#نظرات‌بینش‌پژوهان شماره ۱ 🔹یکی از راه های ایجادظرفیت کظم غیظ وصبرپیشه کردن وتحمل وتامل دربرابرسخنان ورفتاردیگران است.که باعث میشود فردعملکرد سنجیده تری داشته باشدوحتی صحبت هایش بهترشنیده شود وظرفیت تحمل وشنیدن آرای مختلف دراوافزایش می یابد.

#نظرات‌بینش‌پژوهان🌱 شماره ۲ 🔹یکی از راه های ایجاد ظرفیت مواسات عَلَی الامام است؛ مقایسه خودمون با معصوم در شرایط مشابه و گرفتن بهترین و درست ترین تصمیم...(که فکر می‌کنم نیازمند مطالعه سیره معصومین است).

#نظرات‌بینش‌پژوهان🌱 شماره ۳ 🔹۱-انسان ها به طور طبیعی در مسیر بالا و پایین های زندگی قرار میگیرند هنگام قرار گرفتن در مراحلی که سخت است میتوان از توسل به ائمه کمک گرفت تا بجای سوختن ، ساخته شویم. ۲-راهکارهای حل مسئله را بیاموزیم تا بجای هیجانی تصمیم گرفتن گام به گام و عقلانی حرکت کنیم.

#نظرات‌بینش‌پژوهان🌱 شماره ۴ در یکی از کلاس های‌ بینش مطلب بسیار عمیقی عنوان شد... که مدتی هست گذاشتم جلوی چشمم👇🏻 بزرگ تر از حوادث شو، آن وقت از آمدن ها و نیامدن ها، قطع و وصل شدن ها ، توجه و عدم توجه دیگران ، شدن ها و نشدن ها دلگیر نمی شوی!

#نظرات‌بینش‌پژوهان🌱 شماره ۵ راجع به خصیصه ها و رذایل اخلاقی... خودمون رو شبیه کسانی نشون بدیم، که خصوصیات اخلاقی خوب دارن و این موضوع اثر تدریجی داره.

#نظرات‌بینش‌پژوهان🌱 شماره ۶ 🔹1-دست و پا نزدن و پذیرفتن واقعه ای که رخ داده است . این #پذیرش خودش مهم است انسان را به تسلیم میرساند اگر در مواجهه با هر مشکلی پیوسته به فکر آه و افسوس گذشته باشیم کار سخت میشود آرامش سلب میشود باید پذیرفت تا قلب آرام بگیرد 🔹2-تذکار و یادآوری با آیات قران (ان مع العسر یسرا) انسان باور داشته باشد اگر در زندگی غمی آمد پایدار نیست خوشی هم می آید. 🔹3-به جنبه های مختلف موضوع نگاه کردن و نیمه پر لیوان را دیدن ✅برای مثال در یک مشکل : اگر ایشان بیمار شده خدارا شکر که بیماری اش قابل علاج است ✅به افرادی که وضعیت سختتری دارند نگاه کردن تا این شکرگذاری را بودجود بیاورد ✅به سایر نعمت های خداوند نگاه کردن اگر شوهرم بداخلاق است فرزندان خوبی دارم

#نظرات‌بینش‌پژوهان🌱 شماره ۷ 🔹دعا کردن برای گشایش 🔹راضی و تسلیم بودن در مواقعی که کار در اختیار انسان نبوده است (این واقعیت را قبول کنیم که همه چیز دست انسان ها نیست)

#نظرات‌بینش‌پژوهان 1️⃣استاد از هر دوجهت میشه بهش نگاه کرد.ولی در کل رقابت با رفاقت خیلی بازده بیشتری دارد. شما این دو مورد را عرض کردید. در مدارس الان من در جریان نیستم اما قبلا که ما مدرسه میرفتیم رویکرد بعضی معلم ها این بود که شاگرد اول، دوم، سوم انتخاب می‌کردند. و شاید تفاوت چندانی بین نفر اول و دوم نبود، اما به چشم دیدم که باعث نفرت میشد و بچه ها به جای کمک به یکدیگر باهم رقابت ناسالم می‌کردند. اما یک معلم میتوانست، از همان روز اول گروه بندی کند و بگوید باید به هم کمک کنید اگر یک نفر اولین امتحان نمره اش 7 شود و امتحان آخر 17،معلوم می‌شود همگروه های خوبی داشته و کل گروه بابت این همکاری تشویق می‌شدندو از سرگروه بابت جمع کردن این تیم و زحمتی که کشیده تشکر ویژه تری صورت گیرد. از طرفی موقع کار های عملی مشخص می‌شود کسی که شاید توان حفظ کردنش بالا نیست در مقایسه باهم گروهی های نمره الف، توان تحلیل بالاتری دارد و در کارگاه عملی موفق تر است. اینگونه رقابت بین گروهی از نظر من بهتر استعداد های خاموش را پرورش می‌دهد از طرفی غیر مستقیم می آموزیم که بالا رفتن و پیشرفت، در گروه کار جمعی و تعاون است

