#آشپزی😍 موساکا‌‌ طرزتهیه: برای درست کردن موساکا سه عدد سیب زمینی بزرگ رو حلقه ای برش بزنید و توی روغن سرخ کنید.‌ ۵ عدد بادمجون رو پوست بگیرید و بعد گرفتن تلخی بادمجونا توی روغن سرخ کنید بزارید کنار تا مواد گوشتی رو آماده کنیم.‌‌ یدونه پیاز نگینی رو تفت بدید و بعد اینکه سبک شد، حدود ۲۵۰ الی ۳۰۰ گرم گوشت چرخ کرده اضافه کنید و تفت بدید تا گوشت باز بشه،یک الی دو قاشق رب گوجه فرنگی و نمک و فلفل هم بزنید به همراه نصف فنجون آب جوش و نیم ساعت در قابلمه و بزارید تا پخته بشه و آب اضافه گوشت کشیده بشه‌. برای درست کردن سس سفید؛سه قاشق آرد رو با ۵۰ گرم کره تفت بدید و کم کم شیر سرد اضافه کنید(در کل سه لیوان شیر)نمک و فلفل بزنید و فرصت بدید تا سس غلیظ بشه.‌ #آشپزی

🌸 ۶ راه برای داشتن انرژی مثبت 🔸روزی نیم ساعت پیاده روی کنید. برای انرژی مثبت بودن، این روش عالی است. 🔸یک قضیه را حتی بی ارزش و کوچک،انقدر در بوق و کرنا نکنیم. مسائل مهم، برای شما مهم باشد. مسائل کوچک را کوچک برخورد کنید. سعی کنید درباره مسائل کوچک با دیگران صحبت نکنید. 🔸همواره خرق عادت کنید!‌ خرق عادت کردن یعنی آن که به دنبال چیزهایی برای خواندن و تماشا کردن باشید که در زندگی تان تا حالا سابقه نداشته است. 🔸 کارهایی که شادی آفرین نیستند را بدون رودربایستی کنار بگذارید. برای انرژی مثبت بودن، باید با انرژی مثبتها گام بردارید و هم نشین شوید. شناخت انرژی مثبت ها در پیرامون شما سخت نیست. وقت زیاد تری را با آن ها سپری کنید. 🔸برای انرژی مثبت بودن،نباید۲۰ساعت در روز کار کنید. کار و استراحت و تفریح و مطالعه و تغذیه، ۵ عنصرحیاتی برای حیات انرژی مثبت هاست. به هر کدام سر جای خود احترام بگذارید. 🔸انرژی مثبت ها، به دنبال این نیستند که صبح تا غروب به این فکرکنند که دیگران درباره آنها چه فکری میکنند. پس حرف و نظر مردم در زندگی شخصی‌تان نباید کوچکترین تاثیری داشته باشد. 🌸 زندگیتون سرشار از انرژی مثبت .🌸🍃

🌷آخرین پنجشنبه ماه رمضان🌷 🕊در روایات بـرای امـوات🕊 🌷بسیار مغتنم دانسته شده🌷 برای چشم انتظاران اسیران خاک 😔 با شاخه گلی،ذکر صلوات و فاتحه ای🌷 از آنها یادی کنیم 🌷🙏🌷 .🌷🍃

نصرالله: مسأله فلسطین، جان تازه‌ای یافته است دبیرکل حزب‌الله لبنان: 🔹روز به روز حکمتی که در نامگذاری روز قدس از سوی امام خمینی (ره) نهفته است، آشکارتر می‌شود. 🔹مسأله فلسطین، جان تازه‌ای یافته و طرفداران و مجاهدان و حامیانی پیدا کرده است که حاضرند در راه قدس فداکاری کنند. 🔹 راهبرد رژیم صهیونیستی این است که مردم منطقه فلسطین را فراموش کنند. #روز_قدس .

پرفسور مسعود درخشان: اگر ما #امیرالمومنین علیه‌السلام را نداشتیم چه خاکی بر سرمان می ریختیم؟ #ياعلي

🌸 #پنجشنبه_است 🕯برای شادی روح درگذشتگان 🌸وهمه عزیزانمان که 🕯دستشون از دنیاکوتاست 🌸بخوانیم 🕯فاتحه وصلوات 🌸خدایا 🕯همه ی اسیران خاک را 🌸ببخش وبیامرز...آمین روحشان شاد و یادشان گرامی🌸 .🌸🍃

مقاومت اسلامی نُجَباء عراق با انتشار ویدئویی هشداردهنده به زبان عبری، موشک بالستیک جمال ۶۹ خود را فاش کرد و سناریوی حمله موشکی همه جانبه و همزمان به اسرائیل از یمن، ایران، عراق، سوریه، لبنان و غزه را بررسی کرد... #روز_قدس #فلسطین جمعه آخر ماه مبارک رمضان

🌷آخر هفته تون عالی 💕الهے قشنگترین لحظه ها 🌷در انتظارتون باشه 💕الهے هرگز لبخند 🌷از شما دور نشه 💕الهے خوشبختی، مثل سایه 🌷همراهتون باشه 💕الهے امروزتون پر باشه 🌸از خبرای خوب و اتفاقای زیبا . 🌸🍃

⛔️🎥طفل یمنی از آغوش پدر شهیدش زیر آوار جدا نمی شود. سبحان الله ... *از این درد اگر هزار بار جان دهم رواست* ⏪اگر با جنایت کودک کشی اسرائیلی ها مقابله میشد اکنون سعودی ها اینگونه جرات کودک کشی پیدا نمیکردند. پ ن : ارزش #روزقدس فهمیدید؟ یعنی ماکه دستمون نمیرسه انتقام این جنایات بگیریم حداقل میتونیم فریاد انتقام سر بدیم✋ و در محضر الهی روسیاه نباشیم که بی تفاوت بودیم😔 اللهم عجل لولیک الفرج .

