eitaa logo
مدح و متن اهل بیت
11.3هزار دنبال‌کننده
18.3هزار عکس
19.2هزار ویدیو
1.4هزار فایل
@Yas4321 ارتباط با ادمین @Montazer98745 ارتباط با مدیر
مشاهده در ایتا
دانلود
📢 🔸جلسه پرسش و پاسخ استدلالی پیرامون مسأله با حضور فقیه محقق حضرت آیت الله سیفی مازندرانی (حفظه الله) 🔹متن سوالات + :👇 1️⃣سوال اول: اساسا ماهیت محاربه چیست؟ همه ی فقهای ما تعریف کرده اند محارب را به «مَن شَهَرَ سلاحَه لاخافة الناس»، کسی که شهر سلاح کرده است برای اخافه ناس. چیزی که ممکن است مطرح بشود «قصد اخافه» است - که حتما قصد اخافه داشته باشد - ، جوابش این است که قصد اخافه متیقن آن است، اما اگر چنانچه بگونه ای شهر سلاح بکند که ذات این شهر سلاح اخافه ایجاد میکند و خودش هم عالم است که این اخافه ایجاد میکند، بدون تردید داخل در همین «مَن شَهَرَ سلاحه لاخافه الناس» است، از آن زمانی که سلاح را برکشیده است – چه سرد و چه گرم – و فهمید که دیگران فرار میکنند و میترسند – کما اینکه ما دیدیم در این اغتشاشات اخیر – همان لحظه علم پیدا میکند که اینجا اخافه ایجاد شده است، از آن لحظه به بعد [این عنوان] «من شهر سلاحه لاخافه الناس» صادق هست، ولو اینکه در ابتدای شهر و اظهار کردن و کشیدن سلاح این قصد را نداشته باشد. 2️⃣ سوال دوم: آیا صدق عنوان محارب مجوز اعدام هست یا باید محارب دست به قتل هم بزنند؟ امام راحل عظیم الشأن ما ایشان نظرشان این است که لازم نیست حتی بکشد، اصلا لازم نیست که جرح هم بکند، همینکه شمشیر را کشید برای اخافه – حتی اگر جرح هم نکند – نظر امام این است که حق حاکم شرعی است که او را بکشد 3️⃣ سوال سوم: آیا حکم محارب با توبه کردن و اظهار پشیمانی او تغییر پیدا میکند یا خیر؟ اگر قبل از آنی که دستگیر بشوند توبه کنند، لکن خودشان با اختیار خودشان رفتند خود را معرفی کردند و گفتند ما چنین کاری کردیم ولی واقعا پشیمان شده ایم، توبه کردیم... خب این کسی که خودش می آید خودش را معرفی میکند – و هنوز کسی دستگیر است او را - و اظهار توبه بکند، اینجا در آیه شریفه دارد که توبه شان قبول است و حاکم هم حق دارد که اینها را عفو بکند، اما بعد از اینکه او را گرفتند - و در حال فرار بود سر مرز – و آوردند، آنوقت اگر چنانچه توبه کرد این توبه هیچ فایده ای ندارد در قانون شرع، – ولو اینکه در نزد خدا قبول است [توبه او] – اما با حکم الهی شرعی این باید قتل بشود – ولو اینکه توبه اش اگر واقعی باشد خدا میبخشد او را – . [اما] فقیه اگر اینجا [بعد از دستگیری محارب او را] ببخشد، فردای قیامت مجازات [و] عذاب میشود. 4️⃣ سوال چهارم: در صدق عنوان محارب با توجه به آنچه که فرمودید قصد «اخافه» لازم نیست؟ فرض میگیریم که کسی در میان اینها [اغتشاشگران] قصد اخافه نداشته باشد – بله قبول است – اما وقتی که کشید قمه را دید طرف دارد فرار میکند، اینجا علم پیدا کرد به اینکه این طرف ترسیده است، پس اخافه الان صادق شد - علم وجدانی پیدا کرده است - ، از این لحظه [به بعد] ادامه بدهد در حکم محارب است. 5️⃣ سوال پنجم: گفته میشود که هر چند اینها - [اغتشاشگران] - سلاح کشیده اند، اما شهر سلاح اینها در مقابله با حکومت است، پس آن قید «لاخافة الناس» اینجا صادق نیست، نظر حضرتعالی در این رابطه چیست؟ اینکه قصد براندازی حکومت داشته باشند یا طرف مقابل خود را حکومت ببینند یا اینکه بخواهند به حکومت ضربه بزنند، منافات ندارد با اینکه از طریق ایجاد خوف، رعب، وحشت و نا امنی آن هدف خودشان را پیاده بکنند - بنا بر این - ، این مانع صدق «لاخافة الناس» نمی شود. علاوه بر اینکه - اینهایی که محرز شده است چنین قصدی دارند - مصداق باغی هستند. [و] این [صدق عنوان باغی] اختصاص به [حاکم بودن] امام معصوم ندارد، اختصاص به زمان حضور [امام هم] ندارد، و مجازات باغی بدون شک و تردید قتل است – بعد از موعظه و نصیحت ابتدایی – ، که [البته] میدانید صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران دائماً در حال نصیحت به اینها است. 6️⃣ سوال ششم: نظر حضرتعالی در رابطه با گفتگوی مسئولین با زنانی که علنا اقدام به کشف حجاب می نمایند چیست؟ امر به معروف و نهی از منکر از ضروریات دین خدا است، خیمه اسلام به این امر به معروف و نهی از منکر می تواند بایستد و پابرجا باشد. در روایتی از امام باقر آمده است: یا امر به معروف و نهی از منکر بکنید و یا عذاب همه شما را میگیرد - و خشک و تر هم نمیکند - . در بعضی روایات دارد که: عذاب یعنی؛ گرفته شدن حکومت عادله از دست شما و به حکومت طواغیت و مستکبران و فساق دچار شدن. در موثقه سکونی - از امام صادق - از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل میکند: «أمرنا رسول الله ص أن نلقی أهل المعاصی بوجوه مُکفَهِرة» یعنی از اول با اینها با ترش رویی و خشونت برخورد بکنید، چون اینها اهل منطق نیستند و اهل معصیت هستند.