🌺 #شاخه_گل_محمدی #از_بوستان_علوی_7 💠 حکمت ۲۷۳ #نهج_البلاغه: امام(ع) در این گفتار حکیمانه در حقیقت مى خواهد حریصان در دنیا را از حرص بازدارد. مى فرماید: «به یقین بدانید خدا براى بنده اش ـ اگرچه بسیار چاره جو وسخت کوش و در طرح نقشه ها قوى باشد ـ بیش از آنچه در کتاب الهى براى او (از روزى) مقدر شده قرار نداده است و (به عکس) ـ هرچند بنده اش ناتوان و کم تدبیر باشد ـ میان او و آنچه برایش در کتاب الهى مقرر گشته مانع نگردیده است.کسى که از این حقیقت آگاه باشد و به آن عمل کند آسایش و راحتى و منفعتش از همه کس بیشتر است و آن کس که آن را ترک گوید ودر آن شک و تردید کند از همه مردم گرفتارتر و زیانکارتر است). 🔹آنگاه امام(ع)در ادامه این سخن به دو مورد که درواقع جنبه استثنا از آن قاعده بالا دارد اشاره کرده، مى فرماید: «بسیارند افرادى که مشمول نعمت خداوند هستند؛ اما این نعمت مقدمه بلا و هلاکت ایشان است و چه بسیارند کسانى که در بلا و سختى قرار دارند؛ اما این بلا وسیله اى براى آزمایش و تکامل آنهاست» در پایان، امام(ع) مستمعان خود را مخاطب قرار داده مى فرماید: «اى بهره گیرنده (اى شنونده) بر شکر نعمتها بیفزا و از سرعت و شتاب (براى به دست آوردن زخارف دنیا) بکاه و هنگامى که به روزى خود به طور کامل رسیده اى توقف کن» http://eitaa.com/mafahimm