم دلم نمی‌خواست بیش از این غصه حال و روزم را بخورد که با لبخند کمرنگی جواب دادم: «عیب نداره! خدا بزرگه...» و به قدری عصبی بود که اجازه نداد حرفم را تمام کنم و همانطور که روی صندلی کنار اتاق می‌نشست، جواب صبوری‌ام را با عصبانیت داد: «خدا بزرگه، ولی خدا به آدم عقل هم داده!» مقابلش لب تخت نشستم و هنوز باورم نمی‌شد با این لحن تلخ، توبیخم کرده باشد که با دلخوری سؤال کردم: «من چی کار

ادامه قسمت دویست وپنجاه ودوم👆 کردم که بی‌عقلی بوده؟» به همین چند لحظه حضور در اتاق، صورتش از گرما خیس عرق شده بود که با کف دستش پیشانی‌اش را خشک کرد و با صدایی گرفته جواب داد: «تو کاری نکردی، ولی مجید به عنوان یه مرد باید یه خورده عقلش رو به کار مینداخت!» و نمی‌دانم دیدن این وضعیت چقدر خونش را به جوش آورده بود که مجیدم را به بی‌خردی متهم می‌کرد و فرصت نداد حرفی بزنم که با حالتی مدعیانه ادامه داد: «اگه همون روز که بابا براش خط و نشون می‌کشید و تو التماسش می‌کردی که مذهب اهل سنت رو قبول کنه، حرف تو رو گوش می‌کرد و سُنی می‌شد، بر می‌گشت خونه و همه چی تموم می‌شد! نه بچه‌تون از بین می‌رفت، نه انقدر عذاب می‌کشیدین! تو می‌دونی من هیچ مشکلی با مذهب مجید نداشتم و ندارم، ولی وقتی کار به اینجا کشید، باید کوتاه می‌اومد!» خیره نگاهش کردم و با ناراحتی پرسیدم: «مگه همون روزها تو به من نمی‌گفتی که چرا زودتر نمیرم پیش مجید؟ مگه باهام دعوا نمی‌کردی که چرا تقاضای طلاق دادم؟ مگه زیر گوشم نمی‌خوندی که مجید منتظره و من باید زودتر برم پیشش؟ پس چرا حالا اینجوری میگی؟» در تاریکی اتاق صورتش را به وضوح نمی‌دیدم، ولی ناراحتی نگاهش را احساس می‌کردم و با همان ناراحتی جواب داد: «چون می‌دونستم مجید کوتاه نمیاد! چون مطمئن بودم اون دست از مذهبش بر نمی‌داره!» سپس به چشمانم دقیق شد و عقیده عاشقانه مجید را پیش نگاهم به محاکمه کشید: «ولی واقعاً اونهمه پافشاری ارزش اینهمه مصیبت کشیدن رو داشت؟!!! تو که ازش نمی‌خواستی کافر شه، فقط می‌گفتی مذهبش رو عوض کنه! اصلاً می‌اومد به بابا می‌گفت من سُنی شدم، ولی تو دلش شیعه بود! یعنی زندگی‌اش ارزش یه ظاهرسازی هم نداشت؟!!! یعنی انقدر سخت بود که به خاطرش زندگی‌اش رو داغون کرد؟!!! ارزش جون بچه‌اش رو داشت؟!!!» و ای کاش اسم حوریه را نیاورده بود که قلبم در هم شکست و اشکم جاری شد. سرم را پایین انداختم و با شعله‌ای که دوباره از داغ دخترم به جانم افتاده بود، زیر لب زمزمه کردم: «خُب مجید که نمی‌دونست اینجوری میشه!» که با عصبانیت فریاد کشید: «نمی‌دونست وقتی تو رو از خونه زندگی‌ات آواره می‌کنه، وقتی تو رو از همه خونواده‌ات جدا می‌کنه، چه بلایی سرت میاد؟!!!» عبدالله همیشه از مجید حمایت می‌کرد و می‌دانستم از این حال و روزم به تنگ آمده که اینچنین بی‌رحمانه به مجیدم می‌تازد که با لحنی ملایم از همسرم حمایت کردم: «مجید نمی‌خواست منو از شما جدا کنه، می‌خواست بیاد با بابا حرف بزنه، می‌خواست بیاد عذرخواهی کنه و قضیه رو با زبون خوش حل کنه. ولی بابا نذاشت. بابا پاشو کرده بود تو یه کفش که باید طلاق بگیرم.» و در برابر نگاه برادرانه‌اش شرمم آمد که بگویم حتی پدر برایم شوهری هم انتخاب کرده و نقشه قتل فرزندم را کشیده بود که من از ترس جان دخترم از آن خانه گریختم، ولی عبدالله گوشش به حرف من نبود که دلش از اینهمه نگون بختی‌ام به درد آمده و انگار تنها مجید را مقصر می‌دانست که ابرو در هم کشید و با حالتی عصبی پاسخ داد: «چرا انقدر ازش حمایت می‌کنی؟!!! بلند شو جلو آینه یه نگاه به خودت بکن! رنگت مثل گچ شده! دیگه حتی پول ندارین یه وعده غذای درست حسابی بخوری! داری تو این اتاق می پوسی! چرا؟!!! مگه چی کار کردی که باید انقدر عذاب بکشی؟!!!» و هنوز شکوائیه پُر غیظ و غضبش به آخر نرسیده بود که کلید در قفلِ در چرخید و در باز شد.

