#تنبیه #تشویق 🔻جایگزین های تنبیه برای بچه ها 💠 به جای تنبیه، تقبیح شدید خود را بیان کنید بدون اینکه به شخصیت فرزندتان حمله کنید. مثلا پدری که می بیند فرزندش ابزار او را برداشته و در حیاط زیر باران رها کرده چه عکس العملی می تونه داشته باشه؟ میتونه فریاد بزنه، عصبانیت خودش رو با تندی بیان کنه و میتونه باجدیت به فرزندش تذکر بده بدون اینکه به فرزندش اهانت کرده باشه. مثلا بگه‌؛ "از اینکه ابزار نوی من توی حیاط زیر بارون رها شده و زنگ زده خیلی عصبانی ام..." 💠 به جای تنبیه، انتظارات خود را جزء به جزء برای فرزندتان شرح دهید. "انتظار دارم وقتی ابزار من رو قرض میگیری مثل اول بهم برگردونی" 💠 راه جبران خطا را به فرزند خود نشان دهید. " از این به بعد وقتی ابزار منو می گیری سریع سر جاش برگردون" 💠 به کودک فرصت دهید. " پسرم تو میتونی ابزار منو امانت بگیری و دوباره پسشون بدی و در مقابل میتونی امتیاز استفاده از آونها را کلا از دست بدی. تصمیمش با خودت" 💠 با موضوع برخورد فعال داشته باشید. کودک:" چرا درب جعبه ابزار قفله؟! پدر: "تو به من بگو چرا" 💠 مشکل گشایی کنید. " پسرم به نظر تو چه راهی می تونیم پیدا کنیم که هر وقت به ابزار من احتیاج داری بتونی از آنها استفاده کنی؟ در ضمن مطمئن باشم که هر وقت لازمشون داشتم داشتم سر جاشون باشند. 🆔@mahdiakhundi

#تربیت_فرزند #والدین_عزیز👇 👈️وقتی که قصد #تنبیه یا #دعوا_کردن کودک را دارید 👈❌از هر گونه اقدامی که موجب تحقیر و خجالت کشیدن او شود خودداری کنید. 👈❌❌️ تنبیه بدنی به شدت موجب تحقیر انسان می‌شود و مانع از احترام گذاشتن به فرد یا کودک است . 👌در اغلب موارد آنچه موجب #گریه کودک می‌شود 👈❌درد حاصل از تنبیه نیست 👈❌ بلکه درد حاصل از #حقارت است. ❌👉 👌بنابراين هرگز رفتاري از خود بروز ندهيد كه موجب #تحقير او شود.👉 🆔@mahdiakhundi

#تنبیه 👇🏻 تنبیه، آگاهی دادن است نه کیفر تنبیه به معنای کیفر دادن نیست، بلکه نوعی توجه دادن است تا کودک از مرزها عبور نکند. هدف از تنبیه، آگاهی دادن و برحذر داشتن است، اما باید همراه با تلخ‌کامی باشد. اگر کودک در تنبیه احساس تلخی نکند، هیچ معیاری برای تشخیص درست و غلط پیدا نمی‌کند. تنبیه نباید به خشونت یا کتک زدن تبدیل شود، بلکه باید به‌گونه‌ای باشد که کودک متوجه اشتباهش شود. حتماً دیده‌اید که در یک مهمانی، وقتی بچه‌ای بچه‌ی دیگر را می‌زند، مادر می‌خواهد او را "مدرن" تربیت کند و با ادعای استفاده از اصول نوین تربیتی، می‌گوید: «عزیزم، این کاری که کردی اصلاً انسانی نیست. خیلی کار زشتی بود. بچه‌های خوب دوستشان را نمی‌زنند. دلم نمی‌خواهد این کار را تکرار کنی.» این جملات به ظاهر درست هستند، اما مادر هم‌زمان با لبخند آن‌ها را بیان می‌کند. کودک که از این حرف‌ها چیزی متوجه نشده، از لبخند مادر این پیام را می‌گیرد که کارش آن‌قدرها هم بد نبوده، و چند دقیقه بعد، دوباره همان رفتار را تکرار می‌کند. چون هیچ معیار مشخصی برایش تعیین نشده است. مادر در حالی که هشدار می‌دهد، اما همچنان در همان لحن عادی با فرزندش صحبت می‌کند. درحالی‌که تلخ‌کامی باید در تنبیه وجود داشته باشد، تا کودک متوجه جدیت موضوع شود. وقتی کودکی در مسیر نادرستی قرار دارد، ما باید جلوی او را بگیریم. اما مجازات، نتیجه‌ی منطقی رفتار اوست. تفاوت این دو را باید در تربیت به‌درستی درک کنیم. #آگاهی‌دادن 🆔@mahdiakhundi