#پنکیک #پنکیک_صبحانه ‌ ارد ۱ پیمانه شکر ۲ قاشق شیر یک پیمانه سرخالی بکینگ پودر ۱ ق چ وانیل یک سوم ق چ تخم مرغ ۱ عدد روغن ۳ قاشق نمک یک پنس ‌ ارد و بکینگ پودر و نمک رو باهم مخلوط و سه بار الک کنید .تخم مرغ،وانیل ،شکر،روغن مایع و شیر و باهم مخلوط کنید و با همزن دستی تا جای که دونه هاش شکر اب بشه هم بزنید و بعد ارد رو بهش اضافه کنید کف تابه ی نچسب رو کمی چرب کنید و یه ملاقه از مایع پنکیک رو وسط تابه بریزید، شروع به حباب زدن میکنه بعد از دو دقیقه برش گردونید تا طرف دیگه هم بپزه و طلایی بشه توجه داشته باشید که حرارت متوسط باشه بعد از پخت پنکیک میتونید به دلخواه با میوه ، نوتلا یا عسل سرو کنید. ‌نوش جانتون❤️

#هنیم_گوبگی 🧇 😋 ▫️100 گرم مارگارین ▫️2 لیوان ایرمیک ▫️1 فنجان ماست ▫️1 فنجان روغن ▫️1 ق غ بکینگ پودر ▫️1 ق چ وانیل ▫️آرد به همان اندازه که لازم است (دو یا دوونیم لیوان) 🔸شربت ▫️2 لیوان شکر ▫️2.5 لیوان آب 🔸برای شربت ، شکر و آب را در قابلمه میریزیم و روی حرارت میذاریم و5 دقیقه پس از جوشاندن، آن را خاموش می کنیم. مواد خمیر خود را اضافه می کنیم و خمیری درست می کنیم که به دست نچسبد، تکه هایی به اندازه دلخواه خود بر می داریم و آنها را گرد میکنیم. اگر می خواهید وسط را با انگشت سوراخ کنید، اگر می خواهید، می توانید مستقیماً مثل من یک توپ درست کنید و روی سینی بگذارید. آنرا می پزیم در دمای 180 درجه فر تا قهوه ای شود. بعد از فر خارج میکنیم و شربت را روی آن میریزیم و یک ساعت بعد سرو میکنیم ╲

#گوشت_شیشه_ای گوشت شیشه ای،غذای مقوی برای بچه ها و بزرگترها،گوشت هارو بعد از اینکه در شیشه قرار دادین در ظرف رو ببندید و شیشه رو در آبجوش یا غذای در حال پخت قرار بدید،گوشت کم کم پخته و بسیار مقوی و خوش طعم می شود.حتما امتحان کنید. . #آشپزی

*سلام_امام_زمانم🖐🏻 👈هر زمان که مے گوییم " العجل یا مولای یا #صاحب_الزمان زمزمه هایت را میشنوم که میگویے صبـر کن چشــم دلت نیـل شــود مے آیم شعـر مـن حضــرت هابیـل شـود مے آیم قول دادم که بیایم به خدا حرفے نیست دل به آیینـــه کـه تبـدیـل شــود مے آیم ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ - اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُم🌱 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج ♥️ #ماه_رمضان الکریم✨

🎥فیلمی جدید از فائزه هاشمی و اهانت به امام حسین (ع) که حقیقتا برای بهایی ها هم این مرحله قفله! آقای دادستان لا اقل ما رو بازداشت و محاکمه کنید بدونیم هستید‼️ آخه اینهمه سکوت طبیعی نیست‼️ ✍ قصد انتشار کفریات این موجود پلشت رو نداشتم اما یک نکته ای ذهنم رو حسابی مشغول کرد. فائزه هاشمی یک شبه و به تنهایی به این درجه از گمراهی و شرارت نرسید . وقتی هاشمی رفسنجانی در خاطراتش مینویسد در عاشورا و تاسوعای سال ۷۱ با خانواده میرفتن سد لتیان تفریح ،باید انقلابیون به فکر فرو میرفتن که اینها دیگر چه دین و مذهبی دارند در روزی که حتی ارمنی ها هم برای امام حسین عزادارند ،چرا هاشمی رفسنجانی و خانواده اش به تفریح میروند و با افتخار هم در کتاب خاطراتش ماجرا را مینویسد؟ اینها در ۴۰ سال گذشته در انقلاب ما و در راس نظام دینی ما چکار میکردند؟ .

