💠 توهّم علم ❖ آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: در درس مرحوم آقای بروجردی شیخی شرکت می‌کرد که به خودش خیلی معتقد بود و روزی مطلبی نوشته بود و داده بود تا ایشان ببیند. آقای بروجردی پس از ملاحظه، در جلسه درس فرمود: آقایی مطلبی نوشته و درباره آن چنین نوشته است: «و هذا ممّا لا غبار علیه» ولی غبار که سهل است، خروارها خاک روی آن بود. 📚 جرعه‌ای از دریا؛ ج۳؛ ص۵۰۵ @madras_emb

☀️ در محضر کافی شریف 📖 کتاب فضل العلم 🔖حدیث دوم از باب دوم مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي الْبَخْتَرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَ‏ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ وَ ذَاكَ أَنَّ الْأَنْبِيَاءَ لَمْ يُورِثُوا دِرْهَماً وَ لَا دِينَاراً وَ إِنَّمَا أَوْرَثُوا أَحَادِيثَ مِنْ أَحَادِيثِهِمْ فَمَنْ أَخَذَ بِشَيْ‏ءٍ مِنْهَا فَقَدْ أَخَذَ حَظّاً وَافِراً فَانْظُرُوا عِلْمَكُمْ هَذَا عَمَّنْ تَأْخُذُونَهُ فَإِنَّ فِينَا أَهْلَ الْبَيْتِ فِي كُلِّ خَلَفٍ عُدُولًا يَنْفُونَ عَنْهُ تَحْرِيفَ الْغَالِينَ وَ انْتِحَالَ الْمُبْطِلِينَ وَ تَأْوِيلَ الْجَاهِلِينَ. 🎙استاد مهدی طالبی 🗓یکشنبه ۱۸ آذر ۱۴۰۳ 🕖 ابتدای درس مکاسب @madras_emb

🌹صلوات حضرت صدیقه طاهره سلام‌الله‌علیها اللهُمَّ صَلِّ عَلَى الصِّدِّیقَةِ، فَاطِمَةَ الزَّکِیَّةِ، حَبِیبَةِ حَبِیبِکَ وَ نَبِیِّکَ وَ أُمِّ أَحِبَّائِکَ وَ أَصْفِیَائِکَ، الَّتِی انْتَجَبْتَهَا وَ فَضَّلْتَهَا وَ اخْتَرْتَهَا عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِینَ اللهُمَّ کُنِ الطَّالِبَ لَهَا مِمَّنْ ظَلَمَهَا وَ اسْتَخَفَّ بِحَقِّهَا وَ کُنِ الثَّائِرَ اللهُمَّ بِدَمِ أَوْلادِهَا اللهُمَّ وَ کَمَا جَعَلْتَهَا أُمَّ الْأَئِمَّةِ الْهُدَى وَ حَلِیلَةَ صَاحِبِ اللِّوَاءِ وَ الْکَرِیمَةَ عِنْدَ الْمَلَإِ الْأَعْلَى ، فَصَلِّ عَلَیْهَا وَ عَلَى أُمِّهَا صَلاةً تُکْرِمُ بِهَا وَجْهَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ تُقِرُّ بِهَا أَعْیُنَ ذُرِّیَّتِهَا وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِّی فِی هَذِهِ السَّاعَةِ أَفْضَلَ التَّحِیَّةِ وَ السَّلامِ. @madras_emb

💠 اهتمام ائمه طاهرین علیهم‌السلام به اصلاح ادبیات شیعیان و قرآنی نمودن محاورات ❖ استاد معظم حاج سیدمحمدجواد شبیری: ● یکی از معانی شایع «زعم» همان «قال» است. در لسان العرب ابتدا این معنی برای «زعم» آمده است. ازاین رو است که فعل «زعم» وقتی به معنی «قال» باشد با «لام» متعدّدی می‌شود. همانطور که گفته می‌شود: «قال له»، گفته می‌شود: «زعم له». به این «لام» که پس از «قال» قرار می‌گیرد، لام تبلیغ گفته می‌شود. ● این تعبیر در برخی اسناد نیز وارد شده است. در سندی در تهذیب آمده است: «وَ عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عُثْمَانَ وَ أَبُو عُثْمَانَ اسْمُهُ عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ حَبِيبٍ 👈 قالَ زَعَمَ لَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ الدُّهْنِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ: صَلَاةُ اللَّيْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُذْهِبُ الْهَمَّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ. تهذیب الاحکام؛ ج۲؛ ص۱۲۱ ● این معنی [زعم به معنای قال] هرچند در زمان گذشته رایج بوده، ولی حضرات ائمه علیهم‌السلام تمایل داشتند که شیعیان از این واژه استفاده نکنند. به روایت زیر توجه کنید: ... عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى مَوْلَى آلِ سَامٍ قَالَ: حَدَّثَنِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام بِحَدِيثٍ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ👈أ لَيْسَ زَعَمْتَ لِيَ السَّاعَةَ كَذَا وَ كَذَا؟ فَقَالَ لَا فَعَظُمَ ذَلِكَ عَلَيَّ فَقُلْتُ بَلَى وَ اللَّهِ زَعَمْتَ. فَقَالَ لَا وَ اللَّهِ مَا زَعَمْتُهُ قَالَ فَعَظُمَ عَلَيَّ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ بَلَى وَ اللَّهِ قَدْ قُلْتَهُ قَالَ نَعَمْ قَدْ قُلْتُهُ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ كُلَّ زَعْمٍ فِي الْقُرْآنِ كَذِبٌ. الکافی؛ ج۲؛ ص۳۴۲ ● حضرات ائمه علیهم‌السلام مایل بودند که شیعیان با ادبیات قرآنی تکلم کنند. هر چند اصل استعمال صحیح، و بدون اشکال ادبی بوده، ولی نوعی اشکال فرهنگی و دینی داشته است. 🔺درس خارج فقه؛ دوشنبه ۱۹ آذر ۱۴۰۳ @madras_emb