📖 رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت دویست و پنجاه و سوم مجید با دست چپش به سختی در را باز کرد و همانجا در پاشنه در ایستاد که انگار نفسش بند آمده و دیگر نمی‌توانست قدمی بردارد. دوباره رنگ از صورتش پریده و پیشانی‌اش خیس عرق شده بود که هنوز ضعف خونریزی‌های شدیدش جبران نشده و رنگ زندگی به رخسارش برنگشته بود. از نگاه غمگینش پیدا بود گلایه‌های عبدالله را شنیده که با لحنی گرفته سلام کرد و باز می‌خواست به روی خودش نیاورد که با مهربانی رو به من کرد: «چقدر وقته برق رفته؟ الان میرم بهش میگم.» از جا بلند شدم و به رویش خندیدم تا لااقل دلش به مهربانی من خوش باشد و گفتم: «یه ساعتی میشه.» و می‌دیدم دیگر رمقی برای رفتن به طبقه پایین و جر و بحث با مسئول مسافرخانه ندارد که با خوشرویی ادامه دادم: «حالا فعلاً بیا تو، ان شاءالله که زود میاد.» از مهربانی بی‌ریایم، صورتش به خنده‌ای شیرین باز شد و با گام‌هایی خسته قدم به اتاق گذاشت، ولی عبدالله نمی‌خواست ناراحتی‌اش را پنهان کند که سنگین سلام کرد و از روی صندلی بلند شد تا برود که مجید مقابلش ایستاد و صادقانه پرسید: «از دست من ناراحتی که تا اومدم می‌خوای بری؟» هر دو مقابل هم قد کشیده و دل من بی‌تاب اوقات تلخی عبدالله، به تپش افتاده بود که مبادا حرفی بزند و دل مجید را بشکند که نگاهی به مجید کرد و با لحن سردی جواب داد: «اومده بودم یه سر به الهه بزنم.» و مجید نمی‌خواست باور کند عبدالله به نشانه اعتراض می‌خواهد برود که بازهم به روی خودش نیاورد و پرسید: «نمی‌دونی بابا کجا رفته؟» از این سؤالش بند دلم پاره شد، عبدالله خیره نگاهش کرد و او هم مثل من تعجب کرده بود که به جای جواب، سؤال کرد: «چطور؟» به گمانم باز درد جراحتش در پهلویش پیچیده بود که به سختی روی صندلی نشست و با صدای ضعیفی جواب داد: «چند بار رفتم درِ خونه، پول پیش رو پس بگیرم. ولی کسی خونه نیس.» نگاهم به صورتش خیره ماند که گرچه به زبان نمی‌آورده تا دل مرا نلرزاند، ولی خودش به سراغ پدر می‌رفته و چقدر خوشحال شدم که پدر نبوده تا دوباره با مجید درگیر شود. عبدالله شانه بالا انداخت و با بی‌تفاوتی پاسخ داد: «من که تازگی‌ها خیلی اونجا نمیرم، ولی ابراهیم می‌گفت یه چند وقتیه با نوریه رفتن