🔴شهیدی که به دلیل نورانیت چهره، منور نام گرفته بود ◾️شهید عباسعلی کریم آبادی* اینقدر نورانی بود که وقتی وارد اتاق می شد من چراغ را خاموش می کردم دوستان همرزم اعتراض می کردند که چراغ را روشن کن !!! من می گفتم تا وقتی منور هست چراغ لازم نیست . خداوند بدلیل معصومیت ایشان نوری در چهره او قرار داده بود که بهش می گفتیم " منور " وقتی ایشان به درجه رفیع شهادت نایل آمد دوستان برای اعلام خبر شهادت به خانواده ایشان مراجعه کردند پدرشان گفته بود: قبل از اینکه چگونگی شهادت او را بیان کنید چند سوال می پرسم  ۱. عباس آیا سر به تن دارد ؟ گفتیم نه ۲. آیا دو دست دارد ؟ گفتیم نه پدرشان با یک اطمینان خاطر گفت : خیالم راحت شد پرسیدیم چطور؟؟!! گفت : دلیل انتخاب نام عباسعلی این بود قبل از اینکه او بدنیا بیاید خواب آقا ابوالفضل العباس (ع) را دیدم و به همین دلیل نام او را عباسعلی گذاشتم و من اطمینان داشتم که او نیز همانند آقا ابوالفضل العباس (ع) به شهادت می رسد . *راوی جانبازتخریبچی اویس زکی خانی* *شادی ارواح* *طیبه ی شهدا صلوات* 🌿🌷🌷🌷🌿

ادامه داستان رمان_یک_فنحان_چای_با_خدا 😌 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 قسمت چهل و سه: نشستن در یک تاکسی زرد آن هم در کشوری که کابوسِ حاکمیتش تیشه شد بر ریشه ی زندگیمان٬ ناباورانه ترین٬ ممکنِ دنیا بود .. بیچاره پدر که عمرش به مستی و سلامِ بی جوابِ هیلتری در دنیایِ سازمانی اش گذشت...و نفهمید که خلق ایران در گیرو دار ِ روزمرگی فراموششان کرده اند.. خیابان ها هر چند پر از دست اندازهای ماشین افکن اما زیبا بود.. پر از هجوم زندگی.. ریتمی ِاز هالیوود زده گی و سنت گرایی.. که در ظاهرِ عجیبِ مردم و صفِ غری بِه نانوایی هایشان کاملا مشهود بود.. حکایتی از کلاغ و تلاش بی فرجام برای طاووس شدن... چقدر تاسف داشت؛حال این مردم.. در ترافیکی بی انتها زندانی شدیم.. دلهره ایی مَلَس به وجودم چنگ میزد. پیرمردِ راننده سری تکان داد:(هی.. یادش بخیر..این آدرستون خیلی از خاطرات گذشته رو برام زنده کرد.. چه روزایی بود.. الانمو نبین.. تو جوونی یه یلی بودم واسه خودم.. اعلامیه میذاشتیم زیر لباسامو ده برو که رفتیم.. مامورای ساواک خودشونو میکشتن هم به گردِ پامم نمیرسیدن..) آه کشید٬ بلند و پر حزن:(داداشم واسه این انقلاب شهید شد.. خیلی از رفیقام جون دادن زیر دست و پای اون ساواکی های از خدا بی خبر.. به قول نوری گفتنی: "ما برای آنکه ایران... خانه ی خوبان شود.. رنج دوران برده ایم" اما آخرش از کل انقلاب سهممون شد همین یه ماشین و کرایه اش که نون زن و بچه مونو باهاش میدیم.. اما بازم خدارو شکر.. راضیم..امنیت باشه٬ ما به نونِ خشکم راضی هستیم) خدا.. خدا.. خدا.. بختکی که برای تمام زندگیم نقشه داشت.. و حالا از زبان این پیرمرد آتش میشد و سینه ام را میسوزاند.. باید عادت میکردم.. خدا وِردِ زبانِ این جماعت ایرانی بود.. بالاخره بعد از ساعتها ترافیکِ سرسام آور اما پر از مردم شناسی به خانه رسیدیم.. چشمان مادر دو دو میزد. پیرمرد چمدان ها را جلوی پایم گذاشت و آدرس خانه را با اسمایی جدیدش روی تکه کاغذی نوشت و به دستم داد:(اینو داشته باش که یه وقت به مشکل نخوری.. راستی٬ به ایرون هم خوشی اومدی باباجان.. ان شالله کنگر بخوری و لنگر بندازی.. اینجا یه تیکه نون بربریش میارزه به کل فرنگستون و آدماش) چشمها و لبخنده کنج لبش زیادی مهربان بود٬ درست مثله تمام مسلمانان ترسو.. در کنار مادر٬ رو به روی خانه ایستادم! درش بزرگ بود و تیره رنگ... کلید را به طرف در برم..اما نه..این گشایش٬ حق مادر بود.. کلید را به دستش دادم... در را باز کرد با صورتی خیس از اشک! و زبانی که قصد شکستنِ طلسمش نبود.. با باز شدن در٬ عطری از گذشته بر مشام خزید.. کهنه گی در برگهای مرده ی زیر پایمان هویتشان را فریاد میزدند.. خانه ایی عجیب.. درست شبیه همان فیلمهایِ ایرانی که گاه مادر در نبود پدر میدید... با حیاتی بزرگ و مدفون در برگهای چندین ساله که محصولِ درختان بلند و تنومندِ باغچه ی حاشیه نشینِ دیوارش بود و حوضی بزرگ که از علائم حیاتی اش آبی لجن بسته به چشم میخورد.. و خانه ایی بزرگ که بی شباهت به محل تجمع ارواح نبود و میلی برای بازدیدِ داخلش سراغت را نمیگرفت‌.. نمیدانستم حسم چیست؟؟ نفرت یا علاقه..؟؟ اما هر چه بود٬ عقل ماندن را تایید نمیکرد... پیرمرد کنار ماشین اش ایستاده بود و با دستمالی قرمز رنگ شیشه هایش را تمیز میکرد. (هتل)؟؟ پیرمرد ایستاد:( میخواین برین هتل باباجان..) با سر تایید کردم.. مادر قصد دل کندن نداشت اما من هم قصدی برای ماندن نداشتم. با گامهایی تند به سراغش رفتم. دستش را کشیدم. تکان نمیخورد. درست مانند کودکی لج باز. کنار گوشش زمزمه کردم:( بیا بریم هتل. این خونه الان قابل سکونت نیست) مسرانه سرجایش ایستاد. کلافه شدم:(اگه بیای بریم هتل؛قول میدم خیلی زود کسی رو بیارم تا اینجا رو تمیز کنه.. بعد میتونیم اینجا بمونیم..) انگار راضی شد و با قدمهایی سست به سمت ماشین رفت! ادامه دارد........ بامــــاهمـــراه باشــید🌹