☀️ در محضر کافی شریف 📖 کتاب فضل العلم 🔖حدیث دوم از باب دوم عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ: إِنَ‏ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ ... 🎙استاد مهدی طالبی 🗓دوشنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۳ 🕖 ابتدای درس مکاسب @madras_emb

📝 نکتةٌ أصولیّةٌ فی ضمنِ شبهةٍ کلامیةٍ ✍️ از جمله ادله‌ای که برای اثبات عصمت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها به آن تمسک شده، روایت «إنَّ اللّه َ يَغضَبُ لِغَضَبِ فاطِمَةَ و يَرضى لِرِضاها» است. عامه گویند: ما در مقابل این ادله روایاتی داریم که می‌فرمایند: «لا طاعَةَ لِمَخلوقٍ في مَعصِيَةِ الخالِقِ» این دو دسته روایات با هم تنافی دارند. چگونه بین این دو دسته روایات باید جمع کرد؟ این نوشتار در پاسخ به این شبهه است. @madras_emb

💠 #درس_اخلاق 📙 براساس کتاب مرآة الرشاد 🎙حجت الاسلام و المسلمین ولی الله #شریفانی 📋موضوع: تسویف 🗓چهارشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۳ ✔️جلسه دهم 📍مدرس فقهی امام محمد باقر علیه‌السلام @madras_emb

💠 عظمت و محبوبیت مرجعیت ❖ آیت الله العظمی شبیری زنجانی: ● در اطراف زنجان شخصی بود به نام امیر افشار که به جهان شاه خان معروف بود. وی رئیس ایل افشار بود و با اینکه ساکن روستا بود، به قدری متنفّذ بود که حاکم زنجان از او حساب می‌برد و وقتی با حاکم زنجان اختلاف پیدا کرد، دستور داد حاکم را خفه کردند. همه حکّام در مقابل او تسلیم بودند. ● جهان شاه خان فرزندی به نام «سردار فاتح» داشت که وقتی جهان شاه خان از دنیا رفت، همه ثروت هنگفت پدر به او منتقل شد. ● یک وقت سردار فاتح به قم آمد و به حاج آقای والد عرض کرد: شما با آقای بروجردی صحبت کنید که موافقت کند هر کجا دفن شد، من نیز زیر پای او دفن شوم و من نیز دو یا چند تا از روستاهای مرغوب خودم را برای آن مقبره وقف می‌کنم. الان تردید دارم گفته بود: وقف آن مقبره می‌کنم یا در اختیار آقای بروجردی می‌گذارم. ● مرحوم حاج آقای والد به من فرمود: خدمت آقای بروجردی برو و قضیه را مطرح کن. من منزل آقای بروجردی رفتم و پیغام را رساندم؛ آقای بروجردی پیغام داد: من برای خودم جایی را به عنوان مقبره تعیین نکرده‌ام، ولی آرزوی من این است که به نجف بروم و در آنجا دفن شوم. 📚جرعه‌ای از دریا، ج۳؛ ص۵۵۳ @madras_emb

💡بیشترین چیزی که روحانیتِ امروز بدان نیازمند است؛ عمل به توصیه‌های ساده اخلاقی اهل بیت علیهم‌السلام است، که اسلاف صالح ما بر طبق آن رفتار می‌کردند. 🔹استاد معظم حاج آقای تعظیمی‌فر ✔️برگرفته از مجلس روضه حضرت صدیقه علیهاالسلام؛ ۱۸ آذر ۱۴۰۳ @madras_emb

🗓تقویم شیعه؛ ☑️ ۱۱ جمادی الثانی ۱۳۵۳ق سالروز وفات مرحوم آقا شیخ ابوالقاسم کبیر قمی"رحمة‌الله‌علیه" 💠 از خودگذشتگی علمای قم ❖ آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: ● علمای قم موقع ورود مرحوم آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری از خودگذشتگی نشان دادند و مرحوم حاج شیخ را برای ماندن در قم و تشکیل حوزه تشویق کردند و حتی مرحوم آقا شیخ ابوالقاسم کبیر قمی خودش در درس ایشان حاضر شد. مرحوم حاج شیخ از وی تقاضا کردند که چنین کاری را ادامه ندهند. ● مرحوم آقا شیخ ابوالقاسم کبیر قمی فرموده بود: من از نجف که آمدم، شاگردان معتنابهی که بتوانم با آنها کار کنم نداشتم، ولی بعد از ورود آقای حاج شیخ و تشکیل حوزه، چند نفری هم به درس ما آمدند و با آنها کار کردم و اگر مطلبی هم مشکل می‌شد، به خدمت آقا رسیده و از ایشان برای رفع مشکل استفاده می‌کردم. اکنون می‌توان بگویم کفایه را می‌فهمم. 📚جرعه‌ای از دریا؛ ج۲؛ ص۴۸۸ @madras_emb