کلافه بود . . . نمی‌دانست چه کند شب و روز برایش یکی شده بود باچاه سخن میگفت . . همه می‌پرسیدن:علی چرا؟ یک بهانه ای می‌آورد اما زمزمه‌ی ِ قلبش این بود، دلتنگ فاطمه‌ام(:💔

استادپناهیان‌‌میگفت .. چراخودت‌رورهانمیکنی ؟ دادبزنی‌ازامام‌حسین‌بخـوای ؟ برو‌درِخونه‌اباعبداللّٰه‌ منتش‌روبکش‌،دورش‌بگرد ! مناجات‌‌کن‌باامام‌حسین:) بگوامام‌حسینم‌من‌باتوآغاز‌کردم .. ولم‌نکنی ! دیگه‌نمی‌کشم‌ادامه‌بدم متوقف‌شدم .. امام‌حسین‌بازم‌دستت‌رومیگیره‌ فقـط‌بخـواه‌ازش :)!

انگار نه انگار . . دیروز‌همینجا‌یکی‌خورد‌به‌دیوار💔:)

قطره‌ی ِاشكِ علی تا به تهِ‌چاه رسید ، چاه‌فهمیدکسی‌همچون‌علی‌تنها‌نیست💔

مادر هر کاری که کند ؛ اهل خانه هم یاد می‌گیرند ! مثلا اگر شهید شود . . . 💔

نرو‌تازه‌پا‌گرفت‌این‌خونواده . . :)

:)!..

..!💔

ولی اونجا سوزناکه که حضرت زهرا به مولا میگه : علی جان ؛ شنیدم سلامت نمیکنن و مولا جواب میده : فاطمه جان ؛ سلامم که میکنم مردم جواب سلامم رو هم نمیدن . . :)