قسمت چهل و چهار: در همهمه ی فکری خودم و مادر،‌راهی هتل شدیم. ذهنم،‌میدانی جنگ زده بود برای بافتن و رشته کردن. اینجا هتلهایش هم زیبا بود و من گیج ماندم از آن همه تلاشِ‌ غولهای قدرت برایِ سیاه نمایی...پیرمرد راننده لبخند زد.. دربان هتل لبخند زد..مسئول رزرو لبخند.. کارگر ساده که حامل چمدانها بود لبخند زد.. اینجا جنس لبخند آدمهایش فرق داشت.. اینجا لبریز بود از مسلمانان ترسو... در اتاقم را محکم بستم و برای اطمینان بیشتر یک صندلی پشت آن قرار دادم. من حتی از لبخند مسلمان ترسو هم میترسیدم. دانیال همیشه میخندید.. بعد از چند ساعت استراحتِ نافرجام به سراغ متصدی هتل رفتم. باید چند کارگر برایم پیدا میکرد تا آن خانه ارواح، بازیافت میشد. چند لغت فارسی را کنار یکدیگر چیدم... نمیداستم میتوانم منظورم را برسانم یا نه..اما باید تلاشم را میکردم. متصدی جوانی خوش چهره بود با رنگی آسیایی. مقابلش ایستادم. با مهربانی نگاهم کرد. جملاتِ از پیش تعیین شده را گفتم.. لبخندش پر رنگتر شد. احتمالا نوعی تمسخر..مطمئنا کلماتم معنیِ خاصی را انتقال نداد. پرسید،‌میتوانم انگلیسی صحبت کنم؟ و من میتوانستم.. این ملت با زبان بین الملل هم آشنا بودند؟ یعنی اسلام جلویشان را نمیگرفت؟ کمی عجیب به نظر میرسید... ماجرای خانه را برایش توضیح دادم و او قول داد تا چند نفر را برای این کار پیدا کند.فردای آن روز آدرس را به کارگران دادم و به همراه مادر راهی خانه شدم. این خانه و حیاتش اگر زیرِ‌خروارها خاک و برگ هم دفن میشد،‌جای تعجب نبود. دوریِ چندین ساله این تبعات را هم داشت. دو کارگر نظافت حیات و دو کارگر نظافت داخل خانه را به عهده گرفتند. وقتی درِ‌چفت شده را به سختی باز کردم مقداری خاک به سمتم هجوم آورد و من ترسیدم...زنده به گوری کمترینِ‌ لطفِ‌این دیار و مردمانش است!خاطراتِ کودکی زنده شد...درست در لابه لای مبلهای تار بسته از عنکبوت و زیر سیگاریِ دفن شده در غبارِ‌پدر... اینجا فقط دانیال میخندید..و من می دویدم.. او به حماقتم در دلبستگی و من در پی فرار از وابستگی..مادر با احتیاطی خاص وسایل را زیرو رو میکرد.. گاه لبخند میزد ..گاه میگریست...با یان تماس گرفتم...آرامشِ‌ چهره اش را از اینجا هم میتوانستم ببینم:(کجایی دختر ایرونی ؟؟) جمله اش کامل نشده بود که صدای عصبی عثمان گوشم را آزار داد:(‌هیچ معلومه کدوم گوری هستی؟ آخه تو کی میخوای مثه بقیه آدما زندگی کنی؟ ) هیچ وقت.. اگر هم میخواستم،‌ خدایِ‌ این آدمها بخیل بود! حوصله ایی برای پاسخگویی نبود،‌پس گوشی را قطع کردم..چندین بار گوشیم زنگ خورد. عثمان بود. جواب ندادم...ناگهان صدایی عجیب در حیات پیچید.. صوت داشت.. آهنگ داشت.. چیزی شبیه به کلماتِ‌ سجاده نشینِ مادر... انگار خدای این مسلمانان سوهان به دست گرفته بود برای شکنجه ام.. درد به معده و سرم هجوم آورد..حالم خوب نبود و انگار قصد برتر شدن داشت..کاش گوشهایم نمی شنید... منبعِ‌ این صداها از کدام طرف بود؟؟ بی حس و حال، جمع شده در معده، رویِ‌یکی از پله ها نشستم. یکی از کارگران که مردی میانسال بود در حالیکه آستینش را بالا میزد به سمت حوض رفت. شیرِ آبِ‌کنارش را باز کرد.آّب با فشار و رنگی زرد  از آن خارج شد..مرد چه میکرد؟؟یعنی وضو بود؟؟ اما مادر و یا عثمان که به این شکل انجامش نمیدادند..روبه رویم ایستاد:(خانووم نمیدونید قبله کدوم طرفه؟) مزحکترین سوال ممکن را پرسید آن هم از من..مسیرِ خانه یِ خدایش را از من میخواست؟ پسر جوانی که همراهش بود صدایش زد:(مشتی.. این فارسی بلد نیست.. حالا مجبوری الان نماز بخوونی؟؟ برو خونه بخوون..) مرد سری  تکان داد:(نمازو باید اول وقت خووند..) پسر جوان سر از تاسف تکان داد.. یعنی مسلمان نبود؟ دختری جوان از خانه خارج شد:(مشتی قبله اینوره...سجاده تو یکی از اتاقا پهن بود.. اون خانوومه هم رفت روش وایستاد واسه نماز..)پیرمرد تشکری پر محبت کرد:( ممنون دخترم.. ببین میتونی یه مهر واسم پیدا کنی..)دختر ایستاد:( نه ظاهرا از اهل سنت هستن.. اون خانوومه نه مثه ما وضو گرفت..نه مثه ما نماز خووند.. مهرم نداشت..) پیرمرد با چشمانی مهربان به سمت باغچه رفت. چیزی را در آن جستجو کرد. سپس با سنگی کوچک در گوشه ایی از باغ ایستاد. سنگ را روی چمن ها قرار داد و روبه رویش ایستاد.. نماز خواند.. تقریبا شبیه به مادر با اندکی تفاوت..سجده رفت..اما به روی سنگ.. خدای این مردمان در این سنگ خلاصه میشد؟؟ چقدر حقیر!صدای گوشی بلند شد.. اینبار یان بود: (دختر ایرونی هم انقدر کم حوصله ؟؟ اون دیوونه که گذاشت رفت.) برای کنترل درد معده نفسهایی عمیق کشیدم. صدایش نگران شد:(سارا حالت خوبه؟)نه..خوب نبود..سکوت کردم:(سارا.. ما با هم دوستیم.. پس بگو چی شده.. مشکل کجاست؟حال مادر چطوره؟؟)چشمم به نماز خواندنِ پیرمردِ‌ کارگر بود:(از اینجا بدم میاد.) باز هم صدایش نرم شد و حرف هایش پر از آرامش! #رمان_یک_فنجان_چای_باخدا ادامه دارد

