🔰 هیئت فقط برای مراسم معنوی نیست؛ بلکه کانونی برای ارتباط مؤمنین است 🔰 پیوند اعضای هیئت شبیه پیوند افراد با امام خودشان است 🔻#روایت_هیئت - ۱ 🔸 هرچند برای خیلی از مراسم‌هایی که به‌خاطر اهل‌بیت(ع) تشکیل می‌شود، از کلمۀ «هیئت» استفاده می‌شود، ولی باید بین هیئت و جلساتی که برای مراسم معنوی تشکیل می‌شوند، تفاوتی قائل بشویم. 🔸 مصداق کامل‌تر هیئت، آن محفل مؤمنانه‌ای است که به‌صورت یک «کانون» برای ارتباط بسیار صمیمی و نزدیک بین افراد، شکل پیدا کرده و به‌صورت مداوم و فراتر از مناسبت‌ها، موجب می‌شود که افراد دور هم جمع بشوند. وقتی تلقیِ ما از هیئت، یک‌چنین کانونی باشد، دیگر بسیاری از مراسم‌های معنوی را شاید نتوان هیئت نامید. 🔸 ارتباط بین افراد در یک هیئت، این‌قدر رفیقانه و صمیمانه است که افراد، حتی فراتر از یک «تشکیلات» با یکدیگر ارتباط دارند و می‌توان گفت که تشکیلات هم کلمۀ ضعیفی برای هیئت است. 🔸 هیئت، پیوندی است بین عده‌ای از افراد؛ شبیه پیوندی است که افراد با امام خودشان دارند. ارتباط بین امام و امت، چیزی است که آن کسانی که از این ارتباط بهره‌مند هستند، مثلاً در توصیف آن می‌گویند «امام، قلب من است، جان و روح من است...» این ارتباط، حتی چیزی فراتر از ارتباط با پدر و مادر است. 🔸 می‌دانید بین امام و امت، چه پیوند وثیقی پدید می‌آید؟ یکی از اصحاب امام‌صادق(ع) به ایشان گفت: گاهی دلم می‌گیرد و گاهی شاد می‌شود اما دلیلش را نمی‌دانم. حضرت فرمود: این به‌خاطر ارتباط قلبیِ تو با امام است، وقتی قلبِ امامت شاد می‌شود، خودبه‌خود شاد می‌شوی و وقتی امام تو محزون می‌شود، محزون می‌شوی. (علل الشرائع/۱/۹۴) 🔸 هیئت هم تجلی‌گاهِ آن شادی یا حزنی است که در قلب امام‌زمان(عج) پدید آمده است. همین ارتباط قلبی-البته در سطح خودش- بین افراد هیئتی هم شکل می‌گیرد. حالا می‌توانید اسم آن را تشکیلات بگذارید یا می‌توانید آن را مثل خانواده در نظر بگیرید؛ البته یک خانوادۀ بزرگ! حتی آن را می‌توان فراتر از خانواده، درنظر گرفت. 🔸علیرضا پناهیان 🚩 شبکه افق- ۹۸.۸.۶

🔰سبک زندگی هیئت، زمینه‌ساز تمدن نوین اسلامی است 🔰فرهنگ جبهه را هیئتی‌ها درست کردند 🔻 #روایت_هیئت - ۲ 🔸 وقتی مؤمنین دور همدیگر جمع می‌شوند و یک هیئت شکل می‌دهند، تکلیفی پیدا می‌کنند برای ارتباط آحاد علاقه‌مندان اهل‌بیت(ع) با یکدیگر. این تکلیف به‌گونه‌ای است که حتی این افراد باید به همدیگر، علاقه‌مند بشوند؛ بلکه تکویناً همین اتفاق می‌افتد. 🔸 وقتی این جمع شکل گرفت، افراد زندگی‌های همدیگر را رونق می‌بخشند و ارتباطشان اولاً موجب سلامت خانواده‌ها می‌شود، ثانیاً موجب بهبود کسب و کار می‌شود(جدا از رزق و روزیِ فراوانی که خدا در رفاقت بین مؤمنین، مقدر می‌کند) ثالثاً اینکه اینها به‌عنوان یک گروه قوی، آثار اجتماعی هم دارند، همدیگر را بیدار و هوشیار می‌کنند، باهمدیگر همکاری می‌کنند برای اقدامات اجتماعیِ مهم؛ از کمک‌رسانی در بحران‌ها گرفته تا اقدامات سیاسی و اجتماعی که می‌تواند جامعه را متحول کند. 🔸 در هیئت، یک شبکۀ ارتباطیِ عاطفیِ عمیق، پر از اعتماد و ایمان، بین افرادی با استعدادهای مختلف، شکل می‌گیرد و این ارتباط عمیق، زمینۀ ایثارگری را پدید می‌آورد. افراد هیئتی در کنار یکدیگر واقعاً باهم زندگی خواهند کرد و باهم یک زندگی معنوی را دنبال می‌کنند. در هیئت، این آیۀ «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا» (آل‌عمران/۲۰۰) می‌تواند تحقق پیدا کند. 🔸 هیئت، یک زندگی معنوی است که یقیناً در سبک زندگی افراد، تأثیر می‌گذارد و این سبک زندگی را این‌قدر جلو می‌برد که می‌تواند شیوۀ حکمرانی را هم تغییر بدهد. شیوۀ حکمرانی و ادارۀ جامعه هم می‌تواند از هیئت، الگو بگیرد و در نهایت «تمدن نوین اسلامی» را شکل دهد. 🔸 در جبهه‌ها، بهترین کانون‌های معنویِ نشاط‌آفرین که به افراد، قدرت جهاد و شجاعت می‌داد، هیئت‌ها بودند. حتی می‌توان گفت که فرهنگ جبهه را هیئتی‌ها درست کردند، یعنی این فرهنگ را از هئیت، به جبهه‌ها بردند و ما در جبهه می‌دیدیم که هرکسی هیئتی‌تر بود، نوعاً مؤثرتر بود. 🔸علیرضا پناهیان 🚩 شبکه افق- ۹۸.۸.۶