#مشروب‌خواری عبدالبهاء و اعتراف #خواندنی‌اش! # عبدالحسین #آیتی به نقل یکی از همراهان #عبدالبهاء در سفر اروپایی‌اش، خاطره‌ای بدین مضمون را از اقامت در پاریس نقل می‌کند: «در پاریس شبی با #عباس #افندی مشروب می‌خوردیم، اسرار قلب خود را گفت و دانستم که هیچ دینی ندارد».[1] اما نقل این حکایت، حاوی نکاتی بدین مضمون است: #اولاً: چگونه پیامبرخوانده‌ی بهائیت حکم به تحریم نوشیدن مسکرات داده: «لا تقربوا بها لّأنَّها حُرِّمَت عَلیکُم مِن لَدَی اللهِ العَلیِّ العَظیم [2]؛ نزدیک (مسکرات) نشوید، چرا که از جانب خدای تعالی بلند مرتبه بر شما حرام شده است»؛ اما در عین حال، جانشین و مبیّن آیات ساختگی‌اش مرتکب این عمل شده است؟! در این صورت، چه توجیهی بر پایبندی پیروان بهائیت به این حکم وجود دارد؟! #ثانیاً: در حالی که حتی جانشین پیامبرخوانده‌ی بهائیت، به ساختگی بودن اساس این مسلک اعتراف کرده، چه توجیهی بر باقی ماندن سایر پیروان بر آن وجود دارد؟! #پی‌نوشت: [1]. عبدالحسین آیتی، کشف الحیل، (3 جلدی)، تهران: بی‌نا، 1340 ش، ج 3، ص 140. [2]. عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 429. 🏠موسسه فرق و ادیان زاهدان-مفاز🇮🇷 📡 eitaa: @m_mafaz_lib 📺web: www.mafaz.ir 🎥Instagram: @mafaz_pic 🆔Admin: @mafaz1