قسمت چهل و پنج: حرفهای آن روزِ یان، آرامشی سوری به وجودم تزریق کرد و قول داد تا برایِ‌ پیدا کردنِ‌ پرستاری مطمئن محضه نگهداری از مادر و انجام کارهای خانه با آن دوستِ‌ ایرانی اش هماهنگ کند. عصر برای تسویه حساب و جمع آوری وسایلم به هتل رفتم و با تاریک شدن هوا باز هم آن صوتِ عربی را از منبعی نامشخص شنیدم.. انگار حالا باید به شنیدنِ‌ چند وعده یِ این نوایِ مسلمان خیز عادت میکردم. وقتی به خانه رسیدم کارها تمام شده بود و پیرزنی چادر مشکی پوش، نشسته روی یکی از آن مبلهای چوبی با روکشِ قرمز و قدیمی اش انتظارم را میکشید.گوشیم زنگ خورد، یان بود. میخواست اطلاع دهد که دوستش، پیرزنی مهربان و قابل اعتماد را برای کمک و پرستاری از مادر، روانه خانه کرده. من در تمام عمر از زنانی با این شمایل فراری بودم حالا باید یکی شان را در دیدار روزانه ام تحمل میکردم؟و مزحکترین ایده ی ممکن، اعتماد به یک ایرانی... چاره ایی نبود...من اینجا کسی را نمیشناختم.. پس باید به یان و انتخابِ دوستِ ایرانی اش اعتماد میکردم.. مدتی گذشت.. مادر همان زنِ بی زبانِ چند ماه اخیر بود و فقط گاهی با پیرزن پرستار چای میخورد و به خاطراته زنانه اش گوش میداد.. و من متنفر از عطر چای به اتاقم پناه میبرم. اتاقی به سکوت نشسته با پنجره هایی رو به باغ... در این چند وقت از ترسِ خویِ جنگ طلبی مسسلمانان ایرانی پای از خانه بیرون نگذاشتم و دلم پر میکشید برای میله های سرد رودخانه.. خاطرات دانیال.. عطر قهوه.. شیشه ی باران خورده و عریضِ‌ کافه ی محلِ کارِ عثمان... اینجا فقط عطرِ‌ نانِ‌ گرم بود و چایِ‌ مسلمان طلب.. گاهی هم پچ پچ کلاغهای پاییز زده در لابه لای شاخ و برگِ درختان باغ.. اینجا بارانش عطر خاک داشت، دلیلش را نمیدانم اما به دلم می نشست... یان مدام تماس میگرفت و اصرار میکرد تا برای آموزش زبان آلمانی به عنوان مربی به آموزشگاهی که دوستش معرفی کرده بود بروم،‌ بی خبر از ناتوانیم برای فارسی حرف زدن. پس محضِ خلاصی از اصرارهایش هم که بود واقعیت را به او گفتم و او خندید.. بلند و با صدا.. اما رهایی در کار نبود چون حالا نظرش جهتی دیگری داشت و آنهم رفتن به همان آموزشگاه برایِ‌ یادگیری زبانِ‌ فارسی بود.. یان دیووانه ترین روانشناسی بود که میشناختم... چند روزی به پیشنهادش فکر کردم. بد هم نمیگفت.. هم زبان مادری را می آموختم.. هم تنفرم را با زبانشان ابراز میکردم.. نوعی فال و تماشا.. یان با دوستش هماهنگ کرد و مدتی بعد از آموزشگاه برایِ‌ دادنِ آدرس، تماس گرفتند و پروین، پیرزن پرستار آن  در کاغذی یادداشت کرد و به دستم داد.  دو روز بعد ، عزم رفتن کردم با شالی مشکی که به زور موهایِ‌ طلاییم را میپوشاند.. ماشینِ ارسال شده از آ‍‍‍‍‍‍ژانسِ‌ محل در هیاهویِ‌ خیابانها مسیر را میافت و من میماندم حیران از این همه تغییر در شکلِ‌ ظاهری مردم.. مسلمانان اینجا زیادی با اسلامِ مادر فرق نداشتند؟؟ پس آن ازدحامِ زنانِ‌چادر پوش در خاطرات کودکیم به کجا کوچ کرده بودند؟؟ وارد آموزشگاه شدم. شیک بود و زیبا.. با دکوری نسکافه ایی رنگ و عطر قهوه.. بو کشیدم.. عطر قهوه فضا را در مشتش میفشرد و مرا مست و مست تر میکرد. رو به روی منشی که دختری جوان با موهایی گیر کرده در منجلابی از رنگِ‌  شرابی و صورتی خوابیده در نقش و نگارِ لوازم آرایش بود، ایستادم. با کلماتی انگلیسی از او خواستم تا با مدیر صحبت کنم. آبرویی بالا انداخت:(نازی.. نازی.. بیا ببین این دختره چی میگه.. من که زبان بلد نیستم..) نازی آمد.. با مانتویی که کشیدگیِ دکمه هایش از اجبار برای بسته ماندن خبر میداد و صورتی نقاشی شده تر از منشی..  بعد از سلام و خوش آمد گویی خواست تا منتظر بنشینم. نشستم بی صدا.. و چشمانی که عدم هماهنگی بیشتری را جستجو میکرد.. عطری تلخ و مردانه در فضا پیچید.. درست شبیه همان ادکلنی که دانیال میزد.. چشمانم را بستم... دانیال زنده شد.. خاطراتش.. خنده هایش.. مهربانی هایش.. اخمهایش.. صوفی اش.. خودخواهی اش.. و خدایی که دست از سر زندگیم برنمیداشت... سر چرخاندم به طرف منبعِ تجدید کننده ی خاطراتم.. پسری که قد بلند و هیکل تراشیده اش را از پشت سرش دیدم.. با صدا میخندید و با کسی حرف میزد. دراتاقی که دربِ‌ نیمه بازشِ اجازه ی مانور را به چشمانم میداد.. کمی چرخید.. نیم رخش را دیدم.. آشنا بود.. زیادی آشنا بود!! و من قلبم با فریاد تپید... ادامه دارد…. #رمان_یک_فنجان_چای_باخدا بامــــاهمـــراه باشــید🌹

