‌‌💠ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻦ! 💠ﻣﻮﻻ‌ﯼ ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯼ ﻣﻦ! 💠ﻣﻀﻄﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ! 💠ﺍﺳﯿﺮ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ! 💠ﭘﺪﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ! 💠ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻏﺮﺑﺘﺖ ﺭﺍ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ؛ﻏﺮﺑﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﻗﺮﻥ ﺍﺳﺖ ﺭﯾﺸﻪ ﺩﻭﺍﻧﯿﺪﻩ، ﻏﺮﺑﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺷﮏ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﺟﺎﺭﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ؛ ﻏﺮﺑﺘﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺤﺒﺎﻧﺖ ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ؛ ﻏﺮﺑﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺟﺪﺍﺩ ﻃﺎﻫﺮﯾﻨﺖ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﺪ ﺗﻮ ﺑﺮ ﺁﻥ ﮔﺮﯾﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ . 💠ﻣﺘﺤﯿﺮﻡ ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﻣﺼﺮﻉ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﻣﺜﻨﻮﯼ "ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻣﻦ ﮐﺎﻏﺬ"ﺭﺍ ﺑﺎﺯﺧﻮﺍﻧﯽ ﮐﻨﻢ؟ ﮐﺪﺍﻡ ﺳﻄﺮ، ﮐﺪﺍﻡ ﺻﻔﺤﻪ ﻭ ﮐﺪﺍﻡ ﻓﺼﻞ ﺍﺯ ﻣﺠﻠﺪﺍﺕ ﺍﯾﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﻗﻄﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻧﻮﯾﺴﻢ؟ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﻏﺮﺑﺖ ﻭﻏﻢ ﻧﺎﺗﻮﺍنم... 💠ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻨﻢ؟ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ؟ ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﻫﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﯾﺎ ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﺍﻣﺮﻭﺯ؟ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺷﮑﻮﻩ ﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ؟ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻡ ﮔﻼ‌ﯾﻪ ﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺹ؟ 💠ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻧﯽ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺮﯾﻒ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺁﺯﺍﺭﻧﺪ؟ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﭘﺪﺭﺍﻧﻪ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺧﻮﻥ ﺭﯾﺰ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ؟ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺮﻕ ﺷﻤﺸﯿﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺥ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﺎﻧﻨﺪ؟ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﺗﺒﻌﯿﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ؟ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﻧﯿﺎﻓﺘﻨﯽ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﯽ ﻫﻨﺪ؟ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﮐﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﯾﺶ ﻓﺮﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ؟ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺮ ﻃﺒﻞ ﻧﻮﻣﯿﺪﯼ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻨﺪ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﻇﻬﻮﺭﺕ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﻣﯽ ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﺪ؟ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﭘﺴﻨﺪﻧﺪ... ﻭ ﻧﻪ ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ- ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ؟ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻏﯿﺒﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﯼ "ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ" ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ؟ 💠💠از کدام بگویم؟.... #دلنوشته_مهدوی #امام_زمان #اربعین