🌷امام مهدی شناسی ۱۲۰۵🌷 ☀️ولایت تکوینی☀️ 💠 صفات و افعال، همیشه مخصوص خدا بوده و هست و ذات اقدس او در صفات و افعال، یکتاست و احدی از آحاد کائنات در آن شریک نیستند؛ 💠ولی خداوند، صفات و افعال خودش را به دست هر کس که می‌خواهد ظاهر می‌کند و هیچ رخنه ای هم در توحید و یگانگی او در ذات و صفات و افعال پیدا نمی شود؛ 💠چراکه ظهور صفات و افعال به امر و فرمان خداوند متعال است، پس چه مانعی از بیان این جمله است؟ همه احوال و افعال و معجزاتی که از ائمه اطهار صادر می‌شود، فعل و امر خداوند است. 💠مگر نه این است که اعتقاد اهل علم این است که مؤثری در عالم هستی غیر از خدا نیست؛ پس از ایشان می‌پرسیم که آیا این اسباب گوناگون که این همه آثار از آنها ظاهر می‌شود، شریکهای خدا هستند و همه را به آنها واگذار کرده است؟ 💠هر پاسخی درباره آنها (اسباب) داده شود، در حق محمد و آل محمد (علیهم السلام) و انبیاء و اوصیاء نیز پاسخ، همان خواهد بود؛ زیرا در ظهور آثار و اظهار آنها هیچ فرقی در میان آن اسباب و بین محمد و آل محمد (علیهم السلام) در کلیات و جزئیات نیست. اگر شرک و تفویض در کلیات جایز نیست، در جزئیات هم همین طور است و همچنان که خدا در کلیات شریک ندارد، در جزئیات هم شریک ندارد. 💠ای کاش می‌دانستیم که منکران به کدام تأویل، فرموده خدای تعالی را در حق فرشتگان و مدبرات امر تأیید می‌کنند، به نحوی که شرک و تفویض لازم نیاید تا آن تأویل در حق محمد و آل محمد عال جاری شود؟! حال آن که فرشتگان خدمتگزاران آل محمد (علیهم السلام) هستند. 💠آنان در حق اسرافیل می‌پذیرند که صاحب نفخه حیات است و مرده‌ها را زنده می‌کند و عزرائیل قابض ارواح است و زنده‌ها را می‌میراند و جبرئیل شدید القوی و صاحب قدرت است که اعمال عجیبه از او بروز و ظهور می‌کند که شهرهای لوط را تا طبقه هفتم از جا کنده و آنها را واژگون کرده است. یا میکائیل، فرشته موکل روزی خلایق است؛ در صورتی که اینها خود، تحت امر محمد و آل محمد (علیهم السلام) هستند. اگر گفته شود که این بزرگواران به امر خدا تدبیر امور می‌کنند بر آنها گران می‌آید! خدا معرفت و انصاف دهد. 💠بیشتر جملات و فرازهای حدیث شریف معرفت به نورانیت یا دارای تواتر لفظی است یا تواتر معنوی و یا به سر حد استفاضه رسیده و جای اشکال و تردیدی در پذیرش آنها نیست و برای خواننده و شنونده هیچ ایجاد وحشتی نمی کند؛ مگر چند فقره از آن که در نظر اشخاص کوته نظر و سطحی نگر غریب می‌آید و به رد و انکار آن مبادرت می‌ورزند و رایحه غلو از آن استشمام مینمایند. 💠حال آن که اگر با عقل سلیم موازنه گردد و با دقت بسنجیم، در می‌یابیم که هیچ گونه غلوی نیست؛ بلکه عین حق و حقیقت است. وقتی آنها را به محکمات آیات قرآنی یا اخبار نبوی و احادیث محکمه ائمه اطهار (علیهم السلام) عرضه می‌کنیم جای هیچ شبهه ای باقی نمی ماند. 💠بر فرض اگر برای این دسته از افراد در فهمیدن مفاد آنها چنین ملکه ای نباشد باید بگویند از متشابهات است و تأویل آنها با راسخان در علم، یعنی محمد و آل محمد (علیهم السلام) است و ایشان به این مقصود، داناتر از دیگران هستند. از این رو، شایسته است چنین افرادی در رد و قبول آن دسته از روایات، ساکت و متوقف باشند تا روزی فرارسد که بر وفق مقتضی، پرده از روی آن برداشته شود. «علمه الذین یستبطونه». به یقین کسانی از آنان که اهل تحقیق اند، به حقیقت آن پی می‌برند». 💠مرحوم علامه میرجهانی در ادامه این مبحث صفحه ۲۱۶ کتاب ولایت تکوینی، نتیجه زحمات و تحقیقات چندین ساله خویش را که حاکی از اعتقادش است چنین ابراز می‌دارد: «خدای تعالی به فضل خود، ائمه (علیهم السلام) را باب فضل خود و باب افاضات علم، خلق و روزی، زنده کردن و میراندن خود قرار داده است». 💠ایشان در صفحه ۴۳ مینویسند: «پس هیچ جای تشویش و تزلزل و انکار نیست که گفته شود: این صفات مخصوص خداوند متعال است و برای غیر او صلاحیت ندارد؛ زیرا که مدلول این گونه اخبار و احادیث این نیست که ایشان را خدا و یا شریک او بدانیم». 💠ایشان در همین کتاب ولایت کلیه مینویسند: «واژه ولایت به معنای سلطنت و ملک اطلاق می‌گردد و به معنای متولی امور و تدبیر نیز می‌باشد و اگر قدرت و تدبیر در شخص والی (امام علیه السلام) که متصرف در جمیع اشیاء است جمع نگردد، این شخص را والی و صاحب ولایت نمیدانند که این ولایت (خاصة) مخصوص باری تعالی است که از ناحیه حق تعالی این تولیت سلطنت، نظارت، تدبیر و تربیت و هر چیزی که در جمیع کائنات موجود باشد، به قائم مقام خود (محمد و آل محمد صلی الله علیه وآله) عطا می‌شود که به نام ولایت مطلقه و کلیه نامگذاری می‌شود». ‌📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه) ✍محمد تقی تقی پور #مهدی_شناسی #نورانیت_امام #قسمت_1205 #امام_زمان @mahdimontazeremast