🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_بیست_و_نهم قرآن ڪریم #بخش_دوم 🔶باز هم تاڪیدے بر لزوم ڪمڪ بہ نیازمندان (آیات ۲۲و ۲۳و ۲۴و ۲۵- معارج) نماز گزاران، آنان كہ هموارہ بر نمازشان مداوم و پایدارند و آنان كہ در اموالشان حقّى معلوم است براى درخواست كنندہ [تهیدست‏] و محروم [از معیشت و ثروت]. این آیات نیز در ڪنار آیات۱۹ سورہ ذاریات و۳۴ سورہ حاقہ، توجہ و رسیدگے بہ امور نیازمندان و رفع نیاز آنها را از وظایف مهم و حتمے مردم اهل ایمان و تقوا و نماز بر شمردہ و بر انجام آن تاڪید مےڪند. 🌹ڪمڪ بہ نیازمندان باز هم تڪرار مےڪنیم ڪہ مراد از این حق در اموال واجبات مالے مشهور مثل زڪات نیست.  علامہ طباطبایے(ره) در تفسیر این آیہ بر این معنا تاڪید ڪردہ و بہ اشارہ بہ روایتے از امام صادق علیہ السلام مےنویسد: بعضى از مفسرین حق معلوم را بہ زكات واجب تفسیر كرده‏ اند؛ اما در حدیثى از امام‏ صادق علیہ السلام آمدہ كہ حق معلوم، زكات نیست؛ بلكہ مقدار معلومى است كہ بہ فقرا انفاق مى ‏كنند. 💠سورہ جن 🔶چہ ڪسانے هیزم جهنمند؟ همین ڪسانے ڪہ در دنیا با ظلم و ستم خود آتش گناہ و معصیت را در جامعہ شعلہ ور مےڪردند؛ در قیامت هم هیزم و وقود جهنم شدہ و با ورودشان هم خود مےسوزند و هم آتش دوزخ را شعلہ ورتر مےڪنند. (۱۵- جن) ستمگران ڪہ منحرفین از جادہ عدالتند هیزمان جهنمند. همین ڪسانے ڪہ در دنیا با ظلم و ستم خود آتش گناہ و معصیت را در جامعہ شعلہ ور مےڪردند؛ در قیامت هم هیزم و وقود جهنم شدہ و با ورودشان هم خود مےسوزند و هم آتش دوزخ را شعلہ ورتر مےڪنند. این آیہ از آیاتے است ڪہ با صراحت تمام اعلام مےدارد ڪہ جهنم و عذاب آن باطن همین گناهانے است ڪہ افراد در دنیا خود را بہ آن آلودہ ڪردند. آیہ مورد بحث نظیر آیہ۲۴ سورہ بقرہ (فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِے وَقُودُهَا النَّاس‏) تبهڪاران و ستمگران را هیزم و عامل برافروختگے جهنم معرفے مےڪند؛ همین ڪسانے ڪہ در دنیا با ظلم و ستم خود آتش گناہ و معصیت را در جامعہ شعلہ ور مےڪردند؛ در قیامت هم هیزم و وقود جهنم شدہ و با ورودشان هم خود مےسوزند و هم آتش دوزخ را شعلہ ورتر مےڪنند. 💠سورہ مدثر 🔶چہ ڪردے آمدے جهنم؟ (آیات ۴۲و ۴۳و ۴۴و ۴۵و ۴۶و ۴۷- مدثر) [بہ آنان رو كرده‏] مى ‏گویند: چہ چیز شما را بہ دوزخ وارد كرد؟ مى ‏گویند: ما از نمازگزاران نبودیم و بہ تهیدستان و نیازمندان طعام نمى‏ دادیم و با فرورفتگان [در گفتار و كردار باطل‏] فرومى‏ رفتیم و هموارہ روز جزا را انكار مى‏ كردیم تا آنكہ مرگ ما فرا رسید. بر اساس این آیات، وقتے از دوزخیان سوال مےشود چہ ڪردید ڪہ اهل جهنم شدید؟ آنها چهار عامل را از مهمترین عوامل این بدعاقبتے خود معرفے مےڪنند و مےگویند نخست اینكہ ما از نمازگزاران نبودیم (قالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّینَ) ڪہ اگر نماز مى‏ خواندیم نماز ما را بہ یاد خدا مى‏ انداخت و نهى از فحشاء و منكر مى‏ كرد و ما را بہ صراط مستقیم الهى دعوت مى ‏نمود. دیگر اینكہ ما اطعام مسكین نمى ‏كردیم (وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِینَ) مراد از «اطعام مسكین»، انفاق بر تهى دستان جامعہ است بہ مقدارى كہ بتوانند كمر راست كنند و حوائجشان برطرف شود. گرچہ اطعام مسكین بہ معنى غذا دادن بہ بینوایان است؛ ولى ظاهرا منظور از آن، هر گونہ كمك بہ نیازمندیهاى ضرورى نیازمندان مى ‏باشد؛ اعم از خوراك و پوشاك و مسكن و غیر اینها. منظور از «خوض» سرگرمى عملى و زبانى در باطل، و فرو رفتن در آن است، بہ طورى كہ بہ كلى از توجہ بہ غیر باطل غفلت شود. «خوض در باطل» معنى وسیع و گسترده ‏ا ى دارد كہ هم شامل ورود در مجالس كسانى مى‏ شود كہ آیات خدا را بہ باد استهزا مى‏ گیرند، تبلیغات ضد اسلامى مى‏ كنند، یا ترویج بدعت مى ‏نمایند، و یا شوخےهاى ركیك دارند، یا گناهانى را كہ انجام داده ‏اند بہ عنوان افتخار یا لذت نقل مى ‏كنند، و همچنین شركت در مجالس غیبت و تهمت و لهو و لعب و مانند آنها، ولى در آیہ مورد بحث بیشتر نظر بر مجالسى است كہ براى تضعیف دین خدا و استهزاى مقدسات، و ترویج كفر و شرك و بى‏ دینى تشكیل مى ‏شود. سپس مى‏ افزایند: و اینكہ ما هموارہ روز جزا را انكار مى ‏كردیم (وَ كُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ)؛ تا زمانى كہ مرگ ما فرا رسید (حَتَّى أَتانَا الْیَقِینُ). ناگفتہ پیداست ڪہ انكار معاد و روز حساب، تمام ارزش هاى الهى و اخلاقى را متزلزل مى ‏سازد و انسان را براى ارتكاب گناہ شجاع مى‏ كند، و موانع را از این راہ بر مى‏ دارد، مخصوصاً اگر این مسألہ بہ صورت یك امر مداوم تا پایان عمر در آید. از این آیات بہ خوبى استفادہ مى ‏شود كہ این امور چهار گانہ یعنى«نماز» و «زكات» و «ترك مجالس اهل باطل» و «ایمان بہ قیامت»، اهمیت و نقش فوق العاده‏اى در هدایت و تربیت انسان دارد و بر همین اساس؛ جهنم جاى نمازگزاران واقعى، زكات دهندگان، تاركان باطل و مؤمنان بہ قیامت نیست. #کانال_رسمی_مهدیه_مشهد 🆔 @mahdiehmashhad313