ادامه داستان رمان_یک_فنجان_چای_باخدا 😌 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 قسمت چهل و شش: چشمانم را بستم.. یک یکِ تصاویر از فیلتر خاطراتم گذشت..خودش بود.. شک نداشتم..اما اینجا..در ایران چه میکرد؟! وقتی چشمانم را باز کردم دیگر نبود.. به دنبالش از پله های آموزشگاه به بیرون دویدم.. رفت،‌سوار بر ماشین وبه سرعت...نمیدانستم باید چیکار کنم آن هم در کشوری ترسناک و غریب.. هراسان به داخل آموزشگاه رفتم و بدون صدور اجازه به اتاق مدیر داخل شدم. همان اتاقی که عطر دانیال را میداد.بدون گفتن سلام مقابل میز و مرد جوانی که با چشمانی متعجب پشتش نشسته بود ایستادم:(اون آقایی که الان اینجا بود..اسمش چیه؟ کجا رفت؟)‌ تمام جملاتم انگلیسی فریاد میشد و میترسیدم که زبانم را نفهمد. مرد به آرامش دعوتم کرد اما کار از این بازیها گذشته بود.دوباره با پرخاشگری،‌ سوالم را تکرار کردم. و او عصبی و حق به جانب جبهه گرفت:(دوستم حسام.. اینکه کجا رفت هم فکر نکنم به شما ربطی داشته باشه..) خواستم شماره یا آدرسی از او به من بدهد که بی فایده بود و به هیچ عنوان قبول نکرد.گفتم با دوستت تماس بگیر و بگو تا به اینجا بیاید..تماس گرفت.. چندین بار..اما در دسترس نبود. نمیدانستم باید به کدام بیابان سربگذارم. شماره ی تماسم را روی میزش گذاشتم و با کله شقی خواهش کردم تا آن را به دوستش بدهد. بدونِ‌ آنکه یادم بیاید برای چه به آن آموزشگاه رفته بودم به خانه برگشتم. دوباره همان درد لعنتی به سراغِ معده ام آمد با تهوعی به مراتب سنگین تر.. باز هم صدای اذان مسلمانان رویِ‌ جاده ی خاکی‌‌ِ‌ افکارم قدم میزد و سوهانی میشد بر روحِ ترک خورده ام. جلوی چشمان نگرانِ‌ پروین به اتاقم پناه بردم. مغزم فریاد میزد که خودش بود...خوده خودش..اما چرا اینجا..؟ چرا زندگیم را به بازی گرفت..؟ تمام شب،رختخواب عرصه ایی شد برای درد.. تهوع.. پیچیدن به خود.. جنگیدنِ افکار.. و باز صدای اذان بلند شد.. برای بستن و پنجره به رویِ‌ الله اکبر مسلمانان از جایم برخواستم. چشمانم سیاهی رفت.. پاهایم سست شد.. و برخورد با زمین تنها منبع حسیم را پتک باران کرد. صدای زمین خوردن آنقدر بلند بود که پروینِ‌ نمازِ صبح خوان را به اتاقم بکشاند..چیزی نمیدیدم اما یا فاطمه ی زهرایش را میشنیدم.. تکانم داد.. صدایم زد.. توانی برایِ چرخاندن زبان نبود..گوشی به دست، پتویی بر تنِ یخ زده ام کشید.. صدایش نگران بود و لرزان:(‌الو.. سلام آقا حسام..تو رو خدا پاشید بیاید اینجا.. سارا خانوم نقش زمین شده..) حسام‌؟؟ در مورد کدام حسام حرف میزد..؟؟ حسامی که من امروز دیدمش؟ تهوع به وجودم هجوم آورد.. و من بالا آوردم تمام نداشته های معده ام را... پیرزن با صدایی که سعی در کنترلش داشت فریاد زد:(آقا حسام.. تو رو خدا بدو بیا مادر.. این دختر اصلا حالش خوب نیست.. داره خون بالا میاره!من نمیدونم چه خاکی بر سرم بریزم..) خون؟؟؟ کاش تمام زندگیم را بالا میآوردم! ادامه دارد..... بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🔵 فضیلت و ثواب روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان برای #روزه داران این روز طبق روایت پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم : 🌺 روز بیست و ششم، خداوند به شما نظر رحمت مى افکند و همه گناهانتان را به جز خون‌هایى که به ناحق ریخته و اموالى که به ناروا تصرف کرده اید، مى آمرزد و خانه شما را هر روز هفتاد بار از غیبت و دروغ و تهمت پاک مى گرداند. 📚 امالی صدوق /مجلس دوازدهم/ص۴۹ 💕💙💕💙