قطر.» مجید با دست چپش روی پهلویش را گرفت و با صدایی که از سوزش زخم‌هایش خش افتاده بود، زمزمه کرد: «نمی‌دونی کِی برمی‌گرده؟» از اینکه می‌خواست باز هم به سراغ پدر برود، دلم لرزید و پیش از آنکه حرفی بزنم، عبدالله قدمی را که به سمت در اتاق برداشته بود، عقب کشید و رو به مجید طعنه زد: «اینهمه مصیبت کم نیس؟!!! می‌خوای بری که دوباره با بابا درگیر شی؟!!! این همه تن الهه رو لرزوندی، بس نیس؟!!!» و مجید انتظار این برخورد عبدالله را می‌کشید که ساکت سر به زیر انداخت تا عبدالله باز هم عقده دلش را بر سرش خالی کند: «بذار خیالت رو راحت کنم! بابا که هیچی، ابراهیم و محمد هم از ترس بابا، دیگه کاری به تو و الهه ندارن!» مجید آهسته سرش را بالا آورد و نگاه متحیرم به عبدالله خیره شد تا با عصبانیت ادامه دهد: «من دیروز هم به ابراهیم زنگ زدم، هم به محمد، ولی هیچ کدوم حاضر نیستن حتی یه زنگ بزنن حال الهه رو بپرسن، چه برسه به اینکه براتون یه کاری بکنن!» از اینهمه بی‌مِهری برادرانم قلبم شکست و خون غیرت در چشمان مجید جوشید که پیش از آنکه من حرفی بزنم، مردانه اعتراض کرد: «مگه من ازت خواسته بودم بهشون زنگ بزنی و واسه من گدایی کنی؟!!!» عبدالله چشمانش از عصبانیت گرد شد و فریاد کشید: «اگه به تو باشه که تا الهه از گشنگی و بدبختی تلف نشه، از کسی کمک نمی‌خوای!!!» از توهین وقیحانه‌اش، خجالت کشیدم که به حمایت از مجید، صدایم را بلند کردم: «عبدالله! چطوری دلت میاد اینجوری حرف بزنی؟!!! اومدی اینجا که فقط زجرمون بدی؟!!!» و فریاد بعدی را از روی خشمی دلسوزانه بر سرِ من کشید: «تو دخالت نکن! من دارم با مجید حرف می‌زنم!» و مجید هم نمی‌خواست من حرفی بزنم که با اشاره دست لرزانش خواست ساکت باشم، به سختی از روی صندلی بلند شد و دیدم همه خطوط صورتش از درد در هم شکست و خواست جوابی بدهد که عبدالله امانش نداد: «می‌بینی چه بلایی سرِ الهه اُوردی؟!!! لیاقت خواهر من این بود؟!!! لیاقت الهه این مسافرخونه اس؟!!! زندگی‌اش نابود شد، از همه خونواه‌اش بُرید، بچه‌اش از بین رفت، خودش داره از ضعیفی جون میده! اینهمه عذابش دادی، بس نیس؟!!! حالا می‌خوای اینجا زنده به گورش کنی؟!!! بعدش چی؟!!! وقتی دیگه پول کرایه اینجا رو هم نداشتی می‌خوای چی کار کنی؟!!!»

