میگفت .. وقت‌هایی که قفسه‌یِ سینت از حجمِ کلمات و غم ؛ درد گرفتن .. و حرفی برایِ گفتن نداشتی ؛ بگو : یٰا مَنْ یَعْلَمُ ضَمیرَ الصّٰامِتینَ ای کسی که از حالِ دلِ منِ ساکت خبر داری.. :)!

اگر مجال بیابم میان ِ آغوشَت ؛ گلایه ها چه زیادند و گریه ها بسیار ..

میگفت .. غصه‌هایِ دل حقیرند ! غصه‌یِ دل باید عظیم باشد ؛ مثلا غصه‌یِ فراقِ آغوشِ خدا ..

اگه دنیا باعث دلگرفتگیت شد دنبالِ دلیل و مقصرِ خاصی نباش ؛ با دلِ گرفته برو در خونه‌یِ خدا .. خودش دنیا رو اینجوری آفریده پس تورو تحویل می‌گیره بگو‌ نمی‌خوام با دنیا دل گرفتگیم رو برطرف کنم ؛ می‌خوام تو‌ دلم رو با‌ خودت‌ شاد‌ کنی ..🌱 #استاد_پناهیان

من بلد نیستم خدا رو در کلمات بگنجونمُ شرح بدم؛ چون خدا در هیچ لغتی نمی گنجه؛ اصلا انگار که باید حسش کنی:) خیلی شیرینِ اون قدر شیرین که برای چشیدن لحظه ای از رضایتش حاضری از تمام دنیا دست بکشی... خیلی مهربونِ اون قدر مهربون که محبتاش از محبت تمام مادرا نسبت به بچه های خردسالشون بیشترِ؛ اون قدر مهربون که وصف نشدنیِ نزدیکِ اون قدر نزدیک که گاهی در برابرش رگ گردن نیز فرسنگ ها با تو فاصله دارد؛ اون قدر نزدیک که نیازی نیست لب هایت را تکون بدی تا آگاه شود؛ اون قدر نزدیک که از هر آنچه که در دلت می گذره اگاهِ اون قدر نزدیک که خیلی بیشتر از تو، تو رو می شناسه:)