🔰 شهید مدافع حرمی که در پی حلالیت از اهل دنیا بود ...👈 لطفا این مجموعه کلیپ و عکس نوشته و خاطره را با هم تماشا کنید🤔 اگر شهید هم باشی، باید حق التماس را که بر گردنت است، حقش را ادا کنی😰 ای وای بر ما، خدا به دادمان برسد👇 *🔴سلام: قبل از اتمام ماه رمضان این مطلب را حتما بخوانید ❌جبران حق الناس❌🔴سوال👇 اگر حقوق کسانی را ضایع کرده باشیم ولی در حال حاضر فراموش کردیم و اصلا یادمان نباشد، یا جایی از کسی حقی ضایع کردیم و اصلا نفهمیدیم، چطور باید این حقوق رو ادا کنیم که در وادی حق الناس گرفتار نشویم..؟ ➖➖➖ *#پاسخ_سوال👇 🌹خدا که فراموش نکرده، درسته.؟* *در علم خدا ثبت و ضبط هست، درسته.؟* *پس برای اینها حساب جاری باز کنید* *چجوری.؟* 👇👇 *هرازچندگاهی اعمال صالح انجام* *بدهید، و به خدا عرضه بدارید* *خدایا! اینکار به نیابت از کسانیکه که به گردن من حق دارند اما من نمی‌شناسمشون* *یا یادم رفته ،* *یا اصلا متوجه نشدم ،* *ولی توی علم تو ثبت و ضبط شده و من بدهکار اونها هستم ... مثلا:👈یک صفحه قرآن بخوانید⚘ 👈یک سلام به امام حسین علیه السلام بدهید⚘ 👈دو رکعت نماز مستحبی بخوانید و هدیه به معصومین کنید⚘ 👈یک فقیر اطعام کنید⚘ 👈صدقه به فقرا بدهید⚘ 👈چندتا صلوات بفرستید⚘ 👈پیاده‌روی اربعین چند قدم به نیابت از اونها بروید⚘ 👈زیارت امام رضا علیه السلام مشرف شدید، یک زیارتنامه به نیابت از اونها بخوانید⚘👈کتب و وصیتنامه شهدا منتشر و چاپ کنید 👈و زیارت اهل قبور بروید⚘ 👈به صورت پدر و مادر لبخند بزنید و ثوابش رو هدیه کنید و ... هزاران هزار کار دیگه که ثواب داره ... روایت فرمود: کلُّ مَعروفٍ صَدَقه :تمام کارهای خوبی که مصداق ، معروف هست، صدقه هست ،پس هر کاری که مصداق کار خوب هست و ثواب داره، می‌تونیم به دیگران اهدا کنیم⚘👈البته واجبات خودمون رو نه ...مثلا نمیشه نماز واجب رو به دیگری اهدا کرد ...🌹اما کارهای مستحب رو میتونیم هدیه کنیم به کسانی که به گردنِ ما حق الناسی دارن و ما فراموش کردیم و... پس این حساب جاری رو باز کنید، و هر از چند گاهی شارژ کنید⚘اگر روزانه باشه هم بهتره... مثلا با خودتون قرار بگذارید روزانه یک کار برای این حساب انجام بدهید، حالا نه لزوما برای کسانیکه می‌شناسید، برای تمام کسانیکه به گردن شما حق دارند، خصوصا اینهایی که* *نمی‌شناسید و دسترسی ندارید* *مثلا روزی ۱۴ تا صلوات* *یا روزی ۱ صفحه قرآن* *یا روزی دو رکعت نماز* *یا......* 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 بیایید با هم یک قرار بگذاریم👇 *از امروز، یک کار ساده و سبک در حد توان خودمون انتخاب کنیم، و به این حساب واریز کنیم... من برای خودم این رو انتخاب کردم فعلا: ⚘روزی ۱۴ صلوات + ۳ بار دست به سینه رو به قبله با وضو: صلّی الله علیک یا ابا عبدالله 👈همه به نیابت از اونهایی که گردن ما حق دارندو ما نمی‌شناسیم یا یادمون رفته با دسترسی نداریم ... وحشتناک ترين لحظه ى زندگى، لحظه ايست که انسان رادر سرازيرى قبرمي گذارند⚘شخصى خدمت امام صادق(ع) رفت و گفت من از آن لحظه بسيار ميترسم، چه کنم .؟امام صادق(ع) فرمودند: زيارت عاشورا را زياد بخوان . آن مرد گفت چگونه با خواندن زيارت عاشورا از خوف آن لحظه در امان باشم.؟ امام صادق فرمود: مگر در پايان زیارت عاشورا نمى خوانيد 👈اللهم ارزقنى شفاعة الحسين يوم الورود؟ یعنی خدايا شفاعت حسين(ع)را هنگام ورود به قبر نصیبِ من کن ...⚘*زيارت عاشورا بخوانيد تا امام حسين(ع) در آن لحظه به فريادتون برسه ...اگر خواستید قرائت زیارت عاشورا را ترویج کنید برای دیگران ارسال نمایید...⚘امیدوارم هر ﺩﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺎﻡ ﺭو به دیگران هدیه میده ، آرامش در قبر و قیامت و لذت از نعمتهای بی نهایتِ بهشت رو لمس کنه.ان شاءالله با این کار، گوشه ای از دِینی که گردنمون هست، ادا بشه، ارادتمند ناصر کاوه 🙌التماس دعا زندگی پس از زندگی 💕❤️💕❤️