*آخرین وصیت شهيد حاج محمد كيهاني اعزامي از انديمشك. زمانی که فهمید کاملا" در محاصره داعش افتاده و شهادتش قطعی است. و شاید دیگر هرگز فرصتی برایش نباشد. . این کلیپ را لحظاتی قبل از شهادت برای خانواده اش فرستاد* *همه ما مخاطب شهید هستیم* 🌹روحش شاد. ای خدا 🤲ما شرمنده ی شهدا نشویم اَللّٰــــھُҐَ عَجَّل لِوَلیِــڪَـ اَلْᓅَرَجْ╰

#بدون‌تعارف . . ابوتراب‌را‌گفتند: یا‌علۍ! ما‌فعلت‌حتّی‌تصیرَ‌علیاً؟ چہ‌ڪردۍ‌ڪہ" علی "شدۍ؟ حضرت فرمودند: إنّۍ‌کنتُ‌بوابّاً‌لقلبی نگھبان‌دلم‌بودم! +نگھبان‌دلت‌باش🌿'! . . اَللّٰــــھُҐَ عَجَّل لِوَلیِــڪَـ الفرج 🍁🍂🍁🍁

🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷 « تقدیم به قلب صبور همسران شهدا» جنس «شهادت» تو فرق می کند! تو یک زنی... جهاد بر زنان واجب نیست، اما تو هم شهید می‌شوی. تو می‌دانستی به کسی بله می‌گویی که دنیایی نیست، وقتی بله گفتی شهید شدی لحظه لحظه عاشقانه‌ات را زندگی کردی، می‌دانستی عمر عاشقانه‌ات کوتاه است ...و با این علم و آگاهی‌ات، شهید شدی گفت دلبسته‌اش نشوی... و تو هر بار پس از شنیدن غزل‌های خداحافظی‌اش شهید شدی ثانیه‌های نبودنش را همچون گذران سالیانی دور و دراز تحمل کردی ... و در تیک تاک ثانیه‌های نبودنش شهید شدی ترس وجودت از مجروح شدنش، اسیر شدنش، شهید شدنش را به صبر مبدل کردی... و هربار با این افکار شهید شدی از نبودن گفت و تو شهید شدی از شهادت گفت و تو شهید شدی از تنهایی‌های بدون او گفت و تو شهید شدی از رسالتت بعد از شهادتش گفت و تو شهید شدی از به ثمر رساندن بچه‌ها بی او گفت و تو شهید شدی حال او شهید شد و تو شهید شدی آری تو شهید شدی شهادتی از جنس پر احساس زنانه، از جنس تمام لحظه‌های سختِ بی او ... از جنس دلتنگی‌های مداوم ... از جنس تنهایی ... از جنس صبوری. تو هم شهید شدی فقط جنس شهادت تو فرق میکن! او یک بار شهید شد و تو هر دم شهید می‌شوی 🍁🍂🍁🍂🍂

🌸 #میلاد_پیامبر_اکرم(ص) 🌸 #میلاد_امام_جعفر_صادق(ع) 💐عشق تو تو خونمونه 💐جونمون نثاره 🎤 #محمود_کریمی 👏 #سرود 🌸🍃

⚫️⚫️نماز شب در قرآن: 🌸🍃پاداش شب‏ زنده‏ داری‏🍃🌸 🍀خداوند می‏فرماید: ان المتقین فی جنات و عیون آخذین ما آتاهم ربهم انهم کانوا قبل ذالک محسنین کانو قلیلا من اللیل ما یهجعون و بالاسحارهم یستغفرون؛ 🍀 به یقین پرهیزکاران در باغ‏های بهشت و میان چشمه‏ها قرار دارند و از آنچه پروردگارشان به آنان بخشیده دریافت می‏کنند؛ زیرا پیش از آن در دنیا از نیکوکاران بودند، آن‏ها کمی را می‏خوابیدند و در سحرگاهان استغفار می‏کردند. 📚سوره ذاريات آیات 15-18 🍀آری! بهشت برین الهی، پاداش کسانی است که از خواب شب بر می‏خیزد و به عبادت و استغفار مشغول می‏ شوند. #نماز_شب_در_قرآن #نماز_شب_را_به_نیت_ظهور_میخوانیم #شبتون‌مهدوی

