🌸 #نوروز_و_معنویت (ج۲) 🔰طبیعت‌گردی باید از رفتارهای رایج بین مؤمنین باشد 🔰زشت است که مؤمن، تفریح معنوی در طبیعت نداشته باشد! 🔹انس با طبیعت، یکی از ویژگی‌های مؤمن است، ولی متأسفانه در جامعۀ ما طبیعت‌گرایی از ویژگی‌های مؤمنین تلقی نمی‌شود. 🔻آدم باصفا از طبیعتِ بکر-که تسبیح‌گوی خداست- لذت و بهرۀ معنوی می‌بَرد. اصل طبیعت‌گردی برای مؤمنین و کسانی است که نور و معنویت طبیعت ‌را حس می‌کنند. 🔹خوب است مسجدی‌ها به‌صورت هفتگی خانواده‌ها را به دل طبیعت ببرند. خیلی زشت است که انسان مؤمن، تفریح معنوی در طبیعت نداشته باشد! 🔻وقتی شما اهالیِ معنویت، از طبیعت لذت نبردید، نهی از منکر شما هم زیاد اثر ندارد! خودت باید ده برابرِ آن گنهکار از طبیعت لذت ببری و الا وقتی بگویی «از طریق گناه، لذت نبر» می‌گوید: «پس شادیِ دین شما کجاست؟!» 🔹وقتی از آسیب‌های اینترنت و فضای مجازی صحبت می‌کنیم، باید بگوییم که جایگزین آن چیست؟ کسی که با طبیعت ارتباط عمیق پیدا کند، دیگر برای تفریح و سرگرمی به‌سراغ فضای مجازی نمی‌رود که همه‌چیز را از پشت شیشه ببینید! 👤علیرضا پناهیان ۹۵.۱۲.۲۵ 🚩حرم امام رضا(ع)

🌼 #نوروز_و_معنویت(۴) 📌می‌توانی از تفریحت سودی ببری که خیلی‌ها از عبادت نمی‌برند! 📌۹۹درصدِ دین‌داری به «نیت» است! 🔸طبق فرمایش علی(ع) انسان با تفریح و نشاطِ خودش، می‌تواند آخرت بخرد(امالی‌صدوق/۲۲۸) 🔻چگونه با تفریح خودمان، آخرت به‌دست بیاوریم؟ یکی با تغییر نیت‌مان(اینکه با چه نیتی رفتار کنیم؟) و یکی با تغییر نگاه‌مان(اینکه چگونه به پدیده‌های عالم نگاه کنیم؟) 🔸اگر نگاهت به بهار، محبت خدا به تو باشد، آن‌وقت بهار برایت یک فصل معنوی خواهد بود. 🔻اگر نیت کسی در تعطیلات نوروز، بهره‌گیری برای معنویتش باشد، او از تفریحش سودی می‌برد که خیلی‌ها از عبادت‌شان نمی‌برند! 🔸برای تفریح خودت هم می‌توانی نیت قربه‌الی‌الله داشته باشی! بگو: «خدایا! به‌خاطر تو به تفریح می‌روم!» روغن سوخته را نذر امامزاده کن؛ خدا قبول می‌کند! 🔻دین‌دار بودن فقط به انجام کار خوب و ترک رفتار بد نیست؛ این شاید یک‌درصد ماجرا باشد، 99درصدِ دین‌داری به نیت است! 🔸نیت‌کردن مثل «بازیِ بدون توپ» در زمین فوتبال است. آنجا که بدون عمل یا در اعمال سادۀ روزمره، نیت‌های خوب داری، همان‌جایی است که نورانی می‌شوی و توفیق اعمال ویژه و قدرت ترک گناه پیدا می‌کنی! 👤علیرضا پناهیان ۹۵.۱۲.۲۶ 🚩حرم امام رضا(ع) 👈

🌸 #نوروز_و_معنویت(۵) 📌در محاسبۀ‌نفسِ آخر سال، چه سؤالاتی از خودم بپرسم؟ 🔻یکی از وجوه معنویتِ نوروز این است که در پایان هر سال، نفس خودمان را محاسبه کنیم. البته دستور محاسبۀ نفس به‌طور روزانه باید انجام شود، اما حداقلش این است که سالی یک‌بار محاسبۀ نفس کنیم؛ همان‌طوری که ادارات در آخر سال، اموال خود را محاسبه و جمع‌بندی می‌کنند. 📌در محاسبۀ نفست بگو: «چه خلقیات و رفتارهایی دارم؟ این کارها را با چه انگیزه‌ای انجام داده‌ام؟ در این سال‌‌هایی که از عمر تکلیفم گذشته، چه تغییری در خودم ایجاد کرده‌ام؟ چرا خطاهای من تکرار شده؟» چون آدم وقتی مرتکب خطایی می‌شود باید متوجه نقطه‌ضعف خودش بشود و آن خطا را تکرار نکند. 🔻علی(ع) می‌فرماید: محاسبۀ نفس خود را یادداشت کن(غررالحکم/ص۴۵۳) بعد از حساب و کتاب هم صادقانه به خدا بگو: «خدایا! من از عهدۀ این نفس بر نمی‌آیم! خودت درستش کن!» 📌محاسبۀ نفس سه اثر مهم دارد: اول اینکه آدم محبوب خدا می‌شود. چون خدا از انسانِ مراقب و حساب‌گر خوشش می‌آید. دوم اینکه انسان به عیوبش آگاه می‌شود و می‌تواند برای رفع آنها اقدام کند. سوم اینکه هرکسی در دنیا محاسبۀ نفس کند، روز قیامت از او آسان‌تر حساب‌رسی می‌کنند. 👤علیرضا پناهیان ۹۵.۱۲.۲۷ 🚩حرم امام رضا(ع)