*آخرین شب جمعه ماه رمضان / حدیث تکان دهنده امام صادق ( ع) / گریه و التماس اهل قبور در شب جمعه ماه رمضان / به ما رحم کنید / به ما محبت کنید/ به ما احسان کنید / ما را فراموش نکنید/ به غربت ما رحم‌ کنید/ بخل نورزید /به بیچاره گی ما رحم کنید /بشنوید سخن ما را /*😞😭

#ماه_رمضان خیلی حواستان باشد، لحظات و روزهای بعد از شب‌های احیا بسیار مهمّ است. دقیقا همان لحظاتی که همه شل می‌شوند و سرعتشان کم می شود. یک ماه زحمت کشیدید کوله بارتان را پر کردید، بعضیها فکر می‌کنند از این ماه بیرون رفتند و یا بعد از شب‌های احیا دیگر کار تمام است، تقدیرات رقم خورده، ما هم که گریه و توسل داشتیم و خدا هم تقدیرات خوبی نوشت، از فردا می‌روند دنبال کار خودشان!!! نه! تقدیرات تغییر می‌کند. شما آمدی تعهّد دادی که من می‌خواهم مطیع باشم، آنها هم برایت می‌نویسند و بودجه تأمین می‌شود. اگر بعد از آن سستی کنید، کم می‌شود. آن توفیقات از شما گرفته می‌شود و شیطان کارش همین است. بعد از این ماه شیطان آزاد می شود و با شدّت می‌آید تا هرچه جمع کردی از دستت در بیاورد.

شب... بهانه ی قشنگی ست برای سکوت شب، طبیعت هم ساکت است و به صدای خدا گوش می دهد... سکوت کنیم تا صدای خدا را بشنویم...! 🌟 شبتون بخیر و آرام🌟.

✅ شب ۲۷ ماه رمضان، لیله‌القدری دیگر ۱) (إقبال الأعمال، ص۶۶)⏪ رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: شب قدر، شب ۲۷ ماه رمضان است. ۲) (بحارالأنوار، ج۴۴ ،ص۴۲ به نقل از تحف العقول)⏪ معاویه به حضرت مجتبی علیه السلام گفت: ای ابومحمد! به ما از شب قدر خبر بده. فرمود: شب قدر را ازشب بیست و سوم تا شب بیست و هفتم طلب کنید 👌شب ۲۷ رمضان را از دست ندهیم 💎اعمال مخصوص ۲۷ رمضان : انجام دو غسل (اول و آخر شب ) و خواندن هزار مرتبه سوره قدر و تلاوت سوره دخان و تکرار زیاد یک خط از دعای امام سجاد علیه السلام: ✿ خدای من! جدا شدن از این دنیا را روزیم کن و رسیدن به مکان جاودانى را نصیبم فرما و آمادگى براى موت را قبل از رسیدن فوت برایم فراهم کن.