🖌 راه را بر اسکان موقت زوج های بی خانمان نبندیم دوست شریفی در اعتراض بر ایده ساخت خانه های کوچک 25 متری که از سوی مدیر عامل انبوه سازی تهران و با الهام از الگوی آسیای شرقی طرح کرده است، نکاتی را بیان کرده است. به گمانم این اعتراض هیچگونه وجاهت شرعی و عرفی ندارد و تعابیری که در این اعتراض به کار رفته خوشایند و کارشناسی شده نیست. به دلیل اهمیت مساله نقد خود را بعد نقل گفته های ایشان ذکر می کنم 👇👇👇 پیش به سوی «لانه‌های تابوتی هنگ‌کنگی» به جای «مسکن اسلامی ایرانی»! طرحی صددرصد ضد فرهنگی در حوزه مسکن و شهرسازی! 🔶 در این رابطه چند نکته را بیان می‌کنم: یک. واقعاً بنده متوجه نمی‌شوم که چرا فهم این حقیقت بدیهی برای عده‌ای از تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران حوزه مسکن و شهرسازی سخت است که معماری و شهرسازی نقشی بی‌بدیل در شکل‌دهی به فرهنگ و سبک زندگی و ارزش‌های فردی و اجتماعی دارد؟ چرا نمی‌دانند یا نمی‌خواهند بدانند که خانه‌های هنگ‌کنگی و لانه‌های شبانه، مبتنی بر یک فلسفه زیست دنیاگرایانه و اومانیستی است که در تقابل کامل با فلسفه زیست اسلامی ایرانی و نگاه توحیدی ما قرار دارد؟ دو. برای عامه مردم ما معلوم شده است که با ترویج و اجرای #شهرسازی و #معماری غربی و لیبرالی، بسیاری از ارزش‌های اسلامی و ایرانی ما در سبک زندگی مردم به عقب رانده شده است و ارزش‌های لیبرالی و اومانیستی جایگزین آنها شده است! مع الاسف هنوز در حال شمارش آسیب‌های اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی معماری‌های لیبرالی هستیم که ناگهان سخن از معماری‌های ‌آسیای شرقی و هنگ‌کنگی به میان می‌آید: «خانه‌های تابوتی» و «مسکن‌های کپسولی»! یا همان «لانه‌های خوابگاهی»! سه. طرح فوق‌الذکر، به صورتی عوام‌فریبانه به عنوان «مسکن ما» نامگذاری شده است! زیرا: اولاً، لانه‌های ۲۵ متری را که «مسکن» نمی‌گویند؛ ثانیاً، اگر هم مسکن باشد، مسکن «ما» نیست! هیچ نسبتی با «ما» ندارد! نه با «مای ایرانی» و نه با «مای مسلمان». اینها «لانه‌های شبانه‌ای» است که می‌تواند مرکز شکل‌گیری ده‌ها فساد و آسیب‌ اجتماعی و فرهنگی کنترل‌ناپذیر باشد. چهار. فراموش نکنیم که مسکن، «سبک‌ساز» و «فرهنگ‌ساز» و «ارزش‌ساز» است. چنین لانه‌هایی بیشتر به «خانه‌های فساد» و محله‌هایی مثل «شهر نو در رژیم طاغوت» شباهت دارد تا «مسکن ما»: پنج. امیدوارم داغ ننگ ساخت چنین خوابگاه‌ها و لانه‌های شبانه‌ای بر پیشانی دولت انقلابی و مجلس انقلابی حک نشود. امیدوارم که مردم و رسانه‌ها اجازه ساخت حتی یک لانه از چنین لانه‌هایی را ندهند! ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🖌 پاسخ ما: اینجانب به جد با این نوع نگاه به مساله مسکن سازی و نکات یاد شده خصوصاً بند چهار آن مشکل دارم. این حرف ها مبنای شرعی و عرفی ندارد. درست نیست که این گونه خانه ها را به لانه فساد، خانه فساد و محله فساد زمان طاغوت تشبیه کنیم. مگر دوست معترض از اینگونه خانه ها در شرق آسیا دیدن کرده است. چه ربطی میان خانه 25 متری با فلسفه زیست دنیاگرایانه و اومانیستی دارد. یعنی کشورهای آسیای شرقی از سر لذت جویی و ساخت لانه فساد و نه رفع مشکل بی خانمانی، چنین الگویی را دنبال کرده اند؟!! ظاهرأ دوست معترض، درکی از بی خانمانی ندارد که برای نفی این الگو از چنین تشبیهات نا پسندی استفاده کرده است. اگر زوجی از سر نداری حاضر به زندگی در خانه 25 متری شوند، به معنای آن است که در لانه فساد زندگی می کنند؟!! این حرف به جهت فرهنگی و اخلاقی خوشایند نیست. اگر دولت انقلابی بخواهد از این طریق بی خانمان ها را بطور موقت سرپناه بدهد، به معنای این است که لانه فساد ساخته است و کار ننگینی کرده است؟!! و الله مادر مرحوم و پدر بنده نه سکولار بودند و نه اومانیست، ولی زندگی مشترکشان را در دهه چهل و پنجاه در دو اتاق اجاره ای کمتر از 25 متر در یکی از محله های قدیمی و خوش نام طهرون ( محله شاپور ) آغاز کردند. خانه خوش و سالمی هم بود. چه صاحب خانه خوب و با محبتی هم داشتیم. چرا با انگ و برچسب زدن های بی جا و غیر شرعی زوج های جوان مستحق را بخاطر پرهیز از اتهام، مجبور به بی خانمانی می کنیم. اگر گمان کرده ایم که با اعتراض به ساخت اینگونه خانه ها خدمت بزرگی به زوج های بی خانمان کرده ایم، سخت در اشتباه هستیم. بلکه آنها را از بهره مندی از یک کار خیر محروم کرده ایم. واقعاً کدام وضعیت بهتر است، آیا زندگی در خانه 25 متری بهتر است یا بی خانمان بودن؟ ساخت سرپناه موقت برای زوج های بی خانمان برای دولت انقلابی ننگ نیست بلکه خدمت است. ننگ در بی خانمان کردن است. البته بدیهی است که دولت انقلابی نباید ساخت خانه 25 متری را بخشی از مأموریت راهبردی خود حساب کند. چنین کاری برای عبور از بحران بی خانمانی است و نباید به معنای خانه دار شدن دائمی بی خانمان ها تلقی کرد. ✍ داود مهدوی زادگان @mahdavizadegan