#نظرات‌بینش‌پژوهان سلام و ادب 2⃣فکر میکنم بیشتر از اون که بازی ها و ماهیتشون مهم باشه *نگرش و تلقی* شرکت کننده ها مهمه! آیا *هدف* شرکت کننده از انجام بازی، *فقط برنده شدن* هست؟ یا *لذت بردن و به چالش کشیدن توانمندی ها و کشف استعدادها*؟ 🔹اگر اولی باشه و باخت یک شکست جدی محسوب بشه، فرد به *هر کاری* دست میزنه تا *برنده* شه! تقلب، ناجوان مردی و تضییع حقوق و... 🔹اگر دومی باشه از *کل فرآیند* بازی، فارغ از نتیجه لذت میبره، ظرفیتِ *تحمل شکست* پیدا میکنه، و از شادی کسی که به حق برنده شده، خوشحال میشه، متوجه میشه کسی که تلاش بیشتری میکنه اغلب نتیجه ی بهتری میگیره، متوجه میشه هرکسی استعدادهای متفاوت و به میزان متفاوتی داره و لزوما نباید توی *همه چیز* برنده باشه، یاد میگیره که اخلاق رو نباید فدای نتیجه کنه و... 🔹اگر نگاه به بازی و باخت و برد نگاه صحیحی باشه، بستر خیلی مناسبیه برای تمرین مهارت های زندگی و آشنا شدن با واقعیت های زندگی و اگر نه، حتما ضررش بیش از منفعته.که این باید *توسط بزرگ تر ها* در تربیت کودک نهادینه بشه. 🔹کلا، ایجاد رقابت یک ابزار تربیتیه کارآمده ، خداوند هم از این ابزار برای به حرکت در آوردن انسان ها استفاده می‌کنند در قرآن داریم که فاستبقوا الخیرات یا سارعوا الی مغفرة من ربکم و... به شرط اینکه فرد قبلش به بینش و شناخت درستی رسیده باشه و *صرفِ رقابت*، *تمام انگیزه ی* فرد برای انجام یک کار نباشه

#نظرات‌بینش‌پژوهان 3⃣سلام استاد اگر حتی ماهم بخواهیم که در کنار هم رشد کنیم و باهم بالا بیاییم و رفاقت را جایگزین رقابت کنیم؛ در هیج جامعه اجتماعی در دنیا به طور مطلق ممکن نیست تحقق این امر ... یکی از مصادیق بالفرض سیستم کنکورهای ما که از پایه غلط و کلی ظرفیت سوزی در ان هست! کلا تا زمانی که رتبه بندی بوده و هست به نظر من ظرفیت سوزی شده ... چون در هیچ نظامی تعریفی برا جایگاه و شرایط و اقتضائات اشخاص نشده و فارغ از این مسائل کسی برنده ست کسی میتواند ترفیع رتبه پیدا کنه که *در مقایسه با دیگران* رقابت کند و برنده شود. نه مطلقا بد میدونم نه مطلقا خوب! و قائل به حذف رقابت های نیستم اما قائل به تسهیل در شرایط هستم

#نظرات‌بینش‌پژوهان: 🔹بله درست میفرمایید فکر میکنم والدین و مربی باید توجه داشته باشند که بین پیام هایی که قراره کودک از بازی ها دریافت کنه تعادلی برقرار کنند و ظرفیت های لازم رو ، زمینه سازی کنن ✅مثلا کودکی که مدل بازی کردنش طوریه که مدام در نقش رهبر یک جمع قرار میگیره در آینده روحیه ی اطاعت و ولایت پذیری به سختی در اون شکل میگیره یا برعکس کسی که مدام تحت امر دیگریه توی بازی هاش در آینده قدرت رهبری یک جمع رو به درستی نخواهد داشت اگرچه این دو متضاد به نظر میان اما هر دو در زندگی لازمن ✅مثلا میگن اگر با کودک بازی میکنید دفعه ی اول اجازه بدید اون ببره تا احساس «میتوانم» و اعتماد به نفس در اون شکل بگیره و بار بعد شما ببرید تا شکست رو هم تجربه کنه و بهش مواجهه ی درست با شکست رو یاد بدید

#نظرات‌بینش‌پژوهان با سلام و احترام ✅من از زمان ۱۴، ۱۵سالگی یک‌ دوره هایی رو شرکت می کردم اما مزیت هایی که دوره بینش‌مطهر نسبت به سایر دوره ها برام داشت و باعث شد اینجا ماندگار بشم اینها بود: ✨۱-وقت گیری اندک ✨۲-بازده بالا نسبت به زمان ✨۳-تاثیر گذاری روی شخصیت ✨۴-تغییر عادات ناپسند شخصی ✨۵-بیشتر مراقب خود بودن ✨۶-هماهنگی استاد با بینش پژوهان ✨۷-مسئولیت پذیری مسئولین برگزاری ✨۸- عدم حسادت و کشمکش بین اعضای گروه ها و همچنین بین کل بینش پژوهان #بینش‌مطهر🌱 #سیرمطالعاتی‌آثارشهیدمطهری @maharatha313