🔴 حکومت اسلامی؛ ارزش رضایت حقیقی، حُسن ظن به خداوند... بی‌شک هر نظام حکومتی و هر حاکمی به دنبال جلب #رضایت کسانی است که بر آنها حکومت می‌کند؛ اما در ترتیب اولویت رضایتمندی، برخی رضایت توده‌های مردمی را ضروری می‌دانند و برخی به سمت جلب رضایت #نخبگان حرکت می‌کنند... امیرالمومنین (ع) در‌ این‌باره به مالک می‌فرماید باید محبوب‌ترین امور نزد تو میانه‌ترینش در حق، همگانی‌ترینش در عدالت و جامع‌ترینش در خشنودی رعیت باشد چراکه خشم عموم، خشنودی خواص را بی‌نتیجه می‌کند و خشم خواص در برابر خشنودی عموم ‌بی‌اثر است؛ در حوادث روزگار بی‌صبرتر از #خواص نیست... همانا ستون دین، و جمعیت مسلمانان، و مهیا شدگان برای جنگ با دشمن، توده‌ی مردمند، پس باید توجه و میل تو به آنها باشد... حکومتی که رضایت مردم را فدای رضایت نخبگان می‌کند، روی رضایت را نخواهد دید و در نتیجه حقیقتا حاکمیتش دوام یا عمق لازم را نخواهد داشت.... حضرت امیر سیاستی را که برآیندش سوءظن به خدا باشد مردود دانسته و #امید به خداوند را بعنوان عنصر کلیدی در انتخاب و چینش مهره‌های حکومتی و به تبع آن، ایجاد رضایت در جامعه دخیل می‌دانستند... اینکه ایشان می‌فرمایند "بخیل را در مشورت دخالت نده، که تو را از نیکوکاری باز می‌دارد، و از تنگدستی می‌ترساند و ترسو را در مشورت کردن دخالت نده که در انجام کارها روحیه‌ی تو را سست می‌کند و حریص را در مشورت دخالت نده که حرص را با ستمکاری در نظرت زینت می‌دهد" از آن روست که افراد مذکور، منشا و منبع بدگمانی به خداوند و القاء کننده ناامیدی در جامعه هستند... وفاداری با رضایت حاصل میشود و درحقیقت رضایت، شرط لازم آن است؛ رضایت حقیقی با #معنویت سنخیت دارد و در برآورده شدن منویات دنیایی جامعه خلاصه نمیشود با این تعبیر، اگر حکومتی #رفاه بیشتری برای مردم فراهم آورد، الزاماً رضایت مردم را با خود ندارد و رضایت حاصل القاء و جریان دادن نگاه خوشبینانه به خداوند است... آنچه حکومت اسلامی را از سایر حکومت‌ها متمایز می‌کند، روحیه امید و حسن ظن به خدا و داخل کردن این روحیه در مولفه‌های #تدبیر است؛ شخصی که سوءظن به خداوند دارد در حقیقت نسبت به حاکمیت خداوند رضایت نداشته و آن را نپذیرفته است، پس چگونه ممکن است نسبت به حکومت اسلامی تمکین کند؟! تجلی خوش بینی و حسن ظن به خداوند در یک حاکمیت را میتوان در تصمیم‌گیری‌هایی دانست که دلالت بر ایمان، #شجاعت و در یک کلام، حسن ظن به خداوند و یاری او دارد؛ وقتی حکومتی چشم امید به #امدادهای_غیبی و نصرت الهی دارد یعنی بخیل و ترسو و حریص بر آن غلبه ندارد... همچنین این حکومت هرگز و در هیچ شرایطی در #بن‌بست قرار نمی‌گیرد و از دشمن و قدرت او چنان یاد نمی‌کند که گویی خدای روی زمین است؛ چنین حکومتی به رغم ضعف‌های محتملش، ارزش بودن دارد و شایسته نیست فضایل قدرت، هیبت، سطوت و امر و نهی‌اش بعنوان نقاط ضعف تلقی و تحلیل شود... 📚 حکومتی که ارزشش را دارد؛ مروری بر نامه‌های نهج البلاغه @mahdi_ghasemzadeh