🍁وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي ✨تَحَبَّبَ إلَيَّ وَ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّي.. 🍁قربون اون خدایی ✨که با من مهربونی میکنه 🍁بهم محبت میکنه ✨با اینکه از من بی نیازه... 🍁شبتون خوش 🌙 ✨چراغ امیدتون روشن 🍁وجودتون سلامت ✨غم از احوالتون دور 🍁لبخند کُنج لباتون ✨و دعای خیر همراه زندگیتون 🍁🍂

🎥 کلیپ روز 💚 ذکر نام پیامبر اکرم (ص) و امام زمان (عج) در تورات و انجیل 🎤استاد رائفی پور #هفته_وحدت #امام_زمان عج #جمعه ➖➖➖➖➖➖➖➖ 💌 @

شده هفده ربیع میرداماد

🎥 آخرین صحبت‌های طلبه شهید محمد کیهانی در محاصره داعش😭

🎥 نماهنگ «کجایی عزیزم» 🔰 #مجید_بنی‌‌فاطمه

🎥 غیبت امام زمان(عج) چرا طول می‌کشد؟ 🔰 #استاد_عالی

💐ای حُسن خُلقت بی بدل 💐ای از تو عالم در عجب 🌷پیشاپیش ولادت رسول اکرم (ص) بر عموم مسلمانان جهـان گرامی باد💐 #استوری 🌸🍃

#دوڪلام‌حرف‌حساب🌿 •میدونی‌ چرا توبه ،‌قیمت‌‌ دارہ؟! چون‌ وقتی برمیگردیم ڪه میتونیم نیایم. . . مهم‌ اینه‌ ڪه هر جا‌ هستیم و فهمیدیم داریم راهُ‌ اشتباه میریم برگردیم.. #ان‌_الله‌_یحب‌_التوابین❤️ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اَللّٰــــھُҐَ عَجَّل لِوَلیِــڪَـ اَلْᓅَرَجْ╰ 🍁🍂🍁🍂

 اون‌قدر آدمها قبل من و شما 🍃غصه خوردند، 🍃گریه کردند ، 🍃عاشق شدند، 🍃فارغ شدند، 🍃فحش دادند... اون‌قدر آدمها قبل من و شما 🌱بردند، باختند، 🌱گذاشتن رفتند .. 🌱از دیگران بریدند.. اون‌قدر آدمها قبل من و شما 🍃 به گذشته‌شون فکر کردند، 🍃حسرت خوردند، 🍃بغض کردند... اما حالا کجا هستند؟ 🌱 پس رفیق رها کن  ، 🌱 رها کن و شاد باش.. 🌱از امروزت ، از زندگیت لذت ببر.. 🌸🍃

✍شهید سپهبد قاسم سلیمانی: هرڪدام از شما یڪ شهــید را دوست خود بگیرد و سیره عملی و سبڪــ زندگـــــی او را بڪار ببندید ببینید چطــور رنگ و بوی شهدا را به خود می‌گیرید و خدا به شما عنایت می‌کند. #یادش‌باصلوات💚 اَللّٰــــھُҐَ عَجَّل لِوَلیِــڪَـ الفرج 🍁🍂🍁🍂

#تلنگـــــر⚠️ مومن ضعیف همونیه ڪه دلش میخواد ڪیلومترها پیاده بره تا حرم امام حسین رو زیارت ڪنه اما دلش نمیاد از خواب سحر بزنه و نماز صبحش رو بخونه💔!  اَللّٰــــھُҐَ عَجَّل لِوَلیِــڪَـ اَلْᓅَرَجْ╰ 🍁🍂🍁🍂