💢🌔 پاسخی به یک ایراد در مورد «انْ شاءَ الله»: این عبارت بر خلاف آنچه عده‌ای می‌گویند، نشانه تردید یک مسلمان نیست، نشانه توحید اوست 🔸🌗این لفظ «انْ شاءَ الله» که ما این‌همه به کار می‌بریم - و باید هم به کار ببریم- برای همین است. ما در مورد قطعی‏‌ترین کارها می‌گوییم «اگر خدا بخواهد». 🔹🌘 البته این تعبیر را الآن ما به کار نمی‌بریم ولی اگر هم بگوییم «اگر خدا بخواهد و فردایی باشد» باز درست است. یک وقت می‌گوییم «اگر خدا بخواهد و ما تا فردا زنده باشیم» این خیلی عادی است. حال اگر بگوییم «اگر خدا بخواهد و فردایی باشد»، برخی می‌گویند این دیگر «خدا بخواهد» ندارد؛ ممکن است ما در فردا نباشیم ولی فردا که به هر حال هست. 🔸🌓اما با منطقِ قرآن همین را هم اگر بگویید باز درست گفته‌اید: «اگر خدا بخواهد و فردایی باشد»؛ یعنی فردا بودن فردا هم به مشیت الهی است. من یقین دارم فردا خواهد آمد از باب اینکه یقین دارم مشیت الهی این است که فردایی باشد. 🔹🌒این «اگر خدا بخواهد»ی که یک مسلمان حتی در مورد قطعی‌‏ترین مسائل می‌گوید، نه به نشان تردید است. بعضی خیال می‌کنند این به نشان تردید است. می‌گویند یک مسلمان همواره مردد است، نمی‌‏داند فلان کار را می‌کند یا نمی‌کند؛ اگر خدا بخواهد انجام می‌دهد اگر نه، نه. 🔸🌔این، نشان تردید نیست، نشان توحید است؛ یعنی یک نفر مسلمان می‌خواهد بگوید قطعی‌‏ترین کارها هم بسته به مشیت الهی است و مستقل نیست. هیچ چیزی در عالم، در دنیا و آخرت، به صورت جبری و قطعی و قهری، چه خدا بخواهد چه نخواهد، وقوع پیدا نمی‌کند. 📝 استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج۵، ص۹۰-۹۱ 🔳🔳🔳🔳🔹️🔹️🔹️🔹️ https://eitaa.com/joinchat/1295909078C8bac202139