#تورق_کتاب پس از کودتای ۲۸ مرداد، دولت سپهبد فضل الله زاهدی روی کار آمد و اکنون زمان آن بود که بار دیگر منابع و سرمایه‌های کشور به ثمن بخس در اختیار کشورهای استعمار قرار گیرد؛ روز هفدهم بهمن ۱۳۳۲ آقای "تورکیلد ریبر" از طرف دولت #آمریکا و نیز اوایل اسفند همان سال، هیأتی از نمایندگان کنسرسیوم برای شروع مذاکرات، دعوت بعمل آمد تا درباره قرارداد جدید، به بحث بپردازند. "اوریل هاردین" از شرکت نفت استاندارد نیوجرزی، "لودن" از شرکت نفت رویال دوچ شل، "وسنو" از شرکت نفت #انگلیس و ایران(سابق) در اواخر فروردین ۱۳۳۳ وارد تهران شدند تا با دولت ایران به بحث بپردازند. از طرف دولت ایران "دکتر علی امینی" مأمور بحث و مذاکره با آنها شد. فؤاد روحانی که خود جزء هیئت ایرانی بود، در مورد مذاکره چهارمین جلسه می نویسد که علی امینی شخصاً از آقای "تورکیلد" در مورد خط مشی ای که #دولت_کودتا در قبال مسئله نفت بایستی دنبال کند نظرخواهی نمود. آقای "تورکیلد" اظهار داشت: دولت شما از سه راه، یکی را باید انتخاب کند؛ یا نفت را به مقدار ناچیزی به شرکتهای مستقل بفروشد یا وام گرفته و غرامت شرکت #نفت را بپردازد و بالاخره با شرکتهای بزرگ سازش نماید. آقای امینی گفت: ما که از شما که مشاوران ما هستید می خواهیم نظرتان را در این باره به ما بدهید؛ مراجعه به شما همانند مراجعه #بیمار به پزشک است!!! آقای "تورکیلد ریبر" جواب می‌دهد: خوب مثالی آوردید. ما معالج شما هستیم و به علت درد شما پی برده ایم. نسخه مداوای شما قبول شرایط #کنسرسیوم است. و دولت ایران هم این نسخه را پذیرفت و در مرداد ۱۳۳۳ قرارداد کنسرسیوم منعقد گردید!! 📚لطیفه‌های سیاسی ✍محمود حکیمی @mahdi_ghasemzadeh